หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4221

“ฮูม!”

มังกรทองคำราม ทำเอาสั่นสะเทือนไปทั้งฟ้าดิน คลื่นทะเลโหมกระหน่ำทันที ทุกคนรีบสร้างเกราะป้องกันให้เรือวิญญาณ

หวังชิงซือมองมังกรทองที่อยู่ด้านหลังเฉินผิง ท่าทีเย่อหยิ่งของเขาพลันหายไปในทันที

“แก... แกเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงเรียกมังกรทองออกมาได้? แกใช้คาถาลวงตาอะไร?” หวังชิงซือถาม

“จะถามคำถามมากมายไปทำไม? ถ้าคุณจะสู้ก็เข้ามาเลย ให้ตายสิ พูดมากจริง!”

ไฟลุกท่วมตัวเฉินผิง ขณะที่มังกรทองก็ถูกแผดเผาเช่นกัน

จากนั้นมันก็กลายร่างเป็นมังกรไฟและอ้าปากอันใหญ่โต

“กล้าดียังไง...” หวังชิงซือคำรามด้วยความโกรธ ดาบใหญ่ของเขาฟันใส่เฉินผิงอย่างไม่ปรานี

มังกรทองพุ่งไปข้างหน้าด้วยเสียงคำราม เผชิญหน้ากับดาบใหญ่โดยตรง

ตูม!

มังกรทองสกัดดาบขนาดมหึมาไว้ได้ จากนั้นก็พ่นไฟออกมา ทันใดนั้นไฟลูกใหญ่ก็กลืนกินยักษ์ตนนั้น

ท้องฟ้าลุกเป็นไฟและกลายเป็นสีแดงเพลิง แม้แต่ทะเลด้านล่างก็ยังสะท้อนภาพเปลวเพลิงที่ลุกโชนอยู่ด้านบน

เฉินเหวินเหลียงและพรรคพวกไม่มีทางเลือกนอกจากต้องบังคับเรือวิญญาณของไปยังขอบฟ้าที่อยู่ไกลออกไป

“ฮ่าๆๆ คิดจะเผาฉันด้วยไฟงั้นเหรอ? น่าขำ ยักษ์ของฉันไม่กลัวทั้งไฟหรือน้ำ ยิ่งกว่านั้น มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิต ดังนั้นมันจึงไม่กลัวความตาย คิดเหรอว่าจะเอาชนะฉันได้ ฝันไปเถอะ!”

แม้จะถูกไฟเผาไหม้ แต่หวังชิงซือก็ไม่ได้ตัวสั่นด้วยความกลัว เขากลับหัวเราะอย่างสำราญใจ

ยักษ์ตัวนี้ถูกสร้างขึ้นโดยวิชาลับของสำนักจ่านเทียน มันไม่ได้กำเนิดจากเลือดเนื้อ ไฟจึงทำอะไรมันไม่ได้

มันไร้ชีวิตและวิญญาณ ไม่ต่างกับหุ่นเชิด

ตอนนั้นหวังชิงซือได้รวมร่างกับยักษ์แล้ว ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา เพราะยักษ์ไม่มีจิตใจเป็นของตัวเอง

ยักษ์ตัวนั้นยืนอยู่ท่ามกลางเปลวไฟ ร่างกายของมันแผ่แสงสีทองออกมา ไฟนั้นไม่อาจทำอันตรายมันได้เลย

“ถ้าเผาให้ตายไม่ได้ งั้นผมจะสับคุณจนตาย...”

เฉินผิงกระโดดขึ้นไปยืนบนหัวมังกรในทันใด

ครืน... ครืน...