หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4270

“เนี่ยเหิงอุตส่าห์พูดขนาดนี้ ให้พวกเขาตามไปด้วยเถอะ” ในที่สุดเฉินผิงก็พูดออกมา

หลิ่วหรูเยี่ยนพยักหน้าตอบรับ “ตกลง ให้พวกเขาตามมาได้”

เฉินผิงส่งเฉินเหวินเหลียงและพรรคพวกผ่านอาคมเคลื่อนย้ายด้วยตัวเอง แม้ว่าหลิ่วหรูเยี่ยนดูไม่เต็มใจที่จะจากลา แต่เธอก็ยังไปกับพวกเขา

นักกลั่นยาคนอื่นๆ ก็กลับบ้านเช่นกัน ส่วนเฉินผิงตามแม่เฒ่าเจินและจงฉิงกลับไปที่บ้านตระกูลเจิน

ไป๋เฉียน หัวเฟิ่ง และจี้อวิ๋นรอเขาอยู่อย่างกระวนกระวายใจ กังวลว่าเขาจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า เพราะระหว่างนั้นเจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ กลับมาก่อน ในขณะที่พวกเฉินผิงไล่ตามซู่เทียนซั่ว

เป็นเวลาหลายวันที่ไม่มีข่าวคราวใดๆ และพวกเขาไม่สามารถติดต่อเฉินผิงผ่านหยกสื่อสารได้ ทุกคนจึงกังวล แต่ทันทีที่เห็นเขากลับมาอย่างปลอดภัย ความโล่งใจและยินดีก็แผ่ซ่านไปทั่ว

ในขณะเดียวกัน เจินหยวนเต้ากำลังคุยกับแม่เฒ่าเจินและจงฉิงในโถงหลักของบ้านตระกูลเจิน

จากการพูดคุยของพวกเขา เขาได้รู้ว่าการเดินทางผ่านทะเลกว้างนั้นอันตรายไม่ใช่น้อย ทว่าความเสี่ยงมักมาพร้อมกับสิ่งตอบแทน

ทั้งแม่เฒ่าเจินและจงฉิงนำทรัพยากรจากสำนักจ่านเทียนมามากมายโดยเฉพาะแก่นอสูร กระเป๋าใส่ของของจงฉิงแทบจะแตก

“เฉินผิงไม่น่าจะใช่คนธรรมดา” เจินหยวนเต้ากล่าวด้วยความประหลาดใจ “ไม่เพียงแต่ทักษะกลั่นยาของเขาจะน่าทึ่งเท่านั้น แต่เขายังรู้อักขระศักดิ์สิทธิ์ มีกระทั่งปราณอัคคีและพลังมหาศาล”

เรื่องที่แม่เฒ่าเจินและจงฉิงเล่าทำให้เจินหยวนเต้าประหลาดใจอย่างมาก

“ไม่ใช่แค่นั้น” เขากล่าวเสริม “อาวุธทุกชิ้นที่เขาครอบครองคือสมบัติหายาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเฉินผิงเก็บซ่อนความลับที่คนอื่นไม่รู้”

ตลอดการเดินทางจงฉิงคอยสังเกตเฉินผิงอย่างละเอียด เขาตระหนักว่าเฉินผิงมีอะไรมากกว่าที่คนอื่นคิด