หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4097

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็หัวเราะเจื่อนๆ ถ้าได้ครอบครองอักขระศักดิ์สิทธิ์ของสำนักเหลี่ยงอี๋ ต่อให้เป็นการแต่งตั้งเจ้าสำนักคนใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา เฉินผิงไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะกังวลกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

หลังจากใช้เวลาสนทนากับไป๋ฉู่พักหนึ่ง ความเคารพที่เฉินผิงมีต่อศิษย์พี่ของเขาก็เพิ่มขึ้นมาก

แม้ว่าร่างจริงของไป๋ฉู่จะเป็นหนูสีขาวตัวเล็กๆ แต่เขาก็มีความรู้ไม่น้อย เขาเข้าใจทั้งเรื่องที่ลึกซึ้งและเรื่องที่เรียบง่าย และทุกอย่างที่เขาพูดล้วนมีเหตุผล

คงไม่มีใครคิดว่าเขาเคยเป็นหนูมาก่อน เขาดูเหมือนนักปราชญ์ผู้รอบรู้มากกว่า

หลังจากคุยกันเสร็จ ไป๋ฉู่ก็จากไป จากนั้นจ้าวมารสีชาดก็พูดขึ้น “หนูตัวหนึ่งยังฝึกได้ถึงขนาดนี้ ดูเหมือนว่าอาจารย์ของเจ้าจะไม่ธรรมดาเลย ข้าแน่ใจว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับอาณาจักรแดนสรวง อาจารย์ของเขาอาจจะมาจากที่นั่น หรือไม่ก็ตัวเขาเองนั่นแหละที่มาจากอาณาจักรแดนสรวงและติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ เมื่อดูจากระดับพลังและความเข้าใจของผู้คนในอาณาจักรนิรันดร์แล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะเข้าใจหรือหยั่งรู้ในเรื่องระดับนี้ได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของจ้าวมารสีชาด เฉินผิงก็รู้สึกสนใจในตัวเหว่ยฉีผู้ลึกลับ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ค่อยได้เจอกับเหว่ยฉี

ส่วนใหญ่จะเป็นไป๋ฉู่ที่มาคุยกับเขา

ยิ่งไปกว่านั้น การที่สำนักเหลี่ยงอี๋ครอบครองหยกโลหิตอันเป็นของที่มาจากอาณาจักรแดนสรวง ยิ่งทำให้ทฤษฎีที่ว่าผู้ครอบครองอักขระศักดิ์สิทธิ์มาจากอาณาจักรแดนสรวงชัดเจนยิ่งขึ้น

ไป๋ฉู่ที่ยืนข้างเหว่ยฉีถามด้วยความสงสัย “อาจารย์ คุณคิดจริงๆ เหรอว่าเฉินผิงสามารถเรียนอักขระศักดิ์สิทธิ์ได้ ถ้าเขาทำได้จริงๆ และออกจากกระท่อมไป ผมกลัวว่าเขาจะรับมือกับสมุนของเจิ้นมัวไม่ไหว”

“เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล” เหว่ยฉีกล่าว “ถ้าเขาจัดการกับคนของเจิ้นมัวไม่ได้ ถึงเรียนอักขระศักดิ์สิทธิ์ไปก็ไม่มีความหมาย คนไร้ประโยชน์เป็นได้แค่เหยื่อล่อเท่านั้น”

“อาจารย์ คุณบอกว่าเฉินผิงมีพรสวรรค์ที่เหนือกว่าคุณด้วยซ้ำ เป็นไปได้ไหมที่เขาจะมีพลังในการเปิดอาคมฟ้าดินและช่วยให้คุณกลับสู่อาณาจักรแดนสรวงได้?” ไป๋ฉู่ถามต่อ

เหว่ยฉีมองไป๋ฉู่อย่างเย็นชาและพูดอย่างเรียบเฉย “ฉันเข้าใจความทะเยอทะยานของคุณ คุณเองก็อยากขึ้นสู่อาณาจักรแดนสรวงและบรรลุเป็นเซียนเช่นกัน ยังไงก็ตาม จำไว้ว่าการบรรลุเป็นเซียนนั้นต้องอาศัยการฝึกฝนและความมุมานะของตัวเอง ถ้าอยากจะไปถึงขั้นนั้นก็ต้องผ่านบททดสอบและอัสนีบาต หากคุณใช้ทางลัดและเอาแต่พึ่งพาผู้อื่น ต่อให้บรรลุถึงระดับนั้นได้ รากฐานของวิชาก็จะไม่มั่นคงและจะยากต่อการรักษาระดับของตัวเอง อาณาจักรแดนสรวงไม่ได้วิเศษอย่างที่คุณจินตนาการไว้ มันอาจจะโหดร้ายกว่าที่นี่ด้วยซ้ำ การขึ้นเป็นเซียนเป็นเพียงจุดเริ่มต้น มีผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนที่บรรลุถึงขั้นนั้นแต่กลับล้มเหลวในภายหลัง ในอาณาจักรแดนสรวงมีเซียนนับไม่ถ้วนล้มตายในแต่ละวัน ระหว่างศึกแห่งทวยเทพ มีเซียนและจ้าวมารไม่น้อยที่ต้องพบกับจุดจบ ฉันไม่แน่ใจว่ามียอดฝีมือจากอาณาจักรแดนสรวงติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์กี่คน แต่คงไม่ใช่แค่สองสามคนแน่นอน บางคนก็พบวิธีกลับคืนมาจากความตาย บ้างก็รอดชีวิตมาได้ในสภาพเสี้ยววิญญาณ ส่วนพวกที่สูญเสียพลังเลือกที่จะสาบสูญไป ภายในจิตของเฉินผิงมีวิญญาณปีศาจจากอาณาจักรแดนสรวงอยู่ ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นใคร”