หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4317

“ใช่” เฉินผิงพยักหน้า “เราจะซ่อนตัวก่อนแล้วคอยดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ส่วนท่านเจ้าตำหนักกับเหล่าธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหานให้ล่วงหน้าไปก่อนแล้วแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง ผมจะซ่อนตัวกับเจ้าสำนักเจียงและคนอื่นๆ ถ้าตี้ฉงจิงรู้ว่าเรามาเขาคงเผ่นหนี...”

เฉินผิงตัดสินใจแล้ว เขาวางแผนให้คนของตำหนักก่วงหานล่อตี้ฉงจิงออกมาในที่โล่ง เขาอยากรู้ว่าตี้ฉงจิงกำลังทำอะไรอยู่

“ตกลง” เจ้าตำหนักพยักหน้าเห็นด้วย

เฉินผิงใช้อาคมปิดบังรัศมีของเขาและคนอื่นๆ ทำให้ตี้ฉงจิงไม่สามารถตรวจจับได้ จากนั้นเขาก็สั่งให้เจ้าตำหนักและธิดาเทพไปต่อ

“ผู้อาวุโสตี้ ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ด้านหน้า แถมยังมีหลายคนเสียด้วย...”

ในขณะนั้น ศิษย์ที่ยืนอยู่ข้างตี้ฉงจิงก็พูดขึ้น

ตี้ฉงจิงหลับตาลง จากนั้นก็ลืมตาขึ้นช้าๆ แล้วพูดว่า “พลังของผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้ไม่ธรรมดา มีกระทั่งผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายาน ทุกคน เตรียมตัวไว้ให้ดี ถ้าจับคนพวกนี้ได้ เราก็จะมีทรัพยากรให้ต้าชีเซียงใช้บำเพ็ญเพียร”

หลังจากพูดจบ ตี้ฉงจิงก็รีบนำคนของเขาไปหาเจ้าตำหนัก

เจ้าตำหนักจงใจปล่อยรัศมีของเธอออกไป ทำให้ตี้ฉงจิงและคนอื่นๆ สัมผัสได้

“เดี๋ยวก่อน พวกคุณเป็นใคร? มาทำอะไรที่นี่?”

ไม่นานตี้ฉงจิงก็พาคนของเขามาพบกับเจ้าตำหนัก

เมื่อเห็นตี้ฉงจิง เจ้าตำหนักก็หยุดชะงัก “แล้วพวกแกเป็นใคร? เขาเทียนโหมวไม่ใช่ของพวกแก ฉันจะไปที่ไหนก็ได้ถ้าต้องการ...”

เจ้าตำหนักรู้ว่าตี้ฉงจิงเป็นใคร เธอจึงไม่คิดจะรักษามารยาท

“เป็นผู้บำเพ็ญเพียรหญิงที่ใจกล้าไม่เบา...”

ตี้ฉงจิงไม่คิดว่าเจ้าตำหนักจะพูดจาตรงๆ แบบนี้ ทำให้เขาผงะเล็กน้อย

“สำนักเซวี่ยกู่?” เจ้าตำหนักหยุดชะงัก จากนั้นก็ส่ายหัว “ไม่เคยได้ยินมาก่อน คงเป็นสำนักปลายแถว อาจจะไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนัก”

“อะไรนะ? กล้าพูดได้ยังไงว่าสำนักเซวี่ยกู่ไม่เป็นที่รู้จัก?”

ตี้ฉงจิงโกรธขึ้นมาทันใด ย้อนกลับไปในตอนนั้น เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรบนเขาเทียนโหมวได้ร่วมมือกับหลายฝ่ายเพื่อโค่นสำนักเซวี่ยกู่

เพียงแค่ได้ยินชื่อสำนักเซวี่ยกู่ก็อาจจะทำให้ขนลุกไปทั้งตัว

แม้ว่าสำนักเซวี่ยกู่จะหลบซ่อนตัวมากกว่าแต่ก่อน แต่ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะไร้ชื่อเสียง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เจ้าตำหนักพูดนั้นเป็นความจริง เธอไม่เคยได้ยินชื่อสำนักเซวี่ยกู่มาก่อน

ท้ายที่สุดแล้ว อายุของตำหนักก่วงหานนั้นยาวนานกว่าสำนักเซวี่ยกู่หลายเท่า