หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4040

สรุปบท ตอนที่ 4040 อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 4040 อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 4040 อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เฉินผิงจ้องมองจ้าวมารสีชาด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ “เวรเอ้ย คุณรู้อยู่แล้วสินะ แต่จงใจไม่บอกผม...”

เฉินผิงพูดไม่ทันขาดคำ เสียงเสียดสีก็ดังก้องไปทั่วอากาศ มีเสียงแหลมๆ ของก้อนหินขูดกันที่ได้ยินชัดเจนแทรกมาด้วย

เสียงนั้นให้ความรู้สึกอันตราย ทำเอาเฉินผิงขนลุกไปทั้งตัว

ในตอนนั้นเฉินผิงไม่รู้สึกถึงรัศมีและการมองเห็นของหนูขนแดงเหล่านั้น แสดงว่าพวกมันไม่อยู่แล้ว

เสียงนั้นดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆ และเฉินผิงก็มองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวายราวกับว่าเสียงนั้นมาจากทุกทิศทาง

เฉินผิงเปิดใช้อาคมป้องกันที่เขาเพิ่งวางไว้เมื่อครู่

ตอนนี้เฉินผิงรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง ทำไมเขาไม่สร้างอาคมป้องกันที่ซับซ้อนกว่านี้?

เมื่อเห็นท่าทางเคร่งเครียดของเฉินผิง แม้แต่จ้าวมารสีชาดก็ยังหัวเราะออกมา

“ยังจะมาหัวเราะอีก ถ้าเราออกไปได้ผมจะไม่ให้คุณเข้าไปในทะเลจิตสำนึกของผม ผมจะทิ้งคุณไว้ที่นี่ตลอดไป!”

เฉินผิงค่อนข้างหงุดหงิดและพูดกับจ้าวมารสีชาดที่ยังคงหัวเราะเสียงดัง

“อย่าได้กังวล อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ไม่มีทางหนีพ้น ฉิบหายช่างมัน ยังไงเจ้าก็จะกลายเป็นเสี้ยววิญญาณอยู่แล้ว เราจะเผชิญมันไปด้วยกัน อีกอย่าง ตอนนี้เจ้ามีกายาธรรมมะแล้วนี่ แม้จะเหลือเพียงเสี้ยววิญญาณเจ้าก็ยังฟื้นตัวได้!” จ้าวมารสีชาดกล่าว

เฉินผิงไม่คิดที่จะสนใจจ้าวมารสีชาด เขาเฝ้าสังเกตสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง

“อ๊าก...”

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสถูก็ส่งเสียงกรีดร้องอันน่าสะพรึงกลัวออกมา

เมื่อเฉินผิงหันไปดู เขาก็พบว่าผู้อาวุโสถูถูกฝูงแมลงสีแดงเข้มรุมไต่ทั่วตัว

แมลงเหล่านี้ดูราวกับเปลวไฟดวงเล็ก อย่างไรก็ตาม เมื่อแมลงหลายตัวมารวมกัน พวกมันก็กลายเป็นกองไฟโหมกระหน่ำ

เฉินผิงสะบัดแส้ปราบมารอย่างรวดเร็ว รัดตัวผู้อาวุโสถูและดึงเขาเข้าสู่อาคมป้องกัน

เฉินผิงชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา กระบี่ส่องแสงเจิดจ้าในทุกการเคลื่อนไหว เขาตวัดกระบี่อย่างรวดเร็ว ส่งปราณดาบไปยังฝูงด้วงอัคคี

ตู!

เกิดการระเบิดหลายครั้ง ฝูงด้วงอัคคีจำนวนมากถูกเป่ากระเด็นไป เกิดช่องว่างขนาดใหญ่รอบๆ เฉินผิงและจ้าวมาร

อย่างไรก็ตาม ด้วงอัคคีเหล่านี้กลับมารวมกลุ่มใหม่ทันทีอย่างน่าตกใจ ราวกับว่าลำแสงของเฉินผิงไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับพวกมันมากมายนัก

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความตกใจ “ให้ตายเถอะ แมลงตัวเล็กพวกนี้มันอึดมาก ผมฆ่าพวกมันไม่ได้งั้นเหรอ?”

เฉินผิงไม่อยากจะเชื่อ การโจมตีที่เขาเพิ่งปลดปล่อยไม่อาจสร้างความเสียหายใดๆ กับด้วงอัคคี

“นี่มันบ้าไปแล้ว!” เขาอุทาน หากเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเขาจะไม่ตายกันหมดในถ้ำแห่งนี้หรือไง?

ท้ายที่สุดแล้ว อาคมป้องกันแบบเรียบง่ายของเฉินผิงคงอยู่ได้ไม่นาน!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร