หลิวจางเหล่ารีบนำศิษย์สำนักจ่านเทียนเสริมพลังอาคมของพวกเขา เถาวัลย์พลังวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนงอกเงยและเติบโตอย่างต่อเนื่อง!
“รายงานเจ้าสำนักเดี๋ยวนี้ เราต้องเปลี่ยนแผน! ในบรรดานักกลั่นยาเหล่านี้มีปรมาจารย์อาคมแฝงอยู่ ให้เขาส่งกำลังเสริมมาทันที!” หลิวจางเหล่าตะโกน
ชายหนุ่มข้างๆ เขารีบใช้หยกสื่อสารส่งข้อความ
ในขณะเดียวกัน กู้เทียนเฉาและศิษย์สำนักเหลี่ยงอี๋กำลังควบคุมอาคมอย่างกระเสือกกระสน พวกเขาเรียกดาบวิญญาณออกมาตัดเถาวัลย์ที่รัดฝ่ายเดียวกันไว้
อย่างไรก็ตาม เถาวัลย์งอกขึ้นใหม่ด้วยความเร็วที่น่าตกใจ และกู้เทียนเฉาก็เริ่มแสดงอาการตึงเครียด
“เราจะรอเฉยๆ ไม่ได้ ต้องฝ่าออกไป!” แม่เฒ่าเจินตะโกนและพุ่งไปที่ประตูห้อง
ตอนนี้ศิษย์สำนักเหลี่ยงอี๋กำลังยืนหยัดต้านทานเถาวัลย์ที่รุกล้ำเข้ามา แต่ถ้าพวกเขารับมือไม่ไหว ทุกคนก็จะถูกเถาวัลย์รัดและติดอยู่ในห้องในไม่ช้า
“จู่โจม!” นักกลั่นยาหลายคนที่ยังไม่ได้ถูกควบคุมปลดปล่อยพลังออกมา ตั้งใจที่จะฝ่าออกไปด้วยการโจมตีตรงๆ
แม่เฒ่าเจินเล็งฝ่ามือไปที่หลิวจางเหล่า รู้ดีว่าโอกาสรอดชีวิตเดียวของพวกเขาคือต้องหนีไปให้ได้
หากพวกเขาติดอยู่ภายในวงแหวนอาคม คงแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฝ่าออกมา
หลิวจางเหล่ายิ้มเยาะขณะที่มองดูเธอพุ่งเข้าโจมตี “หญิงชราใกล้ตายคิดว่าจะฝ่าวงแหวนอาคมของฉันได้งั้นหรือ? น่าขำ!”
หลิวจางเหล่าปล่อยแสงพลังวิญญาณออกมาด้วยการสะบัดข้อมือหนึ่งครั้ง มันพุ่งตรงไปที่แม่เฒ่าเจิน
แม้เธอจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่แม่เฒ่าเจินก็ไม่หวั่นไหว ต่อให้ต้องตายเธอก็ตั้งใจที่จะรับการโจมตีและฝ่าออกไป
มิฉะนั้น ทุกคนคงจะติดแหงกอยู่ในห้องของเรือลำนี้
ขณะที่แม่เฒ่าเจินเตรียมใจรับแรงกระแทกที่ไม่อาจเลี่ยง แสงสีขาวก็พุ่งออกมากะทันหัน ปะทะกับรัศมีของหลิวจางเหล่าจนเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น!
คลื่นกระแทกส่งผลให้แม่เฒ่าเจินลอยไปในอากาศ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...