หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4220

“ฮ่าๆๆ อย่ามัวแต่พูดมาก ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู!”

เมื่อเห็นเฉินผิงตกลง หวังชิงซือก็ดีใจทันใด

“เฉินผิง คุณเสียสติไปแล้วเหรอ เรา...”

หลิ่วหรูเยี่ยนเริ่มตื่นตระหนกจนต้องห้ามเฉินผิง

ท้ายที่สุดแล้ว เธอคือคนที่ใกล้ชิดกับเขาที่สุด และเคยร่วมเตียงกันมาแล้ว

“หลิ่วหรูเยี่ยน ใจเย็นๆ อย่าบอกนะว่าคุณไม่เชื่อใจผู้ชายคนนี้ของคุณ” เฉินผิงพูดกับหลิ่วหรูเยี่ยนด้วยรอยยิ้ม

คำพูดดังกล่าวทำให้หลิ่วหรูเยี่ยนหน้าแดงด้วยความเขินอายทันที เธอพยักหน้าและพูดว่า “ฉันไว้ใจคุณ...”

“คุณหลิ่วหรูเยี่ยน วางใจได้เลย ถ้าคุณเฉินตกอยู่ในอันตราย เราจะไม่ยืนดูเฉยๆ แน่นอน” เฉินเหวินเหลียงกล่าวเสริม

หลายคนเคยได้เฉินผิงช่วยไว้ ดังนั้นหากเฉินผิงตกอยู่ในอันตราย พวกเขาย่อมไม่อาจนิ่งเฉย

เฉินผิงกระโจนขึ้นไปพร้อมถือกระบี่พิฆาตมังกร ทันใดนั้นเขาก็ปลดปล่อยแสงจากกระบี่เป็นวงกว้าง ยิงไปที่หวังชิงซือ

“ฮึ เป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหกแท้ๆ บังอาจนัก...”

หวังชิงซือเอื้อมมือออกไปคว้าจับอากาศด้วยความหงุดหงิด

ทันใดนั้นสายฟ้าก็แตกกระจาย จากนั้นหวังชิงซือก็จับสายฟ้าไว้ด้วยมือ เปลี่ยนมันให้กลายเป็นดาบยาว

เมื่อเห็นอย่างนั้นทุกคนก็พากันตะลึง

ท้ายที่สุดแล้ว เหล่านักกลั่นยาไม่เคยเห็นอะไรที่ตื่นตาเท่านี้มาก่อน

ในขณะเดียวกัน กู้เทียนเฉาก็หัวเราะเบาๆ และพูดว่า “มันก็แค่วิชาของพวกขี้อวดเท่านั้น หากเจ้าสำนักของเราต้องการเรียกสายฟ้า เพียงแค่คิดมันก็จะปรากฎ”

เฉินผิงนั้นครอบครองจุติอัสนี เขาสามารถทำให้จุติอัสนีปะทุโดยใช้แค่ความคิด สายฟ้าและเสียงฟ้าร้องคำรามจะดังก้องไปทั่วท้องฟ้า

ลำแสงกระบี่ของเฉินผิงพุ่งลงมาที่เป้าหมาย บีบให้หวังชิงซือต้องตั้งรับ

ตูม!

แสงสีทองกระจายไปทั่วท้องฟ้าในทันใด และร่างของหวังชิงซือก็สั่นสะเทือน ดาบยาวในมือของเขาซึ่งก่อตัวจากสายฟ้าแตกกระจายในทันที

ฮูม!