หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 409

เฉินผิงผงกศีรษะแล้วขึ้นรถ จากนั้นอู่ตงก็ค่อยๆ ขับรถไปที่ตระกูลอู่

แม้อู่ตงจะมีอุปนิสัยโอหังและเผด็จการ แต่เขาก็ไม่กล้าดูแคลนอำนาจของเฉินผิง อันที่จริงแม้แต่บิดาของเขาก็ยังต้องเกรงใจเฉินผิงเลย

โทรศัพท์ของเขาเริ่มดังขึ้นระหว่างที่พวกเขายังอยู่บนท้องถนน แต่อู่ตงไม่กล้ารับสาย ทว่ากลับลอบมองเฉินผิงเพื่อดูว่าเขาจะมีท่าทีตอบสนองอย่างไรบ้าง

“รับสายเถอะ คุณชาย! ผมไม่ฆ่าคุณหรอกน่า!” เฉินผิงกล่าวพลางหัวเราะอย่างทำอะไรไม่ถูก

เมื่อได้รับอนุญาตจากเขาแล้ว อู่ตงจึงรับโทรศัพท์

“คุณชายอู่ เถ้าแก่เฟิงมาถึงสนามบินแล้ว หินถูกลำเลียงเข้าไปในรถแล้วจะส่งมาให้เราตอนเที่ยง!” คนที่อยู่ในสายกล่าว

“อืม เข้าใจแล้ว!”

อู่ตงกำลังจะวางสาย แต่อีกฝ่ายก็พูดต่อไปอีกว่า “คุณเฟิ่งบอกว่าหินพวกนี้มาจากเขาเหิงชาน ดังนั้นเขาก็เลยอยากให้คุณเตรียมเงินเอาไว้ให้มากหน่อย!”

“หินเหิงชานงั้นหรือ ฮะ?” อู่ตงชะงักงันไปชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อไปอย่างตื่นเต้นว่า “ไม่มีปัญหา! ตรวจสอบให้แน่ชัดว่าเขาเอามาให้ฉันทั้งหมด! ไม่ได้แบ่งให้คนอื่นอีก!”

สีหน้าตื่นเต้นไม่จางหายแม้เขาจะวางสายไปแล้วก็ตามที

เฉินผิงถามด้วยความอยากรู้ว่าเหตุใดอู่ตงถึงได้ตื่นเต้นขนาดนั้น “หินเหิงชานคืออะไรงั้นเหรอ?”

“โอ้ คุณไม่รู้หรอกเหรอ? หินเหิงชานเป็นหินที่ได้มาจากเขาเหิงชาน เนื่องจากมีค่าขนส่งแพงลิบลิ่ว หินรัตนชาติล้ำค่าอย่างเช่นหยกจักรพรรดิและทัมทิมแดงต่างผลิตขึ้นมาจากหินเหิงชาน นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้มันมีราคาแพงมาก ถ้าหากพวกเราได้หินเหล่านี้มาไว้ในมือ เช่นนั้นแม้พวกเราจะเป็นคนแปรสภาพหินเองก็น่าจะรวยเละเลยเชียวล่ะ!” อู่ตงอธิบาย

กลับกลายเป็นว่าเขารู้เรื่องหินรัตนชาติค่อนข้างมากทีเดียว