เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4207

“ถ้ายอมรับข้าเป็นอาจารย์ของเจ้า ข้าจะให้เจ้ามาอยู่กับข้าได้ทันทีเมื่อเจ้าขึ้นสู่อาณาจักรแดนสรวง”

“เทพโอสถ ต่อให้ท่านไม่ตกลงมาที่อาณาจักรนี้ ผมก็ยังไม่อยากได้ท่านเป็นอาจารย์อยู่ดี!” เฉินผิงปฏิเสธอย่างเด็ดเดี่ยว

“ทำไมกัน?” เทพโอสถโกรธจัด ตาของเขาเบิกกว้าง “ไม่มีใครกล้าขัดความปรารถนาของข้า หากเจ้าปฏิเสธที่จะรับข้าเป็นอาจารย์ เจ้าก็จะไม่ได้ไปจากเขาเย่าติง และข้าจะไม่ยอมให้เจ้ารับใครเป็นอาจารย์ของเจ้าด้วย”

เฉินผิงเหลือบมองเทพโอสถและถอนหายใจเบาๆ

ช่างดื้อด้านจริงๆ! คนจากอาณาจักรแดนสรวงหัวรั้นแบบนี้ทุกคนเลยเหรอ?ไม่มีเซียนที่ใจดีและสง่างามบ้างเลยหรือไง?

“เทพโอสถ ผมไม่ต้องการมรดกของท่าน และไม่ต้องการเป็นศิษย์ของท่านด้วย นี่ผมพูดแบบให้เกียรติท่านแล้ว แต่ถ้าไม่อยากให้พูดดีๆ ผมก็บอกได้แค่ว่าท่านไม่คู่ควรที่จะเป็นอาจารย์ของผมด้วยซ้ำ วิชาของท่านไม่น่าสนใจเลยสักนิด!”

ในที่สุดเฉินผิงก็เลิกถนอมน้ำใจ

เทพโอสถตกใจ จากนั้นก็ตอบกลับอย่างโกรธจัด “โอหัง! เป็นแค่ผู้ทุกข์ยากแท้ๆ ด้วยพลังของข้า การฆ่าเจ้ามันก็แค่-”

ก่อนที่เทพโอสถจะพูดจบ แสงสีทองก็ส่องประกายรอบตัวเฉินผิง จากนั้นร่างอันเลือนลางก็โผล่ออกมาจากด้านหลังเขาช้าๆ

“ก็แค่อะไร? พูดมาสิ”

เสี้ยววิญญาณของจ้าวมารสีชาดปรากฏตัวขึ้น จ้องมองไปที่เทพโอสถพร้อมเอ่ยคำถาม

เทพโอสถตกตะลึงเมื่อเห็นจ้าวมารสีชาด ชั่วขณะหนึ่ง เขาได้แต่เบิกตากว้างและอ้าปากค้าง ในที่สุดเขาก็พูดอย่างติดๆ ขัดๆ “ผู้อาวุโสจ้าวมาร?”

“เซียนกลั่นยาระดับล่างเอ๋ย ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะจำข้าได้ แต่แบบนี้ก็คงทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น นี่เจ้าคิดว่าตัวเจ้ามีคุณสมบัติที่จะรับสหายของข้าเป็นศิษย์งั้นหรือ?”

จ้าวมารสีชาดนึกไม่ถึงว่าเทพโอสถจะจำเขาได้

“ข้า... ข้าไม่คู่ควร ข้าเป็นเพียงเซียนเร่ร่อนต่ำต้อย ข้าจะกล้ารับสหายของท่านเป็นศิษย์ได้อย่างไร ข้ายอมรับว่าประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไป ข้าหวังว่าท่านจะไม่ถือโทษ ผู้อาวุโสจ้าวมาร!”

ไม่อยากจะเชื่อที่แท้เฉินผิง็มีเสี้ยววิญญาณของจ้าวมารสีชาดอยู่ในตัวมิน่าล่ะเขาถึงกล้าดูแคลนข้า!

ถ้าเขารู้เร็วกว่านี้ คงไม่มีทางที่เขาจะกล้าข่มขู่เฉินผิง

“ไม่จำเป็น” เฉินผิงปฏิเสธพร้อมโบกมือ “ในเมื่อผมไม่ยอมเป็นศิษย์ของท่าน ผมก็คงรับรับมรดกของท่านไว้ไม่ได้!”

เฉินผิงยังคงยึดมั่นในหลักการ

“ถ้าอย่างนั้น ข้าขอมอบตำรับยาศักดิ์สิทธิ์ให้เจ้า เป็นรางวัลที่ผ่านการทดสอบ”

เทพโอสถโบกมือเรียกคัมภีร์ทองคำออกมา จากนั้นมันก็เปลี่ยนเป็นแสงสีทองพุ่งตรงเข้าไปในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง

จากนั้นเสี้ยววิญญาณของเทพโอสถก็ค่อยๆ จางลง จนกระทั่งหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ทันทีที่เสี้ยววิญญาณของเทพโอสถหายไป เขาเย่าติงก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร