“ประธานเฉิน” หลิวจางเหล่าอธิบาย “เมื่อครู่นี้เกิดพายุที่ทะเลและดูเหมือนจะอันตรายมาก ดังนั้นเราจึงไม่อนุญาตให้คุณขึ้นไปบนดาดฟ้า”
“แต่เราออกจากน่านน้ำพายุและอันตรายหมดไปแล้ว ทำไมพวกเขาถึงไม่ยอมให้เราขึ้นไปล่ะ?” เฉินเหวินเหลียงถาม
หลิวจางเหล่ารีบคิดข้อแก้ตัว “เราเพิ่งจับสัตว์อสูรมาได้และกำลังเชือดบนดาดฟ้า กลิ่นเลือดแรงมาก เกรงว่ามันอาจจะรบกวนพวกคุณ”
“ถึงเราจะเป็นนักกลั่นยาแต่ก็ไม่ได้ใจเสาะขนาดนั้น เราจะกลัวแค่การเชือดสัตว์อสูรได้ยังไง? เราแค่ต้องการขึ้นไปสูดอากาศ คุณจะให้เราขึ้นไปหรือเปล่า?”
เฉินเหวินเหลียงมีสีหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงของเขาเย็นชาในขณะที่พูด
“ได้เลย ได้แน่นอน ฉันจะจำกัดอิสรภาพของคุณได้ยังไงกันล่ะ? เชิญตามสบาย!”
หลิวจางเหล่าพยายามยิ้มน้อยๆ กระตุ้นให้ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งสองหลีกทาง
พวกเฉินผิงขึ้นไปบนดาดฟ้า สังเกตเห็นว่าเรือวิญญาณเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว น่านน้ำพายุถูกทิ้งไว้ไกลออกไปข้างหลังพวกเขา
ซากสัตว์อสูรหลายตัวถูกวางอยู่บนดาดฟ้า ผู้บำเพ็ญเพียรสองสามคนกำลังยุ่งอยู่กับการสับพวกมันเป็นชิ้นๆ ด้วยดาบวิญญาณ
อย่างไรก็ตาม ผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้ดูเหมือนจะทำงานอย่างไม่ใส่ใจ ดาบของพวกเขาฟันไปมาอย่างไร้จุดหมาย
พวกเขาไม่แม้แต่จะหยิบแก่นอสูรจากซากสัตว์อสูร
เมื่อได้เห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้น เป้าหมายที่แท้จริงของผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้ไม่ใช่ซากสัตว์อสูรอย่างแน่นอน แต่เป็นเฉินผิงและพรรคพวก
เฉินเหวินเหลียงและจงฉิงก็เห็นเช่นกัน พวกผู้บำเพ็ญเพียรดูจะไม่สนใจซากสัตว์อสูรเลย
พวกเขาคงทำไปเพื่อบังหน้าเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...