หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3982

"ไอ้หนู ฉันจะทำให้แกได้รับรู้ถึงความเก่งกาจของฉันในไม่ช้า! ส่วนเจ้า เฉียนซิ่ว อีกไม่ช้าหรอก ข้าจะทำให้เจ้าเต็มใจคลานขึ้นเตียงของข้าแล้วร้องครวญครางด้วยความสุขสม!"

ฮั่วตงหัวเราะเยาะ จากนั้นก็โบกมือแล้วเดินจากไป

เฉียนซิ่วโมโหจนหน้าแดงก่ำ แต่นางก็ทำอะไรไม่ได้

ผู้อาวุโสหูถูกขัง ทำให้นางไร้ที่พึ่ง ถ้าหากถูกฮั่วตงบีบบังคับจริงๆ นางก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว!

"ศิษย์พี่ คุณไม่ต้องกังวล ตราบใดที่ผมยังอยู่ในสำนักจื่อเหยียน ผมจะไม่ปล่อยให้ฮั่วตงแตะต้องคุณได้แม้สักปลายนิ้ว"

เฉินผิงพูดปลอบใจเฉียนซิ่วที่มีสีหน้าเศร้าหมอง

"ขอบคุณนะ ศิษย์น้องเฉิงผิง!" เฉียนซิ่วกล่าวด้วยน้ำเสียงซาบซึ้งใจ

เฉินผิงกับคนของตัวเองเข้าไปในเรือน แล้วปิดประตูเพื่อป้องกันไม่ให้ฮั่วตงพาคนมาก่อเรื่อง

ในขณะเดียวกัน ณ ห้องประชุมใหญ่ของสำนักจื่อเหยียน เหล่าผู้อาวุโสทุกคนต่างมารวมตัวกัน

แม้แต่ผู้อาวุโสฝ่ายตัดสินกับผู้อาวุโสชุยก็อยู่ที่นี่ด้วย

เมื่ออวี๋จิ้นเห็นผู้อาวุโสทุกคนถูกเรียกมารวมตัวกัน เขาก็เดาสาเหตุของการประชุมได้แล้ว

ฮั่วหยวนถิงเหลือบมองทุกคนที่อยู่ที่นี่ ก่อนจะค่อยๆ พูดว่า "ท่านทั้งหลาย พวกท่านต่างเป็นผู้อาวุโสแห่งสำนักจื่อเหยียน และถือเป็นเสาหลักของสำนักเรา เมื่อไม่นานมานี้ อดีตเจ้าสำนักอาการทรุดหนัก คลุ้มคลั่งและมักจะทำร้ายผู้อื่นโดยไร้เหตุผล ดูเหมือนว่าไม่มีหวังที่จะฟื้นตัวแล้ว ข้าเป็นรักษาการเจ้าสำนักมานานแล้ว ตอนนี้อดีตเจ้าสำนักวิกลจริตไปแล้ว เขาไม่สามารถเปิดหุบเขาเสินหั่วได้ ดังนั้นข้าจึงอยากเสนอให้เหล่าผู้อาวุโสลงคะแนนเสียง พวกเราจำเป็นต้องเปิดหุบเขาเสินหั่วแล้วนำตราประทับเสินหั่วออกมา มีเพียงได้ตราประทับเสินหั่วมาเท่านั้น พวกเราถึงจะทำให้สำนักจื่อเหยียนเติบโตและเป็นเอกภาพ!"