“เราระวังไว้ก่อนดีกว่า พวกคุณควรอยู่ในห้องและอย่าออกมาโดยไม่จำเป็น!”
พอพูดจบ ร่างของเฉินผิงก็กระโจนขึ้นไป
ทันใดนั้นเฉินผิงก็ทำท่ากวาดมือ ฝ่ามือขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ จากนั้นเขาก็ซัดใส่ฝูงปรสิตพิษที่มากมายเต็มท้องฟ้า
เมื่อฝ่ามือขนาดใหญ่ของเฉินผิงฟาดลงมา ปรสิตพิษสีทองซีดก็เริ่มกระพือปีกอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงแหลมสูง
เมื่อเห็นอย่างนั้น ปรสิตพิษตัวอื่นๆ ก็เริ่มเลียนแบบ เสียงแหลมๆ ของพวกมันดังขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้น แรงกระพือปีกของพวกมันก็สลายพลังฝ่ามือของเฉินผิงจนสิ้น
“พวกมันมีสติปัญญาจริงๆ ด้วย ดูเหมือนว่าปรสิตพิษพวกนี้จะไม่ธรรมดา!” เฉินผิงอุทานด้วยความประหลาดใจ
ในขณะนั้นเอง มู่ชี่เฟิงซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่ร้อยกิโลเมตรก็เห็นว่าปรสิตพิษถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว
“ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะเข้าไปใกล้เกาะ และปรสิตพิษก็ถูกปล่อยออกมาแล้ว!” มู่ชี่เฟิงพูดพร้อมขมวดคิ้ว
“เร็วขนาดนี้เลย?” ผู้อาวุโสหลี่ดูตกใจเล็กน้อย
“โชคดีที่พวกมันถูกพบตัวแล้ว แผนซุ่มโจมตีฐานทัพของเราถูกขัดขวาง ตอนนี้อาคมป้องกันเกาะทำงานและปรสิตพิษก็ถูกปลดปล่อยแล้ว พวกมันคงจะถูกถ่วงไว้อีกสักพัก บอกทุกคนให้เร่งมือ! เราต้องกลับไปที่เกาะให้เร็วที่สุด!” มู่ชี่เฟิงสั่งเสียงดัง สั่งให้คนอื่นๆ เร่งความเร็วของเรือวิญญาณให้ถึงขั้นสูงสุด
จากนั้นเขาก็ขยับนิ้ว และแค่ดีดนิ้วเพียงครั้งเดียวแสงสีทองก็หายไปในทันที
หลังจากนั้น ปรสิตพิษสีทองก็เริ่มแผ่รัศมีอันเจิดจ้า
“แกฆ่าผู้อาวุโสของฉัน มาตอนนี้ยังจะลอบโจมตีสำนักของฉันอีก กล้าดียังไง!”
จู่ๆ ปรสิตพิษก็พูดออกมา แต่เสียงที่ดังขึ้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเสียงมู่ชี่เฟิง
“ไม่นึกว่าคุณจะรู้เรื่องเร็วขนาดนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่โง่เหมือนที่ผมคิดไว้”
“ตอนนี้คุณออมแรงไว้ก่อนดีกว่า การใช้ปรสิตพิษและอาคมป้องกันหยุดยั้งพวกเราเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ ดูเหมือนคุณจะลืมไปแล้วว่าเราเป็นใคร เรามีทั้งปรมาจารย์อาคมและนักกลั่นยา ไม่ว่าจะเป็นปรสิตพิษหรืออาคมป้องกันก็ไม่มีทางที่จะหยุดเราได้!” เฉินผิงพูดพร้อมหัวเราะเย็นชา
“เจ้าหนู ไม่ว่าแกจะเป็นใครก็ตาม แผนการและพลังของแกถือว่าน่าประทับใจ ถ้าแกยอมร่วมมือกับพวกเราสำนักจ่านเทียน ฉันจะแบ่งทรัพยากรครึ่งหนึ่งที่เรามีให้แก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...