หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4231

“ใช่แล้ว เกาะนั้นอยู่ห่างจากที่นี่ไม่กี่ร้อยกิโลเมตร ครั้งหนึ่งฉันเคยถูกพายุพัดออกนอกเส้นทางและลอยไปถึงเกาะนั้น” เฟิงซิ่งอธิบาย

“แล้วจะรออะไรกันอีกล่ะ ไปกันเถอะ! ฉันเบื่อเรือวิญญาณลำนี้แล้ว” เป่าหลงซิงรีบร้อนออกเดินทาง

เรือวิญญาณทั้งเล็กและโคลงเคลงจนทำให้รู้สึกไม่สบายตัว

เฟิงซิ่งยังคงนิ่งแต่มองไปที่ซู่เทียนซั่ว

การตัดสินใจขั้นสุดท้ายเป็นของเขา และพวกเขารอให้ซู่เทียนซั่วสั่ง

ซู่เทียนซั่วเหลือบมองพายุกว้างใหญ่แล้วพยักหน้า “ตกลง เราจะไปพักที่เกาะนั้นก่อน”

เฟิงซิ่งพยักหน้าและสั่งให้ทุกคนบังคับเรือวิญญาณไปยังเกาะเล็กๆ แห่งนั้น

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงและพรรคพวกยังคงอยู่ในพายุอย่างไม่ทุกข์ร้อน

พวกเขาเพิกเฉยต่อพายุน่าสะพรึงกลัวที่อยู่รอบตัว

แต่ละคนได้แก่นอสูร ศิลาวิญญาณและของวิเศษมากมาย

โดยเฉพาะเฉินผิงที่เก็บได้แร่ประกายทองจำนวนมาก ซึ่งมันจะช่วยให้จุติดาราโลหะของเขาสว่างไสวยิ่งขึ้น

พอกลับมาที่เรือวิญญาณ เหล่านักกลั่นยาก็มารวมตัวกันและอวดของที่ได้มา

เฉินผิงสังเกตเห็นว่านักกลั่นยาคนหนึ่งกำลังถือหญ้าเซียนระดับเจ็ด

หญ้าเซียนระดับนี้ไม่ควรพบในทะเล มันจำเป็นต้องเติบโตบนบก

“สหาย คุณได้สมุนไพรนี้มาจากทะเลเหรอ?” เขาถามนักกลั่นยา

“ใช่ ผมได้มาจากสัตว์อสูร ดูเหมือนว่าสัตว์อสูรจะกินมันไม่หมด” นักกลั่นยาคนนั้นตอบพร้อมพยักหน้า

“มีอะไรหรือเปล่า? คุณเฉิน” เฉินเหวินเหลียงถาม

“หญ้าเซียนชนิดนี้เติบโตได้เฉพาะบนบกเท่านั้นและไม่พบในทะเล ในเมื่อมันอยู่กับสัตว์อสูร แสดงว่าต้องมีแผ่นดินอยู่ใกล้ๆ” จงฉิงกล่าว