หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4272

หลังจากกล่าวคำอำลา เฉินผิงกับเจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ ก็ตามอวี่เหวินเฉียงไปยังแคว้นเซียว

พวกเขานั่งรถม้าขนาดใหญ่ที่ลากโดยอสูรวิญญาณที่ชื่อพยัคฆ์ฟ้าแปดตัว แต่ละตัวมีปีกขนาดใหญ่แต่มีร่างกายเหมือนเสือ ทำให้พวกมันทั้งน่ากลัวและสง่างาม

“คุณอวี่ แคว้นเซียวเลี้ยงอสูรวิญญาณมากมายจริงหรือ” เฉินผิงถามด้วยความอยากรู้

เป็นที่ทราบกันดีว่าการเลี้ยงอสูรวิญญาณนั้นมีค่าใช้จ่ายสูงและต้องใช้ทรัพยากรมหาศาล ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนแค่เลี้ยงตัวเองก็ลำบากอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเลี้ยงอสูรวิญญาณ

แม้แต่พวกสำนักขนาดใหญ่ก็มีเพียงไม่กี่แห่งที่เลี้ยงอสูรวิญญาณเหล่านี้ไว้ เนื่องจากต้องเสียค่าเลี้ยงดู อย่างไรก็ตาม แคว้นเซียวกลับใช้อสูรวิญญาณทำงานทั่วไปอย่างการลากรถม้า ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งรุ่งเรืองของดินแดนแห่งนี้

“ไม่มากขนาดนั้น” อวี่เหวินเฉียงตอบอย่างสุภาพ “แต่เมื่อดูจากขนาดอันกว้างใหญ่ของแคว้นเซียว หลายแห่งในแคว้นจึงจำเป็นต้องใช้อสูรวิญญาณ ตอนนี้เรามีอสูรวิญญาณอยู่หลายพันตัวแล้ว”

“หลายพันตัว?” เฉินผิงตกใจ และแม้แต่เจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ ก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด การเลี้ยงอสูรวิญญาณหลายพันตัวเป็นภาระอันหนักหนา ซึ่งกลุ่มอำนาจส่วนใหญ่ในอาณาจักรนิรันดร์ไม่สามารถแบกรับ

เมื่อรับรู้ถึงความประหลาดใจของเฉินผิง อวี่เหวินเฉียงก็รีบอธิบาย “ไม่ต้องกังวล คุณเฉิน มีเพียงไม่กี่สิบตัวเท่านั้นที่ล้มป่วย ไม่ใช่ทั้งหมด”

ตอนแรกเขาคิดว่าเฉินผิงอาจจะรู้สึกหวั่นๆ กับจำนวนอสูรวิญญาณมหาศาลในแคว้นเซียว เพราะถึงแม้ว่าเฉินผิงจะมีทักษะทางแพทย์ที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่การรักษาอสูรวิญญาณหลายพันตัวย่อมเหนื่อยล้าไม่น้อย

“คุณอวี่ ผมอยากรู้ว่าอสูรวิญญาณเหล่านี้ป่วยเป็นอะไรกันแน่” เฉินผิงถามโดยต้องการทราบสถานการณ์ล่วงหน้า

“อาการของพวกมันต่างกันไป” อวี่เหวินเฉียงอธิบาย “มันยากที่จะอธิบายทั้งหมด คุณต้องเห็นด้วยตาตัวเองเมื่อเราไปถึง”

พยัคฆ์ฟ้าร่อนลงจอดอย่างสง่างามที่ประตูเมือง และเมื่อเห็นรถม้า ทหารยามก็เปิดประตูให้ทันทีอย่างยำเกรง

ภายในเมือง ชาวเมืองรีบหลีกทางให้พร้อมยืนนิ่งไม่ขยับขณะที่รถม้าแล่นผ่าน

เฉินผิงมองไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่าแม้แต่ทหารยามที่ประตูยังเป็นถึงผู้ทุกข์ยาก

เจินหยวนเต้าและคนอื่นๆ ไม่เคยเห็นเมืองแบบนี้มาก่อน พวกเขาตระหนักว่าเมืองหยงเล่อของพวกเขานั้นเล็กจ้อยเพียงใด

แม้แต่เฉินผิงซึ่งเดินทางไปทั่วและได้เห็นโลกมามาก ก็ยังตื่นตากับความยิ่งใหญ่ของแคว้นเซียว