หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4249

ในขณะนั้นเอง เฉินผิงก็ส่งตราประทับของแคว้นเซียวให้กู้เทียนเฉาดู กู้เทียนเฉาเข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่กู้เทียนเฉาจะพูดอะไรออกมาก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น

พลังของมังกรเพลิงปะทุออกมาในทันที และชายชราหลังค่อมก็พุ่งออกมาจากภายในด้วยความโกรธเกรี้ยว

ในขณะนั้นใบหน้าของชายชราหลังค่อมไหม้เกรียมจนดำสนิท เสื้อผ้าของเขาขาดรุ่งริ่งจนดูเหมือนขอทาน

“ไอ้เวร ฉันจะฆ่าแกซะ...”

ดวงตาของชายชราหลังค่อมแดงก่ำ ฟันของเขากระทบกันขณะที่กัดฟันแน่น เขาชกหมัดใส่เฉินผิงโดยไม่ลังเล

ในฐานะผู้อาวุโสของสำนักจ่านเทียนและยังเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับหนึ่ง เขารู้สึกว่าตัวเองถูกโจมตีทีเผลอและอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชมาก ทำให้ชายชราหลังค่อมโกรธเกินบรรยาย

เมื่อเผชิญกับการโจมตีของผู้อาวุโสหลังค่อม เฉินผิงยังคงไม่สะทกสะท้าน ใบหน้าของเขามีแววดูถูกเหยียดหยาม

แสงสีทองหมุนวนรอบตัวเฉินผิง และร่างเกราะทองคำค่อยๆ ปกคลุมร่างกายของเขา

เมื่อเห็นอย่างนั้น มู่ชี่เฟิงก็ตะลึงงัน

“ผู้อาวุโสหลี่ หยุดก่อน...”

จากนั้นมู่ชี่เฟิงก็กระโดดอย่างรวดเร็วไปขวางทางผู้อาวุโสหลี่ ชายชราหลังค่อม

“เจ้าสำนักมู่ อย่ามาห้ามฉัน ฉันต้องสะสางให้รู้แล้วรู้รอด!”

ผู้อาวุโสหลี่เริ่มคลุ้มคลั่ง

มู่ชี่เฟิงหยุดไว้ผู้อาวุโสหลี่และพูดว่า “ผู้อาวุโสหลี่ อย่าเพิ่งโมโหไป ตัวตนของชายคนนี้คงไม่ธรรมดาอย่างที่คิด เรามาสืบกันก่อนดีกว่าว่าเขาเป็นใครกันแน่ก่อนที่จะลงมือ”

ผู้อาวุโสหลี่เหลือบมองเฉินผิง สังเกตเห็นว่าเขาสวมชุดเกราะสีทองเต็มตัวพร้อมวางท่าทางน่าเกรงขาม แววตาของเฉินผิงยังมีแววดูถูกอีกด้วย

เมื่อได้เห็นอย่างนั้นผู้อาวุโสหลี่ก็ยั้งมือ เขาเองก็ตระหนักเช่นกันว่าเฉินผิงไม่ใช่คนธรรมดา

เฉินผิงเพียงแค่เหลือบมองมู่ชี่เฟิงอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไร แววตาของเขาบ่งบอกถึงความเหยียดหยามที่มีต่อมู่ชี่เฟิง

มู่ชี่เฟิงชะงักเมื่อได้ยินกู้เทียนเฉาพูด “เจ้าสำนักมู่ ความจริงแล้วจุดประสงค์หลักที่เรามาเยือนทะเลแห่งนี้ก็เพื่อพานายน้อยออกเดินทางหาประสบการณ์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเหตุผลด้านความปลอดภัย เราจึงให้นายน้อยอยู่ในห้องโดยสาร”

“โอ้? เจ้าสำนักกู้ ถ้าสำนักเหลี่ยงอี๋เรียกเขาว่านายน้อย หมายความว่าเขาต้องมีความสามารถสูงเกินคนทั่วไปใช่หรือไม่?” มู่ชี่เฟิงถาม

“เจ้าสำนักมู่ คุณรู้จักแคว้นเซียวไหม?” กู้เทียนเฉาตอบด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

สีหน้าของมู่ชี่เฟิงเปลี่ยนไปกะทันหัน ท่าทางของเขาตึงเครียดขึ้นเล็กน้อย เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “แน่นอน ฉันรู้จัก แคว้นเซียวเป็นกองกำลังที่น่าเกรงขามที่สุดในอี้ไป๋ จำนวนตระกูลในอาณาจักรนิรันดร์ที่สามารถเทียบได้กับแคว้นเซียวมีเพียงไม่กี่หยิบมือ”

“ฮ่าๆ! คุณรู้จักแคว้นเซียวก็ดีแล้ว!” กู้เทียนเฉาหัวเราะดังลั่น

“หมายความว่ายังไง? หรือว่าสุภาพบุรุษคนนี้คือองค์ชายจากแคว้นเซียว?” ดวงตาของมู่ชี่เฟิงเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ

“ถูกต้อง! สุภาพบุรุษท่านนี้คือองค์ชายแห่งแคว้นเซียว เราได้รับว่าจ้างให้ออกเดินทางพร้อมกับเขา” กู้เทียนเฉาพยักหน้า