หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4064

เจ้าสำนักฮั่วตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นเฉินผิงใช้กายาธรรมะเจินหัว

“พ่อ หมอนี่ใช้วิชาแบบไหนกัน เขาไม่เกรงกลัวปราณอัคคีเลย!”

เมื่อเห็นเฉินผิงผู้เปล่งรัศมีราวกับเซียนและไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อยแม้เผชิญหน้ากับปราณอัคคี ฮั่วตงก็ตกตะลึงชั่วขณะ

ที่ตัวเขาไม่เกรงกลัวปราณอัคคีเพราะเขามีตราประทับเสินหั่ว แต่เฉินผิงไม่มีของแบบนั้น การที่เขาไม่กลัวปราณอัคคีเพราะวิชาของเขาเพียงอย่างเดียวถือเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ

ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่าวิชาที่เฉินผิงใช้จะมีทั้งเอกลักษณ์และความลี้ลับ

“กายาธรรมะเจินหัว วิชากายาธรรมะเจินหัวของสำนักจื่อเหยียนที่สูญหายไปนาน เขารู้วิชานี้ได้ยังไง? ทำไมถึงใช้กายาธรรมะเจินหัวได้?”

“ประหลาดจริงๆ ประหลาดมาก เหตุผลคืออะไรกันแน่?”

เจ้าสำนักฮั่วไม่เข้าใจเลย เฉินผิงที่เพิ่งเข้าสำนักจื่อเหยียนแค่ไม่กี่วันทำไมถึงมีวิชากายาธรรมะเจินหัว

“กายาธรรมะเจินหัวคืออะไร?” ฮั่วตงถาม

“กายาธรรมะเจินหัวเป็นสุดยอดวิชาของเจ้าสำนักจื่อเหยียนคนแรก อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เจ้าสำนักคนแรกหายตัวไปอย่างกะทันหัน วิชาดังกล่าวก็สูญหายไปเป็นเวลานาน โชคดีที่หอเก็บเคล็ดวิชาของเรามีบันทึกบางส่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่มันก็ไม่ครบถ้วนและไม่มีใครสามารถฝึกวิชานี้ได้”

“เจ้าเด็กนี่ไปเรียนกายาธรรมะเจินหัวมาจากไหน? หรือว่าเจ้าสำนักคนแรกของสำนักจื่อเหยียนยังมีชีวิตอยู่?”

เจ้าสำนักฮั่วขมวดคิ้วด้วยความงุนงงและไม่อาจเข้าใจได้

เมื่อได้ยินว่าสิ่งที่เฉินผิงแสดงให้เห็นนั้นเป็นวิชาระดับสูงของสำนักจื่อเหยียน ฮั่วตงก็ตกตะลึงเป็นที่สุด

เฉินผิงรู้จักวิชาลับของสำนักจื่อเหยียนได้ยังไง?

อย่างไรก็ตาม เมื่อตระหนักว่าปราณอัคคีของเขาไม่สามารถทำอะไรเฉินผิงได้ ฮั่วตงซึ่งมีตราประทับเสินหั่วอยู่ในมือก็มองด้วยสายตาอาฆาต รัศมีความมืดเริ่มปกคลุมทั่วร่างของเขา

ฮั่วตงใช้ตราประทับเสินหั่วปัดป้องการโจมตีด้วยปราณอัคคีของเฉินผิงอย่างช่ำชอง ในขณะเดียวกันก็หาวิธีจัดการกับเฉินผิง

เนื่องจากเฉินผิงไม่กลัวปราณอัคคี เขาจึงตัดสินใจใช้วิธีอื่น

“นี่คือเสียงสะท้อนอเวจีของสำนักกุ๋ยเหลี่ยน โดยปกติแล้วมีเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานเท่านั้นที่สามารถใช้วิชานี้ได้ แต่ฮั่วตงเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับสูงสุดเท่านั้น แล้วเขาใช้ได้ยังไง?” อดีตเจ้าสำนักพูดพร้อมนิ่วหน้า

เขาเคยปะทะกับสำนักกุ๋ยเหลี่ยนบ่อยกว่าใครๆ และมักจะสู้กับศิษย์ของสำนักเสมอ เขาจึงคุ้นเคยกับวิชาที่สำนักกุ๋ยเหลี่ยนนิยมใช้

“พ่อ วิชานี้ดูน่ากลัวมาก แต่การใช้แค่เสียงสามารถฆ่าคนได้จริงหรือ?” จูหลิงถามด้วยความสับสน

“ลูกคงไม่เข้าใจ เสียงนี้ไม่ใช่วิชาสังหาร แต่ใช้เพื่อข่มขวัญและรบกวนสติของผู้อื่น เมื่อฮั่วตงลงมือต่อจากนี้ เขาจะเล่นงานขณะที่คู่ต่อสู้ไม่ทันระวัง”

อดีตเจ้าสำนักแสดงความกังวล

“เราจะทำยังไงดี? ฮั่วตงใช้วิชาของขั้นมหายานได้ยังไง? เขายังไปไม่ถึงขั้นมหายานเลย”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จูหลิงก็พูดด้วยความกังวล

อดีตเจ้าสำนักจ้องมองตราประทับเสินหั่วในมือของฮั่วตงอย่างตั้งใจพร้อมขบคิด “ถ้าเดาไม่ผิด” เขากล่าว “มันต้องเป็นเพราะตราประทับเสินหั่วแน่ๆ การที่ฮั่วตงกลับมาที่สำนักจื่อเหยียนกะทันหัน และรีบค้นหาตราประทับอย่างเอาเป็นเอาตายคงเป็นเพราะเขาตั้งใจจะใช้ตราประทับเพิ่มระดับพลังและก้าวขึ้นสู่ขั้นมหายาน”