หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4251

“เจ้าสำนักมู่พูดถูก ชายหนุ่มคนนั้นทรงพลังเกินไป แม้จะเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหก แต่ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมาน่าเกรงขามมาก นอกจากอิทธิพลของแคว้นเซียวแล้ว ฉันไม่รู้เลยว่าจะมีใครอีกที่สามารถชุบเลี้ยงอัจฉริยะเช่นนั้นได้!” ศิษย์สำนักจ่านเทียนอุทาน

“ใช่ ทั้งที่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับหก เขากลับสยบผู้อาวุโสหลี่ได้ในกระบวนท่าเดียว มากพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเด็กนั่นไม่ธรรมดา”

“เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน เราต้องหาผู้อาวุโสหลิวและคนอื่นๆ ให้พบโดยเร็วที่สุด!”

หลังจากพูดจบ มู่ชี่เฟิงก็สั่งให้เรือวิญญาณแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้น เฉินผิงและพรรคพวกกำลังบังคับเรือวิญญาณที่ทรุดโทรมของพวกเขา มุ่งหน้าไปยังเกาะขนาดเล็กอย่างช้าๆ

ภายในห้อง นักกลั่นยาทุกคนเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ หากศิษย์สำนักจ่านเทียนบุกเข้ามากะทันหัน พวกเขาคงถูกจับได้และถูกเปิดโปงอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งจะนำไปสู่การต่อสู้ดุเดือดอย่างเลี่ยงไม่ได้

โชคดีที่เฉินผิงเข้ามาช่วยได้ทันเวลา บวกกับทักษะโน้มน้าวของกู้เทียนเฉา พวกเขาจึงไล่พวกสำนักจ่านเทียนไปได้ในที่สุด

ด้วยความกลัวที่ยังค้างอยู่ในใจ เฉินเหวินเหลียงจึงหันไปหาเฉินผิงและถามว่า “คุณเฉิน แล้วเราจะเอายังไงต่อ เราจะยังมุ่งหน้าไปที่เกาะนั่นอยู่ไหม ดูเหมือนว่าบนเกาะคงเต็มไปด้วยอันตรายเช่นกัน”

“แน่นอน เราจะไป เรากำจัดพวกสำนักจ่านเทียนไปได้มากแล้ว นอกจากนี้เรายังมีกำลังเสริมจำนวนมาก ผมเชื่อว่าคนบนเกาะนั้นเหลืออยู่ไม่มากนัก ตอนนี้เราพร้อมที่จะยึดครองทั้งเกาะแล้ว เมื่อยึดเกาะนั้นได้เราก็จะเป็นฝ่ายได้เปรียบ” เฉินผิงอธิบาย

“คุณเฉินพูดถูก มีแต่ทางนี้เท่านั้น นอกจากนี้เรายังมั่นใจว่าคงไม่มีพวกสำนักจ่านเทียนเหลืออยู่บนเกาะมากนัก”

แม้แต่จงฉิงก็เห็นด้วยกับความคิดของเฉินผิง

เมื่อทุกคนตกลงกันแล้ว เรือวิญญาณก็มุ่งหน้าไปยังเกาะเล็กๆ

ขณะที่มู่ชี่เฟิงและคนอื่นๆ เข้าใกล้น่านน้ำพายุ พายุลูกใหญ่ยังคงโหมกระหน่ำไม่หยุด

มู่ชี่เฟิงไม่กล้าปล่อยให้เรือวิญญาณเข้าใกล้เกินไป เขาเพียงแต่ค้นหาในบริเวณใกล้เคียงและไม่พบร่องรอยของเรือวิญญาณลำอื่นในบริเวณโดยรอบ

ประเด็นก็คือเรือวิญญาณที่หลิวจางเหล่านำมามีขนาดใหญ่มหึมา มันเต็มไปด้วยวงแหวนอาคมจำนวนมาก และเท่าที่รู้คือพายุไม่อาจจมเรือได้โดยง่าย

“เจ้าสำนักมู่ เราไม่พบร่องรอยของเรือวิญญาณของผู้อาวุโสหลิวแถวนี้เลย ไม่แน่ว่ามันอาจถูกพายุดูดเข้าไปแล้วก็ได้” ผู้อาวุโสหลี่พูดกับมู่ชี่เฟิง

“ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้วไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสหลิวคุ้นเคยกับที่นี่ดี เขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่าพายุทรงพลังขนาดนี้ แถมยังถูกดูดเข้าไปในพายุอีก” มู่ชี่เฟิงขมวดคิ้ว เขาไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น

ร่างของอสูรวาฬที่ลอยอยู่ดูราวกับเนินเขาขนาดเล็ก

“เกิดอะไรขึ้น? มันเกิดขึ้นได้ยังไง?”

ใบหน้าของผู้อาวุโสหลี่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“นำศพขึ้นเรือ”

มู่ชี่เฟิงสั่งให้พวกเขานำร่างของหลิวจางเหล่าและคนอื่นๆ ขึ้นเรืออย่างเคร่งขรึม

เมื่อเห็นศิษย์สำนักจ่านเทียนต้องจบชีวิตลงอย่างน่าสยดสยอง หลายคนก็แทบจะกลั้นความรู้สึกไม่ไหว

“เจ้าสำนักมู่ ถ้าอสูรวาฬปรากฏตัว งั้นผู้อาวุโสหลิวก็คงกินยาลับเข้าไป ตอนนี้ผู้อาวุโสหลิวและอสูรวาฬตายแล้ว ชัดเจนว่าศัตรูของเรามีพลังมหาศาล ไม่มีทางที่พวกนักกลั่นยาจะทำแบบนี้ได้” ผู้อาวุโสหลี่กล่าว

“ผู้อาวุโสหลิวและคนอื่นๆ ได้บอกหรือเปล่าว่ามีปรมาจารย์อาคมอยู่กับนักกลั่นยาฝ่ายตรงข้ามตอนที่พวกเขาขอความช่วยเหลือ?” มู่ชี่เฟิงถาม