หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4224

“คุณโอวหยาง ผมยกให้คุณจัดการกับเขา” เฉินผิงพูดขณะที่เขาส่งตัวหวังชิงซือให้โอวหยางซิง

ท้ายที่สุดแล้ว สำนักจ่านเทียนฆ่าชาวเกาะเทพโอสถไปหลายคน ดังนั้นโอวหยางซิงจึงมีสิทธิ์ที่จะระบายความโกรธกับหวังชิงซือ

“ขอบคุณ คุณเฉิน เมื่อเกาะเทพโอสถอยู่ในสภาพเช่นนี้ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าจะตอบแทนคุณยังไง” โอวหยางซิงพูดด้วยความรู้สึกละอายใจเล็กน้อย

“คุณโอวหยาง คุณสร้างคุณประโยชน์ให้นักกลั่นยาทุกคนในอาณาจักรนิรันดร์ด้วยการยืนหยัดสู้สำนักจ่านเทียนเพียงลำพัง สิ่งที่ผมทำมันเทียบไม่ได้เลย” เฉินผิงปลอบใจ

ขณะที่เขามองออกไปในทะเล เขาไม่เห็นเรือวิญญาณของซู่เทียนซั่วและคนอื่นๆ จึงถามด้วยความตกใจ “ซู่เทียนซั่วกับพรรคพวกหายไปไหน?”

“แย่แล้ว พวกมันหนีไปตอนที่ไม่มีคนสนใจ!” เฉินเหวินเหลียงอุทานด้วยความตื่นตระหนก

“พวกมันคงไปได้ไม่ไกล รีบไล่ตามไปกันเถอะ!” เจินหยวนเต้าเร่งเร้า

“ใช่ เราจะตามพวกมันไป!” โจวอี้เหว่ยเห็นด้วย

“คุณโอวหยาง ตอนนี้พวกเราคงต้องแยกย้ายกันแล้ว ไว้เจอกันใหม่ในงานนักลั่นยาปีหน้า” เฉินผิงพูดพร้อมพยักหน้า

“ฉันจะรอให้คุณกลับมา คุณเฉิน!” โอวหยางซิงตอบอย่างยำเกรง

ขณะที่เฉินผิงและกลุ่มของเขากำลังจะไป หวังชิงซือก็พูดขึ้นทันควัน “เฉินผิง บอกฉันได้ไหมว่าตอนนั้นแกวาดอะไรลงบนดาบใหญ่ของฉัน มันสะกดอักขระสีแดงของฉันได้ยังไง? ถ้าแกบอกฉันคงตายตาหลับ”

“ได้สิ ผมจะบอกคุณ มันคืออักขระศักดิ์สิทธิ์” เฉินผิงยอมบอก

“อักขระศักดิ์สิทธิ์?” หวังชิงซือตะลึง ตาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ เขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพึมพำกับตัวเอง “อักขระศักดิ์สิทธิ์ แบบนี้นี่เอง ไม่แปลกที่ฉันแพ้ยับเยิน”

ทั้งโอวหยางซิงและคนอื่นๆ ไม่รู้ว่าอักขระศักดิ์สิทธิ์คืออะไร แต่เมื่อเห็นท่าทีของหวังชิงซือ พวกเขาก็รู้ว่ามันต้องเป็นอะไรบางอย่างที่ทรงพลังอย่างมาก

เฉินผิงและพรรคพวกรีบขึ้นเรือวิญญาณเพื่อไล่ตามซู่เทียนซั่วและคนอื่นๆ ในขณะที่โอวหยางซิงพาหวังชิงซือกลับไปที่เกาะเทพโอสถพร้อมศิษย์ที่เหลือ