หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4284

ไป๋เฉียนรู้สึกยินดีที่แคว้นเซียวช่วยเธอยึดเมืองคืนมา อย่างไรก็ตาม เธอคัดค้านอย่างแข็งกร้าวไม่ยอมให้พวกเขาควบคุมเมือง

“คุณคือราชินีจิ้งจอกเหรอ?” นายกองจางพิจารณาเธออีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เชื่อ “พิสูจน์ได้ไหมล่ะ ต่อให้เป็นราชินีจริงๆ คุณก็ยังต้องทำตามคำสั่งของเรา ฉันไม่ไว้ใจพวกคุณ ดังนั้นฉันไม่อนุญาตให้เข้าเมือง รีบออกไปเดี๋ยวนี้ จะเข้าเมืองได้ก็ต่อเมื่อเราตรวจสอบตัวตนของพวกคุณแล้วเท่านั้น!”

“ทำไมต้องออกไปด้วย? ที่นี่คือเมืองของข้า!” ไป๋เฉียนอุทานด้วยความหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

“ทุกคนในเมืองนี้อยู่ใต้การควบคุมของแคว้นเซียว” นายกองจางตอบ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าขณะที่เขาเลียริมฝีปาก “คุณผู้หญิงทั้งสองจะเข้าไปก็ได้หากต้องการ แต่ก่อนอื่นต้องทำให้ฉันพอใจ จากนั้นพวกคุณก็จะเข้าออกเมืองได้อิสระ ฉันอาจช่วยให้คุณได้เป็นราชินีจิ้งจอกตัวจริงก็ได้!”

“เจ้า...” ความโกรธของไป๋เฉียนปะทุ แต่เธอยังอดกลั้นไม่แสดงออกมา เธอเข้าใจว่าการโจมตีคนของแคว้นเซียวจะมีผลแบบไหนตามมา

“ใครจะไปคิดว่าทหารของแคว้นเซียวจะมีพวกชั่วอย่างคุณด้วย” เฉินผิงพูดพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทีเย็นชา

“นี่แกว่าใครชั่ว?” นายกองจางสวนกลับ “พวกแกมาที่นี่เพื่อก่อเรื่องแน่ๆ แม่ทัพเฉียนกำลังต้องการตัวคนร้ายสักสองสามคน และพวกแกมาได้จังหวะพอดี! จับพวกมัน!”

ทันทีที่นายกองจางพูดจบ ทหารกว่าสิบนายก็รีบรุดล้อมพวกเฉินผิง

เฉินผิงเหลือบมองทหารด้วยท่าทางสงบไม่หวั่นไหว “ผมรับรองเลยว่าเดี๋ยวพวกคุณก็ต้องปล่อยตัวเรา” เขากล่าวอย่างเรียบเฉย

นายกองจางถ่มน้ำลายลงบนพื้น ดวงตาหรี่ลง “พูดอย่างกับว่าฉันจะเชื่อ! ฉันไม่มีทางปล่อยแกไปแน่ อย่างแกจะไปทำอะไรได้”