หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3984

“เฮ้อ นี่มันเวลาไหนแล้ว ท่านถึงยังคิดจะประหยัดอีก? ท่านจงไปที่สำนักเหลี่ยงอี๋ด้วยตนเอง ไม่ว่าต้องจ่ายค่าตอบแทนมากแค่ไหน ก็ต้องขอความช่วยเหลือจากพวกเขาให้ได้ บอกพวกเขาด้วยว่าตราบใดที่พวกเขาสามารถช่วยพวกเราเปิดหุบเขาเสินหั่วได้ พวกเขาก็จะได้รับรางวัลอย่างงามเชียวล่ะ”

ตอนนี้ดูเหมือนฮั่วหยวนถิงออกจะตื่นเต้นอยู่บ้าง

“ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!” ผู้อาวุโสเถียนพยักหน้า

หลังจากผู้อาวุโสเถียนจากไป ฮั่วหยวนถิงก็ยิ้มเล็กน้อย “เมื่อข้าเปิดหุบเขาเสินหั่วได้ ข้าจะดูซิว่าทั้งสำนักจื่อเหยียนจะมีผู้ใดกล้าต่อต้านข้าอีก!”

……

ณ เรือนของผู้อาวุโสอวี๋ เฉียนซิ่วรู้สึกเศร้าโศกและร้องไห้ไม่หยุดหย่อน

เว่ยชิงและเฉินผิงพยายามปลอบโยนเธออยู่ข้างๆ

“ศิษย์น้อง ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสหูจะจากไปแล้ว แต่จิตวิญญาณของท่านจะคงอยู่ตลอดไป ต่อไปเจ้าก็พักอยู่ที่นี่ ข้าจะให้ท่านอาจารย์คอยดูแลเจ้า” เว่ยชิงเอ่ยปลอบใจ

“ศิษย์พี่ อย่าเศร้านักเลย นี่เป็นการตัดสินใจของผู้อาวุโสหู ท่านทำเช่นนี้ก็เพื่อทั้งสำนักจื่อเหยียน!”. เฉินผิงก็ช่วยปลอบ

เมื่อผู้อาวุโสอวี๋กลับมาและเล่าเรื่องที่ผู้อาวุโสหูได้กระทำลงไปให้ฟัง ก็ทำให้เฉินผิงตกตะลึง

“ข้าอยากจะอยู่เงียบๆ สักพัก...” เฉียนซิ่วพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าโศก

เว่ยชิงและเฉินผิงเห็นเช่นนั้นจึงลุกออกไป ปล่อยให้เฉียนซิ่วได้อยู่คนเดียว

“เฮ้อ ศิษย์น้องช่างน่าสงสาร ตอนนี้ผู้อาวุโสหูตายแล้ว ฮั่วตงก็ยิ่งฮึกเหิม เกรงว่าไม่นานศิษย์น้องจะต้องตกเป็นเหยื่อให้กับเจตนาชั่วร้ายของมันและถูกมันขืนใจเอาน่ะสิ ก่อนหน้านี้สำนักจื่อเหยียนมีผู้บำเพ็ญเพียรสตรีอยู่ไม่น้อย เพราะผู้บำเพ็ญเพียรสตรีชอบฝึกเคล็ดวิชาธาตุไฟ แต่หลังจากพวกเธอถูกฮั่วตงขืนใจ หลายคนก็หมดกำลังใจและถอนตัวไป เรื่องนี้ทำให้ชื่อเสียงของสำนักจื่อเหยียนย่ำแย่มาก จนถึงขั้นไม่มีผู้บำเพ็ญเพียรสตรีกล้ามาหาพวกเรา ตอนนี้พวกเราจะหาคู่บำเพ็ญร่วมก็ยังยากเลย!” เว่ยชิงกล่าวพลางทอดถอนใจ

เฉินผิงไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่รู้จะปลอบเว่ยชิงอย่างไร

เพราะในชีวิตของเขาไม่เคยขาดแคลนสตรี ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าใจความทุกข์ของเว่ยชิง

เฉินผิงจึงกลับไปที่ห้องของตัวเอง รอคอยให้รัตติกาลมาถึงอยู่เงียบๆ

เมื่อฟ้าเริ่มมืดลง เฉินผิงก็ชักจะเริ่มตื่นเต้น