หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4271

“ไปกันเถอะ เราจะไปกับคุณ” จงฉิงพูดขณะที่เขาลุกขึ้น

แม่เฒ่าเจินก็ลุกขึ้นเช่นกัน และทั้งสามคนมุ่งหน้าไปยังบ้านหลังที่เฉินผิงอยู่

ในขณะนั้นเฉินผิงที่อยู่ข้างในกำลังนัวเนียกับไป๋เฉียนและหัวเฟิ่ง ทันทีที่เขากลับมา ผู้หญิงสองคนนั้นก็ดึงเขาเข้ามาในห้อง เฉินผิงตกใจเล็กน้อยแต่รู้ว่าพวกเธอเป็นห่วงเขามาก เขาจึงไม่ว่าอะไร

“คุณเฉิน คุณเจินอยู่ที่นี่และกำลังรอคุณอยู่ในห้องรับแขก” จี้อวิ๋นพูดเบาๆ ขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้ประตู ได้ยินเสียงหัวเราะและพูดคุยกันจากข้างใน

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฉินผิงก็รีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยและรีบออกจากห้อง ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นแขกของตระกูลเจิน และในเมื่อเจินหยวนเต้ามาเยี่ยมด้วยตัวเอง เขาจึงไม่อาจรอช้าได้

เฉินผิงตามจี้อวิ๋นเข้าไปในห้องรับแขก เขาเห็นเจินหยวนเต้าพร้อมด้วยแม่เฒ่าเจินและจงฉิงกำลังรออยู่ “คุณเจิน คุณเรียกผมเหรอ?” เฉินผิงถามอย่างสุภาพ

เจินหยวนเต้ายิ้ม “คนหนุ่มนี่จริงๆ เลย คุณเฉิน คุณเพิ่งกลับมาแต่ไม่คิดจะพักหน่อยเหรอ?”

ทั้งแม่เฒ่าเจินและจงฉิงหัวเราะคิกคัก พวกเขามีสัมผัสที่เฉียบแหลมพอจะได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องของเฉินผิง

เฉินผิงรู้สึกเขินอายเล็กน้อยแล้วพูดว่า “อ้อ เรื่องนั้นช่วยไม่ได้ ผมได้แต่ตามใจพวกเธอ”

เจินหยวนเต้าพูดต่อ “คุณเฉิน เมื่อสองสามวันก่อน คนจากแคว้นเซียวมาหาคุณ เพราะคุณไม่อยู่ พวกเขาจึงพักอยู่ที่นี่”

“คนจากแคว้นเซียว? องค์ชายเซียวล้มป่วยอีกแล้วเหรอ?” เฉินผิงถามด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ใช่แบบนั้น อสูรวิญญาณหลายตัวภายใต้การดูแลของแคว้นเซียวล้มป่วยหนัก พวกเขาต้องการให้คุณตรวจสอบ”

ชายวัยกลางคนหันไปหาเฉินผิงและทักทายเขา “สวัสดีคุณเฉิน ฉันชื่ออวี่เหวินเฉียง สมุหนายกของแคว้นเซียว ฉันมาในนามของราชาเซียวหยวนชานเพื่อเชิญคุณไปที่แคว้นเซียว”

เฉินผิงประเมินอวี่เหวินเฉียงอย่างรวดเร็ว แม้จะยังอายุเท่านี้ แต่เขาก็ไปถึงขั้นมหายานระดับสองแล้ว ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงได้เป็นสมุหนายก

“คุณอวี่” เฉินผิงกล่าว “ถ้าคุณเจินและคนอื่นๆ ร่วมเดินทางกับผมคุณจะขัดข้องไหม?”

“ไม่ขัดข้อง ขอแค่คุณมาด้วยก็ไม่มีปัญหาหากคนอื่นจะร่วมเดินทาง” อวี่เหวินเฉียงตอบอย่างเป็นกันเอง

“ถ้างั้นก็ตามนี้ ผมจะไปบอกเรื่องการเดินทางกับไป๋เฉียนและหัวเฟิ่ง” เฉินผิงกล่าว

เขารู้ว่าถ้าแอบออกเดินทางไปคงไม่ดี ผู้หญิงสองคนนั้นคงจะไม่พอใจถ้าเขาทำเช่นนั้น เฉินผิงรู้ซึ้งแล้วว่าการต้องรับมือกับผู้หญิงแกร่งสองคนนั้นมันกดดันเพียงใด