หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4225

“คุณมาจากแคว้นจงอวี้ แล้วคุณมาอยู่ที่อี้ไป๋ได้ยังไง?” เป่าหลงซิงถาม

“ในอาณาจักรนิรันดร์ ที่อี้ไป๋มีนักกลั่นยาและตระกูลนักกลั่นยามากที่สุด เมืองหยงเล่อแห่งอี้ไป๋เป็นที่ตั้งของสมาคมนักกลั่นยาแห่งอี้ไป๋ซึ่งจัดงานนักกลั่นยา เนื่องจากฉันไม่มีอาจารย์ ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแอบเรียนด้วยตัวเอง หยงเล่ออยู่ติดกับทะเล ฉันจึงคุ้นเคยกับน่านน้ำแถบนี้เป็นอย่างดี ฉันเคยไปที่เกาะเทพโอสถหลายครั้งแล้ว” เฟิงซิ่งอธิบาย

ซู่เทียนซั่วพยักหน้าเห็นด้วย เขาเข้าใจดีว่าคนอย่างเฟิงซิ่งซึ่งไม่ได้มาจากตระกูลนักกลั่นยานั้นไม่ง่ายเลยที่จะฝึกฝนศาสตร์การกลั่นยา

จึงมีแต่ต้องศึกษาด้วยตนเองและแอบเรียนรู้จากผู้อื่น หยงเล่อซึ่งเป็นศูนย์กลางของเหล่านักกลั่นยานั้นเป็นสถานที่ซึ่งช่วยให้เรียนรู้ได้ไวที่สุด

“คุณบอกว่ามีวิธีจัดการพวกที่ไล่ตามเรามา หมายความว่ายังไง?” ซู่เทียนซั่วถาม

“ท่านประธานซู่ เราจะไม่ไปที่อี้ไป๋ตอนนี้ เราควรมุ่งหน้าไปทางใต้แทน อีกประมาณหนึ่งชั่วโมง เราจะเข้าสู่น่านน้ำพายุ พื้นที่นั้นมักจะเกิดพายุลูกใหญ่ ว่ากันว่าพายุเหล่านี้เกิดจากสัตว์ทะเลขนาดยักษ์ที่อยู่ลึกลงไปใต้ท้องทะเล และจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาเดิมทุกๆ ปี หากเราล่อพวกที่ไล่ตามเราเข้าไปในน่านน้ำพายุ พายุจะจัดการพวกมันแทนเรา และพวกมันจะกลายเป็นอาหารสัตว์อสูร” เฟิงซิ่งบอก

“เราจะไม่ติดอยู่ในพายุและถูกสัตว์อสูรกินไปด้วยหรือ?” เป่าหลงซิงถามด้วยความสับสน

“คุณเป่า ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่าพายุพัดไปทางไหน ฉันจะพาเราหนีไปก่อนที่พายุจะพัดเข้ามา นี่คือทางเลือกเดียวของเรา หากเรามุ่งหน้าไปยังอี้ไป๋ พวกมันจะตามเราทันก่อนที่เราจะถึงฝั่งด้วยซ้ำ” เฟิงซิ่งอธิบาย

เป่าหลงซิงเงียบไป ไม่แน่ใจว่าจะไว้ใจเฟิงซิ่งได้หรือไม่

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซู่เทียนซั่วก็ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว “หันหัวเรือ มุ่งหน้าไปทางทิศใต้!”

ครั้งนี้ซู่เทียนซั่วเลือกที่จะไว้ใจเฟิงซิ่ง เพราะดูเหมือนจะเป็นทางเลือกเดียวที่เป็นไปได้

นอกจากนี้ เหตุผลของเฟิงซิ่งก็สมเหตุสมผล ไม่มีวิธีอื่นใดที่จะช่วยให้พวกเขารอดไปได้อีกแล้ว