หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3993

“ได้ ผมตกลง แต่ขอพูดไว้ก่อน ถ้าคุณถูกวิญญาณปีศาจเข้าสิงจนกลายเป็นคนบ้า ก็อย่ามาโทษผมแล้วกัน” อดีตเจ้าสำนักพูดพูด

“ไม่ต้องห่วง ผมไม่โทษคุณหรอก”

เฉินผิงพูดจบ เขาก็ยื่นมือแล้วปลดปล่อยพลังระลอกหนึ่งออกมา!

เมื่อพลังเช่นนี้สัมผัสกับหมอกดำอัปมงคลรอบตัวอดีตเจ้าสำนัก หมอกดำอัปมงคลกลับดุร้ายขึ้นมาทันที!

และในขณะนั้นเอง อดีตเจ้าสำนักดวงตาก็ไร้แวว ปราณสัมผัสของเขาถูกวิญญาณปีศาจเข้าควบคุม!

เฉินผิงค่อยๆ วางฝ่ามือลงบนศีรษะของอดีตเจ้าสำนัก โดยตั้งใจที่จะลากเอาหมอกดำอัปมงคลดำเข้าไปในร่างของตนเอง

แต่ดูเหมือนหมอกดำอัปมงคลจะล่วงรู้แผนการของเฉินผิง เพราะมันไม่ยอมเข้ามาในร่างของเฉินผิงหรือจู่โจมใส่ทะเลจิตสำนึกของเขาเลย แต่มันกลับส่งกลิ่นเน่าเหม็นแล้วเริ่มกัดกินร่างกายของเฉินผิง

วิญญาณปีศาจคิดจะทำลายร่างกายของเฉินผิงจนไม่เหลืออะไร!

แต่ร่างกายของเฉินผิงได้ผ่านการฝึกฝนมาอย่างโชกโชน รวมทั้งเคยฝึกปราณอัคคีด้วย!

หมอกดำอัปมงคลไม่สามารถทำอะไรได้!

เฉินผิงเห็นดังนั้นจึงเริ่มใช้จิตวิสุทธิ พลางเริ่มดูดซับวิญญาณปีศาจภายในร่างของอดีตเจ้าสำนัก

วิญญาณปีศาจรู้สึกถึงพลังการดูดซับอันมหาศาล มันจึงดิ้นรนสุดกำลัง

“เจ้าหนุ่ม เจ้ารนหาที่ตายหรือไง? ข้าไม่เข้าร่างเจ้า ไม่ใช่เพราะกลัวเจ้า แต่เพราะข้ามีหน้าที่ควบคุมไอ้แก่คนนี้ ถ้าเจ้าไม่อยากตายก็รีบไสหัวไปซะ อย่ามาทดสอบความอดทนของข้า!”

วิญญาณปีศาจพูดจาข่มขู่เฉินผิงด้วยน้ำเสียงเย็นชาผ่านปากของอดีตเจ้าสำนัก

“ถุย แกก็แค่กลัวฉันใช่ไหมเล่า? แกกลัวว่าถ้าเข้าสู่จิตสำนึกของฉันแล้ว แกจะถูกฉันขังไว้แล้วโดนตีจนต้องเรียกหาพ่อไม่ใช่รึไง?”

เฉินผิงยิ้มเยาะ พลางกระตุ้นวิญญาณปีศาจให้เข้าสู่ทะเลจิตสำนึกของตนเอง

“เหลวไหล! ข้าจะกลัวเจ้าที่อยู่แค่ระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สี่ได้อย่างไรกัน?”

ทั้งๆ ที่วิญญาณปีศาจโกรธจัด แต่น้ำเสียงกลับเจือแววตื่นเต้นหวั่นวิตก

“ในเมื่อแกไม่กลัวฉัน ก็เข้ามาในทะเลจิตสำนึกของฉันสิ มาดูซิว่าใครจะเหนือกว่ากัน ฉันรู้ว่าแกไม่กล้าหรอก แกรู้จักแต่รังแกคนเฒ่าคนแก่ แกมันต่ำช้าน่ารังเกียจ!”