หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3981

เฉินผิงเดินออกจากเรือนของจูหลิงได้ไม่นาน ก็เห็นอวี๋จิ้นกับเว่ยชิงรอเขาอยู่ พวกเขาไม่ได้จากไปไหน!

"ศิษย์น้อง ศิษย์พี่จูหลิงเรียกคุณทำไม? หรือว่าเธอจะเปลือยกายเต้นรำให้คุณดูจริงๆ?" เว่ยชิงพูดหยอกเฉินผิง

"หุบปาก!" อวี๋จิ้นถลึงตาใส่เว่ยชิง จากนั้นก็หันมาพูดกับเฉินผิงว่า "คุณหนูใหญ่เป็นคนที่มีชีวิตลำเค็ญ ผมหวังว่าคุณจะไม่ทำให้นางต้องลำบากใจ"

อวี๋จิ้นไม่อยากให้เฉินผิงสร้างความลำบากใจให้จูหลิง ถ้าเขาสั่งให้จูหลิงเปลือยกายเต้นรำก็ออกจะเกินไปสักหน่อย!

"ผมเข้าใจ!" เฉินผิงพยักหน้ารับ

ขณะนั้นเอง ศิษย์สำนักจื่อเหยียนคนหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามาหา "ผู้อาวุโสอวี๋ เจ้าสำนักรออยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ สั่งให้ผู้อาวุโสทุกคนไปที่ห้องประชุมใหญ่เดี๋ยวนี้ขอรับ!"

"ฮั่วหยวนถิงจะทำอะไรอีก?" เว่ยชิงได้ยินก็ขมวดคิ้ว

อวี๋จิ้นเองก็หน้าเปลี่ยนสีไปบ้าง "หรือเป็นเพราะเรื่องของฮั่วตง ถึงได้เรียกประชุมด่วนเอาป่านนี้?"

"ผู้อาวุโสอวี๋ ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน เจ้าสำนักแค่สั่งให้ท่านรีบไปขอรับ!" ศิษย์คนนั้นพูด

"ก็ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!" อวี๋จิ้นพยักหน้า

จากนั้นเขาก็หันมาบอกเว่ยชิงกับเฉินผิงว่า "เพื่อเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น พวกเจ้าสองคนกลับไปที่เรือนแล้วอย่าเที่ยววิ่งเพ่นพ่านไปทั่ว ฮั่วตงกลับมา คงคิดจะตั้งตนเป็นใหญ่ในสำนักจื่อเหยียนเป็นแน่!"

"เข้าใจแล้วขอรับ ท่านอาจารย์!" เว่ยชิงพยักหน้าเล็กน้อย

อวี๋จิ้นเดินกลับไป ส่วนเว่ยชิงก็เดินกลับเรือนไปพร้อมกับเฉินผิง

แต่เมื่อพวกเขาเดินมาถึงหน้าเรือน ก็ต้องประหลาดใจที่เห็นผู้คนมารวมตัวอยู่ตรงประตู

คนที่นำหน้ากลุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฮั่วตง ข้างกายเขาคือหลิวซื่อทงที่ยังต้องใช้ไม้ค้ำยัน

จนถึงตอนนี้หลิวซื่อทงก็ยังไม่หายดี ต้องใช้ไม้ค้ำยันช่วยเดิน

เฉียนซิ่วพาเหล่าศิษย์กว่าหลายสิบคนมายืนเผชิญหน้ากับฮั่วตงที่ประตู!

"เฉียนซิ่ว นับตั้งแต่ข้าไปอยู่ที่อื่นเสียหลายปี เจ้าดูเปล่งปลั่งขึ้นมากเลยนะ ตอนนี้ผู้อาวุโสหูถูกขังเอาไว้ เจ้าก็ไม่มีอาจารย์คอยคุ้มครองและต้องอยู่ลำพังตัวคนเดียว มาอยู่กับข้าเป็นอย่างไร? รับรองว่าข้าจะทำให้เจ้าสุขสมอารมณ์หมายทุกค่ำคืนเชียวล่ะ"