หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4243

การโคลงเคลงกะทันหันของเรือวิญญาณทำให้ทุกคนตกใจ พวกเขากระโดดขึ้นไปและลอยอยู่กลางอากาศ หากยังอยู่บนเรือลำนั้นคงเสี่ยงที่จะจม

“บัดซบ วันนี้ฉันต้องจัดการแกให้ได้!”

ดวงตาของหลิวจางเหล่าแดงก่ำ รัศมีของเขาปะทุออกมาขณะที่พุ่งเข้าหาเฉินผิงด้วยเจตจำนงสังหาร

หลิวจางเหล่าโจมตีเฉินผิง ฝ่ามือของเขากลายเป็นสีดำสนิทในทันที หมอกสีดำแผ่กระจายออกมาจากมือและมิติก็แตกร้าว พลังนั้นพุ่งเข้าโจมตีเฉินผิงอย่างไม่ลดละ

ริ้วหมอกสีดำเหล่านี้คมราวกับใบมีดที่ตัดผ่านอากาศทุกจุดที่มันพัดผ่าน

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ใช้ร่างเกราะทองคำปกคลุมทั่วร่างกายของเขา ขณะที่ปราณอัคคีของเขาปะทุ เขาก็โจมตีด้วยฝ่ามือพร้อมๆ กัน ส่งเปลวไฟพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

ตูม!

หมอกสีดำปะทะกับเปลวไฟ เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งฟ้าดิน

“สำหรับปรมาจารย์อาคมแล้ว ฝีมือของคุณนับว่าไม่เบา”

เฉินผิงไม่นึกว่าความสามารถของหลิวจางเหล่าจะทัดเทียมกับหวังชิงซือ

หลิวจางเหล่ารู้สึกประหลาดใจ “แกเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหก แต่กลับสามารถต้านทานการโจมตีโดยตรงจากฉันแถมยังไม่ได้รับบาดเจ็บ”

เขาคิดว่าจุดแข็งของเฉินผิงอยู่ที่อาคมที่เหนือกว่าเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าพลังที่แท้จริงของเฉินผิงนั้นไม่ได้อ่อนด้อยเลย

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ทุกข์ยากระดับหกอย่างเฉินผิงถึงสามารถปลดปล่อยพลังที่น่าเกรงขามเช่นนี้ได้

“เรามาช่วยแล้ว คุณเฉิน!”

เฉินเหวินเหลียงและจงฉิงกระโจนเข้าร่วมทันที พวกเขาพุ่งมาที่ข้างๆ เฉินผิง ความตั้งใจของพวกเขานั้นชัดเจน พวกเขาคิดจะช่วยเฉินผิงจัดการกับหลิวจางเหล่า

“ประธานเฉิน คุณจง พวกคุณพาคนไปกำจัดศิษย์สำนักจ่านเทียนเถอะ ส่วนหมอนี่ผมจัดการเอง เขาอาจจะแข็งแกร่งพอสมควร แต่เขาฆ่าผมไม่ได้ง่ายๆ หรอก” เฉินผิงบอกเฉินเหวินเหลียงและจงฉิง

เฉินเหวินเหลียงและจงฉิงรู้ดีถึงความสามารถของเฉินผิง แม้ว่าเฉินผิงจะดูเหมือนเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับหก แต่พลังที่เขาแสดงให้เห็นนั้นน่าเกรงขามมากจนแม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสองก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

“ก็ได้ คุณระวังตัวด้วย”

หลังจากผ่านไปนานและเห็นว่าเขาไม่สามารถทำอะไรเฉินผิงได้ หลิวจางเหล่าจึงกัดฟัน จากนั้นก็หยิบขวดแก้วออกมาและเทของเหลวสีดำที่ดูน่าขยะแขยงเข้าไปในปากของเขา

“ตายไปซะ!”

ดวงตาของหลิวจางเหล่าเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นขณะที่เขาพุ่งเข้าหาเฉินผิงอย่างรวดเร็ว เขาใช้ความเร็วจนถึงขีดสุด

เฉินผิงเห็นเพียงแสงวาบสีดำอยู่ข้างหน้า ตามมาด้วยกลิ่นเหม็นรุนแรงซึ่งทำให้เขาเวียนหัวและสับสน

เฉินผิงคิดจะหลบตามสัญชาตญาณ แต่กลับพบว่าการเคลื่อนไหวของเขาช้าลงอย่างน่าตกใจ

เปรี้ยง!

เฉินผิงถูกโจมตีด้วยหมัดอันทรงพลัง ร่างของเขากระเด็นไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว

หลิวจางเหล่ารีบชักแขนกลับด้วยความตกใจ