หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3998

“ผู้อาวุโสอวี๋ นี่คือศิษย์ใหม่ที่ท่านรับเข้ามา คนที่เอาชนะหลิวซื่อทงได้งั้นรึ?” ฮั่วหยวนถิงหันไปถามอวี๋จิ้น

“ครับ ผมหย่อนการอบรมสั่งสอน จนทำให้ศิษย์ของตัวเองก่อเรื่อง ขอให้เจ้าสำนักฮั่วลงโทษด้วย”

ผู้อาวุโสอวี๋ไม่มีทางเลือกนอกจากพูดขอโทษแทนเฉินผิง

ฮั่วหยวนถิงเหลือบมองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชา

จากนั้นเขาก็พูดกับอวี๋จิ้นว่า “การบุกรุกเขตหวงห้าม ตามปกติต้องทำลายพลังฝึกบำเพ็ญฌานแล้วขับไล่ออกจากสำนัก แต่ถือว่าเป็นความผิดครั้งแรกของเขาและเป็นการกระทำโดยไม่เจตนา เขาจะถูกลงโทษให้ไปนั่งสำนึกผิดที่หน้าผาสะท้อนตนสามวัน”

เขาพูดจบแล้วก็เลือนหายตัวไปในชั่วพริบตา

ฮั่วตงมองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชา แล้วก็จากไปเช่นกัน

อวี๋จิ้นกับเว่ยชิงร่อนลงมายืนตรงหน้าเฉินผิง สายตาของฝ่ายแรกเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

“ผมเคยบอกแล้วว่าเมื่อมีโอกาสเหมาะๆ ผมจะพาคุณไปหาอดีตเจ้าสำนัก แต่คุณกล้ามาถึงที่นี่เอง โชคดีที่หลายวันนี้ฮั่วหยวนถิงกำลังยุ่งกับการเปิดหุบเขาเสินหั่ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ลงโทษขั้นร้ายแรง มิฉะนั้นเจ้าคงไม่ใช่แค่ไปนั่งสำนึกผิดที่ผาสะท้อนตนสามวันแน่”

เขารู้ว่าเฉินผิงตั้งใจมาที่นี่

“ผมได้พบอดีตเจ้าสำนักแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องหาโอกาสอีก” เฉินผิงกล่าวพลางยิ้มจางๆ

“อะไรนะ?”

อวี๋จิ้นกับเว่ยชิงต่างตกใจสุดขีด

“จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงกัน? หากต้องการพบอดีตเจ้าสำนัก คุณต้องผ่านวงแหวนอาคมหลายต่อหลายชั้น สุดท้ายยังมีวงแหวนอาคมซ้อนทับอยู่อีกหลายชนิด นอกเหนือไปจากนั้น ในวงแหวนอาคมนั้นยังมีอาคมสังหารอยู่ด้วย แม้แต่ผู้อาวุโสชุยยังถึงขนาดยอมรับว่าเขาไม่อาจผ่านเข้าไปได้ คุณจะผ่านวงแหวนอาคมทั้งหมดไปพบอดีตเจ้าสำนักได้ยังไงกัน?”

เห็นอยู่ชัดๆ ว่าผู้อาวุโสอวี๋ไม่เชื่อเฉินผิง

“ถ้าคุณไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร ผมได้พบอดีตเจ้าสำนักแล้วจริงๆ และท่านก็ไม่ได้คลุ้มคลั่งแล้ว แต่ปราณสัมผัสของท่านบอบช้ำอย่างหนัก ท่านต้องพักฟื้นสักระยะ เมื่ออดีตเจ้าสำนักหายดีแล้ว ท่านก็จะกลับมาควบคุมสำนักจื่อเหยียนอีกครั้ง” เฉินผิงพูด

“เฉิงผิง คุณพูดจริงงั้นรึ? คุณไม่ได้หลอกพวกเราใช่ไหม?” เว่ยชิงถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ถ้าอดีตเจ้าสำนักหายดีและกลับมาควบคุมสำนักจื่อเหยียน พวกเขาก็จะไม่ต้องอดทนกับฮั่วหยวนถิงอีกต่อไป!

“คุณจะพิสูจน์ได้ยังไงว่าคุณพบอดีตเจ้าสำนักมาแล้ว?”

ถ้าเขาพูดเรื่องจริง ก็เป็นข่าวที่แสนวิเศษสำหรับพวกเราเลยทีเดียว!

จากนั้นเฉินผิงก็โบกมืออีกครั้ง ทำให้วงแหวนอาคมกลับคืนสู่สภาพเดิม ราวกับไม่เคยเกิดขึ้นอะไรขึ้น

อวี๋จิ้นกับเว่ยชิงต่างตกตะลึงถึงขีดสุด

พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิงถึงมีทักษะด้านวงแหวนอาคมด้วย

หรือว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์อาคม?

“ตอนนี้พวกคุณเชื่อหรือยังว่าผมพบอดีตเจ้าสำนักแล้ว? ในสายตาของผมแล้ว วงแหวนอาคมพวกนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับของเด็กเล่น พวกมันขวางผมไม่ได้หรอก แต่เรื่องที่ผมพูด พวกคุณต้องเก็บไว้เป็นความลับ พวกเราไม่อาจเสี่ยงให้ฮั่วหยวนถิงรู้ได้ มิฉะนั้นเขาอาจจะชิงลงมือก่อนได้” เฉินผิงพูดกับอวี๋จิ้น

“ไม่ต้องห่วง จะไม่มีใครรู้เป็นอันขาด”

อวี๋จิ้นมองเฉินผิงด้วยความตกใจและพูดต่อไปว่า “แต่คุณก็ต้องไปนั่งสำนึกผิดที่ผาสะท้อนตนสามวันอยู่ดี ผมเกรงว่าจะขอร้องเรื่องนี้แทนคุณไม่ได้”

“สำนักจื่อเหยียนไม่มีภูเขา แล้วจะมีผาสะท้อนตนที่เรียกกันนี้มาจากที่ไหนกัน? ยิ่งไปกว่านั้น ก็แค่สามวัน นับเป็นโอกาสดีที่ผมจะได้ตั้งใจฝึกบำเพ็ญฌาน”

ในทางกลับกัน เฉินผิงไม่คิดจะไปนั่งสำนึกผิดที่ผาสะท้อนตนถึงสามวันหรอก