หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4202

ดวงแสงขนาดใหญ่ค่อยๆ จางหายไปจนเหลือเพียงร่างเดียวที่ลอยอยู่กลางอากาศ

“คุณเฉิน... คุณเฉินอยู่นั่น!” เนี่ยเหิงตะโกนเมื่อเห็นร่างนั้น

“ปาฏิหาริย์! นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ!” เฉินเหวินเหลียงอดไม่ได้ที่จะอุทาน

สายฟ้ารุนแรงแบบนี้คงทำให้ใครก็ตามที่โดนผ่ากลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้วแต่ที่น่าทึ่งคือเฉินผิงไม่เป็นอะไรเลยฉันอยากรู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับเขาเขาได้รับบาดเจ็บบ้างหรือเปล่าหรือว่าร่างกายของเขาจะเหลือเพียงเปลือกนอกเท่านั้น?

ขณะที่เนี่ยเล่ยและเนี่ยหงจ้องมองเฉินผิงกลางอากาศ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

เขาเสี่ยงชีวิตและทำทั้งหมดนั้นเพื่อปกป้องเราแต่เรากลับทรยศเขาและอยากให้เขาตายเพียงเพราะผลประโยชน์นี่เรายังเป็นมนุษย์หรือเปล่า?

“เฉินผิง!”

หลิ่วหรูเยี่ยนกระโจนขึ้นไปหาเฉินผิง

“คุณหลิ่วหรูเยี่ยน!” เนี่ยเหิงกำลังจะหยุดเธอแต่ก็สายเกินไป

หลิ่วหรูเยี่ยนพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ห่วงความปลอดภัยของตัวเอง ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ร่วงหล่นลงมาที่พื้น

เปรี้ยง!

เขากระแทกอย่างแรงจนเกิดหลุมลึกเมื่อกระทบพื้น

หลิ่วหรูเยี่ยนรีบวิ่งไปดูเขาด้วยสีหน้าวิตกกังวล

คนอื่นๆ ทำหน้าตึงเครียดในทันใด พวกเขามองดูพร้อมหายใจถี่ๆ หัวใจในอกเต้นแรง

พวกเขากังวลมากเพราะไม่รู้ว่าเฉินผิงเป็นตายร้ายดียังไง

หลิ่วหรูเยี่ยนอุ้มเฉินผิงไว้ เมื่อเห็นดวงตาของเขาปิดสนิทและมีกลิ่นเนื้อไหม้เกรียมโชยออกมาจากตัวเขา น้ำตาก็ไหลพรั่งพรูลงมาบนใบหน้าของเธอ

“เฉินผิง!”

เธออุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินไปหาเฉินเหวินเหลียงและคนอื่นๆ

“คุณเฉิน!”

เมื่อเห็นเฉินผิงอยู่ในสภาพเช่นนี้ ทุกคนก็เข้ามารุมล้อม

เฉินเหวินเหลียงรีบตรวจอาการเฉินผิง จากนั้นเขาก็ตะโกนว่า “ทุกคน เอาสมุนไพรทั้งหมดที่มีมารักษาคุณเฉิน!”

“ท่านประธานเฉิน อาการของคนเจ็บเริ่มแย่ลงแล้ว!”

ในขณะนั้นเอง นักกลั่นยาคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาและพูดกับเฉินเหวินเหลียง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินเหวินเหลียงก็รีบไปตรวจดูผู้บาดเจ็บ เฉินผิงตามไป

นักกลั่นยากว่าสิบคนได้รับบาดเจ็บจากสายฟ้า แม้ว่าอาการของพวกเขาจะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ถ้าการรักษายังคงล่าช้าต่อไป พวกเขาอาจจะต้องกลายเป็นอัมพาตก็ได้

“รีบไปรักษาพวกเขาเถอะ!” เฉินเหวินเหลียงรบเร้า

“เราใช้สมุนไพรไปหมดแล้ว เราไม่มีอะไรจะใช้รักษาพวกเขาได้อีก ท่านประธานเฉิน!” นักกลั่นยากล่าว

เฉินเหวินเหลียงตกใจมากเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาใช้สมุนไพรรักษาเฉินผิงไปหมดแล้ว

เฉินผิงตรวจสอบอาการบาดเจ็บของนักกลั่นยา ก่อนจะหันไปหาเฉินเหวินเหลียงแล้วพูดว่า “มีหญ้าเซียนอยู่บนยอดเขาเย่าติง ท่านประธานเฉิน คุณพาคนไปด้วยแล้วเอากลับมา ยังพอมีเวลา!”

“ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!”

เฉินเหวินเหลียงพยักหน้า แล้วพาคนจำนวนหนึ่งไปค้นหาหญ้าเซียนทันที