หลังจากพูดจบ เฉินผิงก็เดินตามเฉินเหวินเหลียงขึ้นบันไดหิน
ทันทีที่พวกเขาเหยียบลงบนบันไดหิน ทั้งคู่ก็รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลทันที ร่างกายของพวกเขาซึ่งก่อนหน้านี้เบาสบายกลับรู้สึกหนักอึ้ง
เฉินผิงและเฉินเหวินเหลียงสบตากันก่อนจะเดินขึ้นบันไดหินต่อไป
บันไดหินนี้เป็นภาพลวงตา และการเหยียบมันให้ความรู้สึกเหมือนกำลังลอยอยู่กลางอากาศ
ยิ่งกว่านั้น พวกเขายังต้องทนกับแรงกดดันมหาศาลด้วย
แรงกดดันและขั้นบันไดที่เป็นภาพลวงตามากพอที่จะทำให้คนๆ หนึ่งร่วงลงไป
ราวกับว่าพละกำลังทั้งหมดในร่างกายไม่มีที่ให้ปลดปล่อย
หลังจากก้าวไปได้ประมาณสิบก้าว เฉินเหวินเหลียงก็เดินไม่ไหวอีก ร่างกายของเขาอ่อนเปลี้ยและเขาก็ตกลงมาจากบันไดหินทันที
เมื่อเห็นเฉินเหวินเหลียงล้มลง ทุกคนก็รีบวิ่งไปหาเขาและช่วยพยุงขึ้นมา “ท่านประธานเฉิน!”
เฉินเหวินเหลียงหอบหายใจ “ยากเกินไป ถ้าแค่ต้องรับมือกับแรงกดดันฉันก็พอจะทนได้สักพัก แต่เมื่อไม่มีพื้นอยู่ใต้เท้า ฉันเลยรวบรวมพลังไม่ได้”
คำพูดของเฉินเหวินเหลียงทำให้บรรดานักกลั่นยาที่กระตือรือร้นหลายคนไม่กล้าลองขึ้นไป
ท้ายที่สุดแล้ว แม้แต่เฉินเหวินเหลียงยังทำไม่ได้ พยายามไปก็คงไม่มีประโยชน์
หลังจากเหลือบมองเฉินเหวินเหลียง เฉินผิงก็เดินต่อ
แม้ว่าแรงกดดันจะมหาศาล แต่ร่างกายของเฉินผิงก็ทนต่อแรงกดดันนั้นได้ แล้วเฉินผิงก็หยุดฝีเท้าลงหลังจากเดินข้ามบันไดหินนับพันขั้น
ในขณะนั้น ขั้นบันไดหินด้านหน้าเฉินผิงพร่ามัวราวกับว่ายอดเขาเย่าติงผสานเข้ากับท้องฟ้า
เฉินผิงบอกไม่ถูกว่าเขากำลังยืนอยู่บนยอดเขาเย่าติงหรือลอยอยู่กลางอากาศ
แสงสีทองพุ่งลงมาอย่างรวดเร็ว ห่อหุ้มเฉินผิงทั้งตัว
ร่างเฉินผิงเปล่งแสงสีทองออกมาราวกับเซียน และทำให้ทุกคนมองขึ้นไปด้วยความเกรงขาม
“คุณเฉินทำได้แล้ว! เขาไปถึงยอดเขาได้สำเร็จ!” เมื่อเห็นอย่างนั้น เนี่ยเหิงก็ตะโกนออกมาด้วยความยินดี
“คุณเฉินขึ้นไปถึงยอดเขาได้จริง ๆ หรือว่าเขาจะพบมรดกของเทพโอสถแล้ว?” เฉินเหวินเหลียงมองท้องฟ้าอาบแสงสีทองด้วยความดีใจเช่นกัน
ทุกคนแสดงสีหน้าสับสน พยายามตามหาเฉินผิงอย่างว้าวุ่นแต่ก็ไม่พบ
ในขณะนั้น เฉินผิงพบว่าตัวเองถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดจนมองไม่เห็นอะไรรอบตัว อย่างเดียวที่มองเห็นคือขั้นบันไดหินที่ปรากฏขึ้นใต้เท้าของเขาทีละขั้น
อย่างไรก็ตาม ขั้นบันไดหินไม่ได้พาขึ้นข้างบนแต่กลับทอดยาวลงมา แม้แต่เฉินผิงก็ไม่รู้ว่าบันไดเหล่านี้จะพาไปยังที่ใด
“ที่นี่ที่ไหน?” เฉินผิงตกตะลึงชั่วขณะ
เขาไม่รู้ว่าขั้นบันไดหินจะพาไปที่ไหน เนื่องจากทุกสิ่งถูกปกคลุมไปด้วยความมืดสนิท
ราวกับว่าเส้นทางนั้นพาตรงไปสู่ขุมนรก
หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว เฉินผิงก็ก้าวเดินอย่างมั่นคงและลงบันไดหินไป
เฉินผิงไม่แน่ใจว่าเขาเดินมานานแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งเขารู้สึกว่าเท้าของเขาแตะพื้น จึงรู้ว่าขั้นบันไดหินตรงหน้าเขาหายไปแล้ว
บริเวณโดยรอบส่องสว่างด้วยแสงเจิดจ้า ร่างสีทองปรากฎขึ้นโดยหันหลังให้เขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
กดอ่านไม่ได...
กดอ่านไม่ได้เลย...
ชอบกดปลดล็อคไม่ได้ แก้ไขที...
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
อ่านไม่ได้แอดมินช่วยดูที .... {code: 4, message: 'Cannot buy chapter, contact admin for the details.'}...
รออ่านไม่ได้เลย ปลดล็อคไม่ได้ แอดมินช่วยดูที่ {code: 4, message: "Cannot buy chapter, contact admin for the details."}...
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
ไม่สามารถปลดล็อคจ่ายเงินเพื่ออ่านได้เลยค่ะ เว๊ปมีปัญหาหรือป่าว...
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...