หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4263

ไม่ว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็ไม่สามารถปลดปล่อยรัศมีรุนแรงขนาดนี้

รัศมีนี้ทำให้มู่ชี่เฟิงรู้สึกไร้ทางสู้แบบที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“หนี...” จู่ๆ มู่ชี่เฟิงก็ตะโกนออกมา จากนั้นเขาก็เป็นคนแรกที่วิ่งหนี!

เมื่อวงแหวนอาคมถูกทำลายพวกเขาย่อมไม่มีทางชนะ และไม่มีทางพลิกสถานการณ์ได้อีกแล้ว ถ้าไม่หนีตอนนี้แล้วจะให้หนีตอนไหน

“ฮ่าๆๆ ไม่เคยมีใครรอดจากเงื้อมมือของข้าได้ น้ำหน้าอย่างเจ้าคิดหรือว่าจะหนีพ้น” เฉินผิงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่เขาค่อยๆ วาดมือลง

หมอกสีดำแผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้าราวกับมือขนาดใหญ่ มันครอบคลุมรัศมีหลายร้อยกิโลเมตร

ไม่ว่ามู่ชี่เฟิงและคนอื่นๆ จะเร็วแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะหนีจากระยะไกลขนาดนั้นในเสี้ยววินาที!

มู่ชี่เฟิงตกตะลึง ท้องฟ้าดูเหมือนจะมืดลงในทันใด และเขารู้สึกราวกับว่าติดอยู่ในกำมือของเฉินผิง และไม่อาจหลบหนีได้

“จ้าวมาร พอได้แล้ว! ร่างกายของผมต้านพลังระดับนี้ไม่ไหว!” เฉินผิงรีบเตือนจ้าวมารสีชาด

ฝ่ามือเดียวที่ครอบคลุมพื้นที่หลายร้อยไมล์ ไม่เคยมีพลังระดับนี้ปรากฎในอาณาจักรนิรันดร์ และเฉินผิงเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับหก ไม่ว่าร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดก็คงรับไม่ไหว

“ขอโทษที ข้าเกือบลืมไป...”

จ้าวมารสีชาดหัวเราะและรีบดึงมือกลับ

เมื่อเขาสลายพลัง ร่างกายของเฉินผิงก็เคลื่อนไหวในทันที ศิษย์สำนักจ่านเทียนที่หนีไปไกลเริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

เสียงร้องของพวกเขาไปถึงหูของมู่ชี่เฟิง ทำเอาเขาตัวสั่นขณะที่วิ่งหนีเอาชีวิตรอด

อย่างไรก็ตาม ไม่นานมู่ชี่เฟิงก็ตระหนักได้ว่าไม่ว่าเขาจะหนีไปไกลแค่ไหน มันก็รู้สึกเหมือนว่าเขาไม่ได้ไปไหนเลย เขาเหลือบมองไปรอบๆ และพบแต่หมอกสีดำรอบตัว

การเคลื่อนไหวของมู่ชี่เฟิงถูกจำกัดไว้ในหมอก เขาหนีไม่พ้นไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน

ไม่ว่ามู่ชี่เฟิงจะใช้การโจมตีหรืออาคมก็ไม่เป็นผล!