หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4083

ในขณะเดียวกัน ราชินีจิ้งจอก ไป๋เฉียนกำลังนั่งบนบัลลังก์ในราชวังแห่งนครจิ้งจอก สีหน้าของเธอเคร่งเครียดอย่างมาก

หัวเฟิ่งและจี้อวิ๋นที่ยืนข้างเธอก็เคร่งขรึมไม่ต่างกัน

“ราชินีจิ้งจอก เรือเหาะพร้อมแล้ว เราควรออกเดินทางทันที ถ้าเมืองแตกเราจะไม่มีทางหนี”

“ไม่ต้องห่วง เมื่อคุณเฉินกลับมา ผมมั่นใจว่าเขาจะช่วยคุณยึดนครจิ้งจอกคืนได้แน่นอน” จี้อวิ๋นกล่อมไป๋เฉียน

“ไป๋เฉียน หยุดดื้อรั้นได้แล้ว ถ้านายท่านกลับมาแล้วพบว่าคุณตายในการต่อสู้ เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ ไม่เห็นเหรอว่าเขาชอบคุณมากแค่ไหน ตอนที่เราได้อยู่ด้วยกัน เขามักจะใช้เวลาบนเตียงกับคุณนานกว่าฉันเสมอ” หัวเฟิ่งเกลี้ยกล่อมไป๋เฉียนเช่นกัน

ดวงตาของไป๋เฉียนเต็มไปด้วยน้ำตา ริมฝีปากของเธอเม้มเข้าหากันแน่น ความลังเลปรากฏชัดบนใบหน้าของเธอ

เธอสร้างอาณาจักรขึ้นมาด้วยความยากลำบาก แต่กลับมีคนมาแย่งชิงไปจากเธอ

ขณะที่ไป๋เฉียนกำลังลังเล แม่เฒ่าเจินก็รีบวิ่งเข้ามาด้วยบาดแผลเต็มตัว

“ราชินีจิ้งจอก กองกำลังของตระกูลเฟิงกำลังจะบุกเข้ามา เราควรไปได้แล้ว! ตราบใดที่ยังมีชีวิตก็ยังมีความหวัง หนีไปซ่อนกับฉันก่อน สักวันหนึ่งเราจะกลับมา!” แม่เฒ่าเจินแนะนำไป๋เฉียน

ไป๋เฉียนจ้องมองแม่เฒ่าเจินที่บาดเจ็บและพยักหน้าในที่สุด

เธอไม่อยากเห็นแม่เฒ่าเจินที่ดูแลเธอมาตลอดชีวิตต้องตายอยู่ที่นี่

หลังจากเสวียคุนตายไป ตระกูลเฟิงจึงรู้ว่าความหวังที่จะได้ร่วมมือกับนครจิ้งจอกหมดไปแล้ว พวกเขาจึงรวบรวมคนจำนวนมากบุกโจมตีนครจิ้งจอก

ตระกูลเฟิงมีสมาพันธ์ผนึกมารหนุนหลัง นอกจากนี้ยังมีข่าวลือว่าเฉินผิงอยู่ในนครจิ้งจอก ดังนั้น หลายฝ่ายจึงจ้องจะเล่นงานเมืองนี้

การล่มสลายของนครจิ้งจอกใกล้เข้ามา เมื่อถึงเวลานั้นไป๋เฉียนจะไม่มีทางหนี

ไป๋เฉียนพร้อมกับหัวเฟิ่งและคนอื่นๆ ขึ้นเรือเหาะและออกเดินทางจากนครจิ้งจอกอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากไม่มีใครคาดคิดว่านครจิ้งจอกจะมีเรือเหาะ ดังนั้นจึงไม่มีใครหยุดได้ทัน

ไป๋เฉียนจ้องมองซากปรักหักพังของนครจิ้งจอกและศพของชาวเมือง หัวใจของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

“ตอนนี้เราควรจะไปไหนดี?” จี้อวิ๋นถาม

เรือเหาะบินไปที่อี้ไป๋ โชคดีที่พวกตระกูลเฟิงไม่ได้ไล่ตามไป

ในขณะนั้น เฉินผิงนั่งอยู่บนยอดหุบเขาเสินหั่ว เขาหลับตาและหายใจออกแรงๆ เขาถือตราประทับเสินหั่วไว้ในมือและประคองมันไว้กับอก

พรึบ!

คลื่นรัศมีพลิงแผ่ไปในอากาศอย่างต่อเนื่อง กระแสรัศมีอันบริสุทธิ์ที่กว้างใหญ่และไร้ขอบเขตหมุนเวียนอยู่ภายในรัศมีเพลิง

ปราณอัคคีทั้งหกหมุนวนอยู่รอบตัวเฉินผิงไม่หยุดหย่อน

ตูม!

ทันใดนั้น โลกที่อยู่รอบตัวเขาก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนสีไป สายลมและเมฆแปรผันอย่างรุนแรง

การเปลี่ยนแปลงกะทันหันทำให้หลายคนในสำนักจื่อเหยียนหันไปมองหุบเขาเสินหั่ว

“พ่อคะ นี่ก็ผ่านมาสามวันแล้ว เฉินผิงจะเป็นอะไรหรือเปล่า?” จูหลิงถามด้วยความกังวลเมื่อเห็นหุบเขาเสินหั่วเปลี่ยนแปลงฉับพลัน