หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4252

“ใช่แล้ว!” ผู้อาวุโสหลี่พยักหน้าเห็นด้วย

มู่ชี่เฟิงขมวดคิ้วแน่นขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง “ปรมาจารย์อาคม... ปรมาจารย์อาคม...”

ทันใดนั้น ดวงตาของมู่ชี่เฟิงก็เบิกกว้าง ท่าทางของเขาเปลี่ยนเป็นโกรธจัด “ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว ต้องเป็นพวกสำนักเหลี่ยงอี๋แน่ๆ เรือวิญญาณที่พวกเขากำลังแล่นอยู่ไม่ใช่ของใครอื่นนอกจากเรือของผู้อาวุโสหลิว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกนักกลั่นยาซ่อนตัวอยู่ในห้อง มีแต่พวกนี้เท่านั้นที่สามารถถล่มผู้อาวุโสหลิวกับลูกน้องจนยับเยิน!”

เมื่อได้ยินคำพูดของมู่ชี่เฟิง ทุกคนก็นึกขึ้นได้

“มิน่าล่ะฉันถึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ องค์ชายแห่งแคว้นเซียวคนนั้น... ความแข็งแกร่งของเขาดูแคลนไม่ได้เลย เขาจัดการกับผู้อาวุโสหลิวได้จริงๆ พวกเราทุกคนถูกหลอก เมื่อครู่นี้พวกมันขวางไม่ให้ฉันเข้าไปตรวจสอบในห้อง...” ผู้อาวุโสหลี่กล่าว

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง มู่ชี่เฟิงก็รู้สึกตัวและตะโกนออกมา “แย่แล้ว! ฉันบอกพวกมันเรื่องเกาะและบอกให้ไปที่นั่น ตอนนี้มีคนเฝ้าเกาะไม่มาก ถ้าคนพวกนั้นไปถึงเกาะได้จริงเราแย่แน่ เราต้องกลับไป! เร็วเข้า!”

เรือวิญญาณที่อยู่ใต้เท้าพวกเขาเปลี่ยนเส้นทางอย่างรวดเร็ว แล่นไปที่เกาะเล็กๆ แห่งนั้นอย่างรีบร้อน

มู่ชี่เฟิงตัวสั่นไปทั้งตัว ไม่น่าชวนพวกมันไปที่เกาะเลย เชิญเสือเข้าบ้านชัดๆ!

“เร็วเข้า! เราต้องสกัดพวกมันก่อนที่จะขึ้นบนเกาะได้!” มู่ชี่เฟิงตะโกน

ในขณะเดียวกัน ศิษย์สำนักจ่านเทียนบนเกาะกำลังเฝ้าซู่เทียนซั่วและคนอื่นๆ

นักกลั่นยาเหล่านี้ถูกบังคับให้เป็นข้ารับใช้ของสำนักจ่านเทียน ต้องปรุงยาให้พวกเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยทุกวัน

“เฟิงซิ่ง ไอ้แก่นั้น... ถ้าออกไปได้ ฉันจะฆ่าแกเป็นคนแรก”

ซู่เทียนซั่วถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินที่มีแต่แสงสลัวและกำลังด่าทอเฟิงซิ่ง

ทั้งเจ้าสำนักและผู้อาวุโสของสำนักจ่านเทียนต่างก็ไม่อยู่ ทำให้เฟิงซิ่งเป็นผู้นำไปโดยปริยาย

สถานการณ์ทวีความรุนแรงขึ้นจนถึงขั้นที่ซู่เทียนซั่วและนักกลั่นยาของเขาถูกจับขังคุก

ในขณะนั้น นักกลั่นยาหลายคนในคุกใต้ดินเริ่มตำหนิซู่เทียนซั่ว

เป่าหลงซิงเป็นคนที่สาปแช่งเขาหนักกว่าใคร พวกเขาทุกคนล้วนเป็นนักโทษ ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องประจบสอพลอซู่เทียนซั่วอีกต่อไป

เป่าหลงซิงพูดกับซู่เทียนซั่วด้วยความโมโห “คนอย่างแกมาเป็นประธานสมาคมได้ยังไงกัน? ทั้งที่ร่วมมือกับสำนักจ่านเทียนได้สำเร็จ ตอนนี้พวกเรากลับกลายเป็นนักโทษของสำนักจ่านเทียนเสียอย่างนั้น ฉันกลัวว่าพวกเราคงต้องทำงานอยู่ที่นี่จนตาย”

“ถูกแล้ว ทั้งหมดเป็นเพราะแก แกไม่พอใจกับตำแหน่งประธานสมาคมนักกลั่นยา ก็เลยทะเยอทะยานอยากควบคุมนักกลั่นยาทั้งหมดในอาณาจักรนิรันดร์ คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน”

“ตอนนี้พวกเราจบสิ้นแล้ว และทั้งหมดเป็นความผิดของแก แกต้องรับผิดชอบ”

“หงุดหงิดเป็นบ้า พวกเรามาสั่งสอนซู่เทียนซั่วกันเถอะ...”

ทันทีที่ใครสักคนเสนอ หลายคนก็ตอบรับทันที และพวกเขาก็เริ่มตบตีซู่เทียนซั่ว