หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4064

เจ้าสำนักฮั่วตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นเฉินผิงใช้กายาธรรมะเจินหัว

“พ่อ หมอนี่ใช้วิชาแบบไหนกัน เขาไม่เกรงกลัวปราณอัคคีเลย!”

เมื่อเห็นเฉินผิงผู้เปล่งรัศมีราวกับเซียนและไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อยแม้เผชิญหน้ากับปราณอัคคี ฮั่วตงก็ตกตะลึงชั่วขณะ

ที่ตัวเขาไม่เกรงกลัวปราณอัคคีเพราะเขามีตราประทับเสินหั่ว แต่เฉินผิงไม่มีของแบบนั้น การที่เขาไม่กลัวปราณอัคคีเพราะวิชาของเขาเพียงอย่างเดียวถือเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ

ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่าวิชาที่เฉินผิงใช้จะมีทั้งเอกลักษณ์และความลี้ลับ

“กายาธรรมะเจินหัว วิชากายาธรรมะเจินหัวของสำนักจื่อเหยียนที่สูญหายไปนาน เขารู้วิชานี้ได้ยังไง? ทำไมถึงใช้กายาธรรมะเจินหัวได้?”

“ประหลาดจริงๆ ประหลาดมาก เหตุผลคืออะไรกันแน่?”

เจ้าสำนักฮั่วไม่เข้าใจเลย เฉินผิงที่เพิ่งเข้าสำนักจื่อเหยียนแค่ไม่กี่วันทำไมถึงมีวิชากายาธรรมะเจินหัว

“กายาธรรมะเจินหัวคืออะไร?” ฮั่วตงถาม

“กายาธรรมะเจินหัวเป็นสุดยอดวิชาของเจ้าสำนักจื่อเหยียนคนแรก อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เจ้าสำนักคนแรกหายตัวไปอย่างกะทันหัน วิชาดังกล่าวก็สูญหายไปเป็นเวลานาน โชคดีที่หอเก็บเคล็ดวิชาของเรามีบันทึกบางส่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่มันก็ไม่ครบถ้วนและไม่มีใครสามารถฝึกวิชานี้ได้”

“เจ้าเด็กนี่ไปเรียนกายาธรรมะเจินหัวมาจากไหน? หรือว่าเจ้าสำนักคนแรกของสำนักจื่อเหยียนยังมีชีวิตอยู่?”

เจ้าสำนักฮั่วขมวดคิ้วด้วยความงุนงงและไม่อาจเข้าใจได้

เมื่อได้ยินว่าสิ่งที่เฉินผิงแสดงให้เห็นนั้นเป็นวิชาระดับสูงของสำนักจื่อเหยียน ฮั่วตงก็ตกตะลึงเป็นที่สุด

เฉินผิงรู้จักวิชาลับของสำนักจื่อเหยียนได้ยังไง?

อย่างไรก็ตาม เมื่อตระหนักว่าปราณอัคคีของเขาไม่สามารถทำอะไรเฉินผิงได้ ฮั่วตงซึ่งมีตราประทับเสินหั่วอยู่ในมือก็มองด้วยสายตาอาฆาต รัศมีความมืดเริ่มปกคลุมทั่วร่างของเขา

ฮั่วตงใช้ตราประทับเสินหั่วปัดป้องการโจมตีด้วยปราณอัคคีของเฉินผิงอย่างช่ำชอง ในขณะเดียวกันก็หาวิธีจัดการกับเฉินผิง

เนื่องจากเฉินผิงไม่กลัวปราณอัคคี เขาจึงตัดสินใจใช้วิธีอื่น