หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3997

เฉินผิงได้ยินจูหลิงพูดเช่นนั้น เขาหัวเราะในใจ

“จูหลิง จริงๆ แล้ว ผมก็คือเฉินผิงที่คุณพูดถึง” เฉินผิงพูดด้วยท่าทางจริงจัง

เมื่อจูหลิงได้ยินเช่นนั้น ก็ผงะอึ้งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเธอก็ยกมือตีเขา

“ถ้าคุณกล้าพูดจาเหลวไหลอีกล่ะก็ ฉันจะฆ่าคุณซะ เขาจะเป็นไอ้คนบ้ากามอย่างคุณได้อย่างไรกัน? คุณมันก็ดีแต่เอาเปรียบสตรี ฉันยังไม่ได้เอาเรื่องคุณเลยนะ!”

ขณะที่จูหลิงกำลังพูด จู่ๆ ท้องฟ้าก็มีแสงสว่างตามมาด้วยเสียงดังแหวกอากาศ

จูหลิงพลันหน้าเผือดสีทันที เฉินผิงเองก็ขมวดคิ้วด้วยท่าทีเป็นกังวล

ที่แท้ก่อนหน้านี้จูหลิงเผลอไปแตะถูกวงแหวนอาคมเข้า เดิมทีเธอมีจานอาคมที่ช่วยให้ผ่านวงแหวนอาคมไปได้อย่างง่ายดายอยู่ในมือ

น่าเสียดายที่เธอไม่ทันระวัง ตอนที่เธอยกมือขึ้นจึงพลั้งไปกระแทกโดนวงแหวนอาคม ทำให้มันเกิดทำงานขึ้นมา

ทันทีที่วงแหวนอาคมทำงาน ก็มีพลังหลายสิบสายพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

“แย่แล้ว! แย่แล้ว! คราวนี้ฉันต้องถูกจับได้แน่ๆ เลย เฉิงผิง รีบหนีไปเร็วเข้า ถ้าพวกมันจับตัวคุณได้ล่ะก็ คุณจะลำบากเอาได้นะ”

จูหลิงเร่งให้เฉินผิงรีบหนีไป

“แล้วจูหลิงเล่า?” เฉินผิงถาม

“ฉันไม่เป็นไร พวกเขาไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก แต่คุณเป็นศิษย์ชั้นใน ในเมื่อคุณเข้ามาที่นี่ย่อมต้องถูกจับตัวเป็นแน่” จูหลิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงร้อนใจยิ่ง

“จูหลิง คุณรีบไปเถอะ ผมจะอยู่ที่นี่เอง ถ้าพวกมันเจอคุณ พวกมันก็จะพบจานอาคมของคุณไปด้วย การพบกันแบบลับๆ ของคุณกับอดีตเจ้าสำนักก็จะถูกเปิดโปง ยิ่งถ้ารู้ว่าอดีตเจ้าสำนักหายดีและวิญญาณปีศาจสลายไปแล้ว เรื่องจะยิ่งยุ่งยากมากขึ้นไปอีก ผมเป็นแค่ศิษย์ใหม่ พวกมันไม่น่าจะสงสัยอะไรหรอก” เฉินผิงวิเคราะห์ข้อดีข้อเสียให้จูหลิงฟัง

“แต่เฉิงผิง...”

จูหลิงรู้ว่าเขาพูดถูก แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่จะทิ้งเขาไว้คนเดียว

“จูหลิง ผมไม่เป็นไรหรอก คุณรีบไปเถอะ!”