หลิวจางเหล่าแค่นเสียง “ต่อให้รู้ว่าเราเป็นใครก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนอยู่ดี อย่าหลงคิดว่าพวกแกรอดแล้วเพียงเพราะแกทำลายอาคมในห้องโดยสาร เราวางวงแหวนอาคมไว้ทั่วทั้งเรือวิญญาณ อย่าคิดว่าจะหนีไปได้ เมื่อเจ้าสำนักของเรามาถึง พวกแกทุกคนจบเห่แน่!”
หลังจากป่าวประกาศ หลิวจางเหล่าและสมุนของเขาก็ออกจากห้องโดยสารอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าสู่ดาดฟ้า
เฉินผิงและคนอื่นๆ ตามไปทันที แต่ทันทีที่พวกเขาก้าวเท้าขึ้นไปบนดาดฟ้า แรงกดดันมหาศาลก็เข้าปกคลุมพวกเขา ทำให้ทุกคนขยับตัวไม่ได้!
ในขณะเดียวกัน หลิวจางเหล่าและพรรคพวกกลับเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ไม่ได้รับผลกระทบจากพลังนี้เลย
หลิวจางเหล่าหัวเราะอย่างมีชัย “ไม่มีทางหนีพ้นเงื้อมมือของฉันได้!”
“จริงเหรอ?” เฉินผิงหัวเราะ แม้จะเผชิญแรงกดดัน พวกเขาก็เริ่มก้าวตรงไปหาหลิวจางเหล่า
ม่านตาของหลิวจางเหล่าหดตัวอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นว่าเฉินผิงยังสามารถเคลื่อนไหวได้ วงแหวนอาคมที่ห่อหุ้มเรือวิญญาณทั้งลำนั้นถูกวางไว้โดยเจ้าสำนักของพวกเขาเอง
ยิ่งกว่านั้น มันได้รับการเสริมพลังด้วยวิชาลับของสำนักจ่านเทียน แล้วทำไมมันไม่ส่งผลกับเฉินผิง?
หลิวจางเหล่าส่งพลังวิญญาณเข้าไปอีกครั้ง ทำให้วงแหวนอาคมแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
ถึงกระนั้น เฉินผิงยังคงก้าวเดินเข้าหาเขาโดยไม่หวาดหวั่น
“นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย ต่อให้ใช้อักขระศักดิ์สิทธิ์ได้ แกก็ยังต้องทำลายอาคมก่อน ทำไมแกถึงไม่ถูกสะกดถ้าวงแหวนอาคมยังคงสมบูรณ์?” หลิวจางเหล่ารู้สึกสับสนมาก
ศิษย์สำนักจ่านเทียนที่เหลือก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาไม่เคยเห็นปรากฏการณ์เช่นนี้มาก่อน
“จะบอกว่านี่คือวิชาลับของสำนักจ่านเทียนของคุณ ก็เลยสับสนว่าทำไมมันถึงสะกดผมไม่ได้ใช่ไหม?” เฉินผิงถากถางพร้อมหัวเราะเยาะ “หวังชิงซือก็ใช้วิชาลับของพวกคุณเหมือนกัน แต่สุดท้ายผมก็ยังคงทุบตีเขาเหมือนหมูหมา วิชาลับอะไรนั่นเป็นแค่วิชากระจอกสำหรับผม!” เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็ยกมือขึ้นทันที
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...