หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 407

“คุณชายอู่ เขาคือคนที่ฆ่าเจี่ยงเจิ้งตงในสนามประลอง มิหนำซ้ำเขายังทำลายตระกูลเว่ยกับตระกูลเจี่ยงอีกด้วย คุณอยากให้เรื่องทำนองเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับตระกูลอู่งั้นเหรอ?” ฉีป๋อกล่าวอย่างเฉียบขาด

อู่ตงสีหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัวเสียจนพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ฉะ ฉันไม่รู้... ตอนนี้พวกเราควรจะทำยะ ยังไงดี?”

“ไอ้เด็กเปรต ตามฉันมาเลยนะ...”

อู่ลิ่วอีลากอู่ตงออกไปพร้อมๆ กัน

เฉินผิง ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์กำลังรับประทานอาหารค่ำอยู่ภายในคฤหาสน์ตระกูลเจี่ยง

“หลิงเอ๋อร์ร์ คืนนี้เธอไม่ต้องกลับบ้านหรอก ทำไมเธอไม่ค้างคืนเสียที่นี่เลยล่ะ? เช่นนั้นฉันก็จะได้มีเพื่อน!”

ซูอวี่ฉีบอกกู่หลิงเอ๋อร์

“ฉันไม่อยากเป็นมือที่สามหรอกนะ ตอนที่พวกเธออยู่กันสองต่อสองจะให้ฉันทำอะไรเล่า? จะให้ฉันเป็นผู้ชมงั้นเหรอ?”

กู่หลิงเอ๋อร์ยิ้ม

ซูอวี่ฉีหน้าแดงก่ำพลางถลึงตาใส่กู่หลิงเอ๋อร์ “อย่าพูดเหลวไหลน่า พวกเราสองคนต่างบริสุทธิ์ใจ พวกเราไม่เคยหลับนอนด้วยกัน...”

“ความสัมพันธ์ของพวกเธอเป็นที่ยอมรับแล้ว จะหลับนอนด้วยกันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร คงจะดีถ้าหากพวกเธอมีลูกด้วยกันเร็วๆ!”

กู่หลองเอ๋อร์หยอกล้อซูอวี่ฉี

“ลืมมันไปเสียเถอะ ฉันไม่อยากเป็นแม่เร็วขนาดนั้นหรอกนะ ฉันยังเล่นสนุกไม่พอเลย!”

ซูอวี่ฉีกลอกตาให้กู่หลิงเอ๋อร์

เฉินผิงไม่พูดอะไรพลางรีบกินอาหารให้เสร็จแล้วลุกจากโต๊ะไป พวกผู้หญิงช่างชอบคุยเรื่องอะไรต่อมิอะไรกันเสียจริงเชียว!

เฉินผิงนั่งลงบนโซฟาตั้งใจวางแผนการฝึกฝนอยู่สักครู่ แต่จู่ๆ ก็เห็นลูกน้องเดินเข้ามาในบ้าน

“คุณเฉิน ประมุขตระกูลอู่มาขอเข้าพบ...” ลูกน้องรายงาน

เฉินผิงไม่รู้สึกประหลาดใจเลย ด้วยอุปนิสัยของอู่ลิ่วอี เขาย่อมต้องมาหลังจากทราบเรื่องนั้นอยู่แล้ว

“บอกไปว่าฉันไม่ว่าง!” เฉินผิงโบกมือ

ลูกน้องจึงออกไปทันที

เพี๊ยะ!