หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4062

ไร้เดียงสาจริงๆเฉินผิง!

ระหว่างนั้น อดีตเจ้าสำนักและคนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

อดีตเจ้าสำนักเองก็เคยถูกวิญญาณปีศาจทรมานจนเกินเยียวยา เขาคลุ้มคลั่งตลอดทั้งวันและจะฟื้นคืนสติในช่วงดึกเท่านั้น

แต่ตอนนี้ทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงถูกวิญญาณปีศาจหลายตัวบุกโจมตีพร้อมๆ กัน เขาจะกลับมาเป็นปกติได้หรือไม่?

เจ้าสำนักฮั่วรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่าเฉินผิงถูกควบคุม

“อย่าชักช้า ฮั่วตง” เขาเร่งเร้า “ตัดหัวมันซะแล้วไปรับค่าหัวจากสมาพันธ์ผนึกมาร”

ฮั่วตงพยักหน้าในขณะที่ถือดาบยาวสีดำ ขณะที่เขาเข้าใกล้เฉินผิง เขาก็ฟันดาบใส่อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม ขณะที่ดาบกำลังจะฟันคอเฉินผิง จู่ๆ เฉินผิงก็หายวับไปในอากาศ!

ฮั่วตงตกใจและรู้สึกถึงอันตรายที่แผ่มาจากด้านหลังของเขา

เมื่อหันกลับมา เขาก็เห็นฝ่ามือขนาดใหญ่ของเฉินผิงฟาดเข้าหาเขา!

พลั่ก!

ก่อนที่ฮั่วตงจะหลบทันเขาก็ลอยละลิ่ว ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวจากแรงกระแทก

เขาล้มลงกับพื้นอย่างแรง แม้จะฝืนใช้แรงลุกขึ้นมาได้ แต่ฟันของเขาก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น

“แก... แกไม่ได้ถูกวิญญาณปีศาจควบคุมหรอกเหรอ?”

เขาจ้องเฉินผิงด้วยความฉงน

“ควบคุมบ้าอะไรล่ะ คิดจริงๆ เหรอว่าจะควบคุมผมได้ด้วยวิญญาณปีศาจกระจอกพรรค์นั้น คุณคงลืมคำเตือนของผมไปแล้วสินะ มีสิ่งที่ทรงพลังมากๆ อยู่ในจิตของผม” เฉินผิงตอบพร้อมยิ้มเยาะ

ใบหน้าของฮั่วตงเปลี่ยนเป็นสีหน้าเคร่งขรึม แท้จริงแล้วผู้อาวุโสถูเคยพูดถึงเรื่องนี้ครั้งหนึ่ง การที่เฉินผิงถูกวิญญาณปีศาจตนนั้นควบคุมทำให้ผู้อาวุโสถูและคนอื่นๆ เสียเปรียบ

นี่ฉันลืมเรื่องนั้นไปได้ยังไง? เมื่อคิดว่าวิญญาณปีศาจจำนวนมากของเขาถูกทำลายไปแบบนั้น ทำให้ฮั่วตงเจ็บใจมาก

“อย่ามายิ้มเย้ยใส่ฉัน เฉินผิง ฉันสาบานว่าฉันจะจัดการแกให้ได้!”

ฮั่วตงส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธแค้นอีกครั้ง และปลดปล่อยรัศมีความมืดที่พวยพุ่งราวกับน้ำเดือด

ราวกับว่ามีสัตว์อสูรนับไม่ถ้วนซ่อนอยู่ในหมอกสีดำ ไม่นานหลังจากนั้นงูยักษ์ที่มีดวงตาและลิ้นสีแดงก็ปรากฏตัวออกมาทีละตัว