เมื่อเห็นปรสิตพิษถูกเผาทำลายการโจมตีเพียงครั้งเดียวของเฉินผิง เฟิงซิ่งและคนอื่นๆ จากสำนักจ่านเทียนก็ตกตะลึงอย่างยิ่ง
เฟิงซิ่งตกใจมากเป็นพิเศษ เพราะเขารู้ดีว่าถ้าเฉินผิงและคนอื่นๆ เหยียบขึ้นมาบนเกาะได้ พวกนั้นจะไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่นอน
ท้ายที่สุดแล้ว เขาเองที่เป็นคนพาเฉินผิงและคนอื่นๆ เข้าไปในน่านน้ำพายุ
ดูเหมือนว่าผู้คุมกฎจะสังเกตเห็นความวิตกของเฟิงซิ่ง เขาจึงปลอบใจว่า “ไม่ต้องกังวล คุณเฟิงซิ่ง แม้ว่าปรสิตพิษจะไม่ได้ผล พวกมันก็ยังเหยียบเกาะไม่ได้อยู่ดี เกาะแห่งนี้ถูกล้อมรอบด้วยวงแหวนอาคมป้องกัน”
“พวกคุณไม่รู้อะไร พวกมันไม่ได้เป็นนักกลั่นยาทุกคน ยังมีคนของสำนักเหลี่ยงอี๋มากับพวกมันด้วย ซึ่งล้วนแต่เป็นปรมาจารย์อาคม” เฟิงซิ่งถอนหายใจเบาๆ
เฟิงซิ่งรู้ดีว่าทักษะอาคมของสำนักเหลี่ยงอี๋นั้นน่าเกรงขามเพียงใด และเฉินผิงก็เป็นปรมาจารย์อาคมด้วยเช่นกัน
เขาเห็นเฉินผิงปราบหวังชิงซือมาแล้วด้วยตาของเขาเอง
“อะไรนะ? มีคนของสำนักเหลี่ยงอี๋อยู่บนเรือลำนั้นด้วย?”
ตอนนี้ผู้คุมกฎของสำนักจ่านเทียนเริ่มสับสนเล็กน้อย
ตอนแรกเขาคิดว่าพวกนั้นเป็นเพียงนักกลั่นยาที่ไม่น่าจะฝ่าอาคมป้องกันได้ อย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามกลับมีปรมาจารย์อาคมจากสำนักเหลี่ยงอี๋ ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจมาก ไม่แน่ใจว่าอาคมป้องกันของพวกเขาจะต้านศัตรูได้หรือไม่
“ไปที่เกาะนั้นกันเลย!”
เฉินผิงสั่งให้กู้เทียนเฉาขับเรือวิญญาณมุ่งหน้าไปยังเกาะอย่างรวดเร็ว
พวกเขาต้องยึดเกาะให้ได้ก่อนที่มู่ชี่เฟิงและคนของเขาจะกลับมา
ภายใต้การนำของกู้เทียนเฉา ศิษย์สำนักเหลี่ยงอี๋เร่งความเร็วเรือวิญญาณพุ่งเข้าหาเกาะอย่างสุดความสามารถ
ในขณะที่พวกเขากำลังเข้าใกล้เกาะ ในที่สุดเรือวิญญาณก็ทนแรงกดดันมหาศาลไม่ไหว เรือสั่นคลอนอย่างรุนแรง
ในขณะนั้น เรือวิญญาณแกว่งไกวในสายลม ดูเหมือนว่าใกล้จะจมลงได้ทุกเมื่อ
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็รีบตะโกน “สละเรือเร็วเข้า! ทุกคนลงไปจากเรือวิญญาณ!”
ทุกคนกระโดดขึ้นไปในอากาศอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...