หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4268

ร่างของมู่ชี่เฟิงถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคน ดวงตาของเขาเบิกกว้างและใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เขาไม่เข้าใจเลยว่าเฉินผิงทำลายอักขระอาคมนับหมื่นบนรูปปั้นจนหมดได้อย่างไร

หรือว่าชายคนนี้จะเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสเจิ้นมัวจริงๆ?

เห็นได้ชัดว่ามู่ชี่เฟิงไม่อยากจะเชื่อ เฉินผิงยังหนุ่มอยู่และไม่น่าจะเป็นศิษย์สายตรงของเจิ้นมัวได้

นอกจากนี้ ผู้อาวุโสเจิ้นมัวควรจะอยู่ที่อาณาจักรแดนสรวง!

แม้แต่เจ้าสำนักคนแรกของสำนักจ่านเทียนยังเป็นเพียงลูกศิษย์ของศิษย์เจิ้นมัวอีกที และนับจากนั้นก็ผ่านมาหลายชั่วอายุคนแล้ว

ที่มู่ชี่เฟิงอ้างว่าอักขระอาคมบนรูปปั้นสืบทอดโดยตรงจากเจิ้นมัวก็เพื่อให้รูปปั้นดูน่าเกรงขามเท่านั้น

ความจริงแล้วเจ้าสำนักคนแรกของสำนักจ่านเทียนไม่เคยพบกับเจิ้นมัว และคงไม่มีทางได้เรียนกับเจิ้นมัวตัวจริง!

“แกทำได้ยังไง?” มู่ชี่เฟิงถามเฉินผิงด้วยความเหลือเชื่อ

“ก็บอกแล้วว่าอักขระอาคมของผมเป็นของจริงที่สืบทอดมาจากเจิ้นมัวโดยตรง ที่คุณทำอยู่ไม่ต่างกับสอนปลาให้ว่ายน้ำ! ไม่ใช่แค่อักขระอาคมของเจิ้นมัวเท่านั้น แต่ผมยังมีอักขระศักดิ์สิทธิ์ด้วย”

หลังจากพูดจบ เฉินผิงก็วาดนิ้วไปในอากาศ และอักขระศักดิ์สิทธิ์ก็ปรากฏขึ้น

อักขระศักดิ์สิทธิ์ลอยเข้าหามู่ชี่เฟิง ก่อตัวเป็นวงแหวนอาคมคล้ายตาข่ายกลางอากาศ

เมื่อเห็นเช่นนี้ มู่ชี่เฟิงก็หวาดกลัวและพยายามหนี แต่ไม่ว่าเขาจะหนีไปไกลแค่ไหน อักขระศักดิ์สิทธิ์ก็จะตามเขาไปอย่างไม่ลดละ

ในไม่ช้ามู่ชี่เฟิงก็ถูกรัดด้วยวงแหวนอาคมทั้งตัว เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายตกลงไปในบ่อลาวา ความรู้สึกแสบร้อนนั้นเจ็บปวดไม่แพ้ถูกเพลิงบริสุทธิ์เผาไหม้

“อ๊าก!” มู่ชี่เฟิงกรีดร้อง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

“ได้โปรด ปล่อยฉันไป ฉันยอมทำทุกอย่าง...” มู่ชี่เฟิงร้องขอความเมตตาจากเฉินผิง

เฉินผิงยังคงไม่สะทกสะท้าน เขาเคยถูกมู่ชี่เฟิงหลอกมาแล้วครั้งหนึ่ง และไม่คิดจะตกหลุมพรางซ้ำสอง

ในช่วงเวลาที่อยู่บนเกาะและระหว่างเดินทางกลับ เฉินผิงก็ใช้แร่ประกายทองจนจุติโลหะของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก

เมื่อพวกเขากลับมาเหยียบแผ่นดินอี้ไป๋อีกครั้ง ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากผ่านพ้นเหตุกาณ์เฉียดตายมาได้ นักกลั่นยาหลายคนคงไม่กล้าเสี่ยงลงไปในทะเลอีกตลอดชีวิต

“คุณเฉิน ขอบคุณมากที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ เราจะกลับไปที่แคว้นจงอวี้แล้ว ถ้าคุณต้องการอะไรก็บอกมาได้เลย!” เฉินเหวินเหลียงพูดกับเฉินผิงด้วยความซาบซึ้ง

ถ้าไม่มีเขา เหล่านักกลั่นยาก็คงไม่ได้กลับมา

“ใช่ ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือจากเรา แค่บอกมาเราก็จะช่วยเต็มที่” นักกลั่นยาคนอื่นๆ พูดเสริม

พวกเขาเคารพยกย่องในตัวเฉินผิง

“สหาย ในฐานะที่เป็นนักกลั่นยาเหมือนกันเราก็ควรจะช่วยเหลือกัน แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมต้องการความช่วยเหลือจากประธานเฉิน” เฉินผิงกล่าว