หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3992

“อดีตเจ้าสำนัก ตอนนี้ผมได้บอกความจริงแล้ว คุณคงจะไม่คิดทำร้ายผมใช่ไหม?”

เฉินผิงถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล เมื่อเห็นอดีตเจ้าสำนักหัวเราะเสียงดังลั่น

“ไม่หรอกน่า! ผมจะคิดร้ายกับลูกเขยของตัวเองได้อย่างไรเล่า” อดีตเจ้าสำนักพูดพลางหัวเราะ

“ลูกเขย?” เฉินผิงอึ้ง พลางรีบโบกมือแล้วพูดว่า “อดีตเจ้าสำนัก โปรดอย่าได้เข้าใจผิด ผมกับจูหลิงไม่มีอะไรกันจริงๆ”

“พอได้แล้ว ไม่ต้องอธิบายอีก ผมบอกได้เลยว่าลูกสาวผมไม่รังเกียจคุณ ยิ่งไปกว่านั้น คุณก็เห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของลูกสาวผมแล้ว คุณคิดจะไม่รับผิดชอบงั้นรึ?” อดีตเจ้าสำนักพูด

เฉินผิงได้ยินแล้วก็ถึงกับตกตะลึง เขาไม่เข้าใจว่าอดีตเจ้าสำนักรู้เรื่องที่เขาเห็นเรือนร่างของจูหลิงได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น อดีตเจ้าสำนักก็ถูกกักขังอยู่ที่นี่ มิหนำซ้ำยังคลุ้มคลั่งเป็นบางครั้งบางคราว เขาจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นภายนอกได้อย่างไรกัน?

“อดีตเจ้าสำนัก นี่มันใส่ร้ายกันชัดๆ เลย ผมขอรับรองกับคุณว่า ผมไม่เคยเห็นเรือนร่างของจูหลิง”

เฉินผิงได้แต่กัดฟันปฏิเสธ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจ

“คุณปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก อย่าคิดว่าผมโดนขังอยู่ที่นี่แล้วจะไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในสำนักจื่อเหยียน แม้ว่าอาจจะมีบางครั้งที่ปราณสัมผัสของผมถูกควบคุมจนเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมา แต่ผมก็ไม่ใช่คนโง่หรอกนะ” อดีตเจ้าสำนักพูด

เฉินผิงเห็นท่าไม่ดี จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย “อดีตเจ้าสำนัก อาการคลุ้มคลั่งของคุณเกิดจากอะไรกันแน่? ถ้าคุณยินดี ผมน่าจะช่วยรักษาคุณได้ แต่ผมมีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่ง ถ้าผมรักษาคุณได้สำเร็จ ผลหวังว่าคุณจะสอนเคล็ดวิชาผสานอัคคีปรมัตถ์ให้ผม!”

เฉินผิงคิดจะใช้เงื่อนไขนี้เป็นเบี้ยต่อรองกับอดีตเจ้าสำนัก