หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4318

“ทำไมจะพูดไม่ได้ มีปัญหาอะไร” เจ้าตำหนักพูดยั่วยุ

ความโกรธฉายชัดบนใบหน้าของตี้ฉงจิง เขาถามว่า “พวกคุณเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงไม่รู้จักสำนักเซวี่ยกู่?”

“เคยได้ยินชื่อตำหนักก่วงหานไหม” เจ้าตำหนักถาม

“ตำหนักก่วงหาน?” ตี้ฉงจิงชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นก็พยักหน้า “ฉันเคยได้ยิน มันเป็นสำนักที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นที่ด้านใต้สุดของเขาเทียนโหมว หรือว่าพวกคุณจะมาจากตำหนักก่วงหาน?”

“ใช่ และฉันคือเจ้าตำหนักก่วงหาน”

“ตำหนักก่วงหานอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ ในเขตภูเขาอันตรายที่เต็มไปด้วยสัตว์อสูร พวกคุณมาทำอะไรที่นี่”

ตี้ฉงจิงสงสัยว่าพวกเธอมาทำอะไรที่นี่ เพราะตำหนักก่วงหานตั้งอยู่ที่ใต้สุดของเขาเทียนโหมว

“ไม่ใช่ธุระอะไรของแก ฉันจะไปที่ไหนก็ได้ที่ฉันต้องการ...” เจ้าตำหนักเย้ยหยัน

เมื่อเห็นท่าทางปราศจากความกลัวของเจ้าตำหนัก ตี้ฉงจิงก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็โบกมือแล้วพูดว่า “พวกคุณไปได้แล้ว...”

เจ้าตำหนักกะพริบตาด้วยความประหลาดใจ “ไหนบอกว่าที่นี่คืออาณาเขตของพวกแก? จะไม่ขวางพวกเราแล้วเหรอ?”

“ไม่ ไปได้แล้ว” ตี้ฉงจิงส่ายหัว

“ผู้อาวุโสตี้ พวกเธอ-”

ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เริ่มกังวล

คงยากที่จะหาผู้บำเพ็ญเพียรสาวงามมากมายขนาดนี้ได้อีก หากปล่อยพวกเธอไป

“เงียบซะ” ตี้ฉงจิงจ้องเขาเขม็ง “ฉันรู้จักตำหนักก่วงหานมานาน พวกเธอแข็งแกร่งและทุกคนใช้วิชาปราณเย็น พวกเธอเปลี่ยนเราให้กลายเป็นน้ำแข็งได้ นอกจากนี้ เจ้าตำหนักก่วงหานยังแข็งแกร่งพอๆ กับฉัน ถ้าเราปะทะกันก็ยากที่จะบอกได้ว่าใครจะชนะ ปล่อยพวกเธอไปก่อนเถอะ แล้วค่อยว่ากันใหม่หลังจากเรากลับไปหาถันหรงคุน”

เมื่อรู้ว่ากำลังเผชิญกับคนของตำหนักก่วงหาน ตี้ฉงจิงก็รู้สึกกลัวขึ้นมา เขากังวลว่าแผนของเขาอาจล้มเหลว และแทนที่จะได้เปรียบอาจต้องพ่ายแพ้เสียเอง แบบนั้นคงไม่ดีแน่

เขาตัดสินใจปล่อยพวกตำหนักก่วงหานไป จากนั้นก็คิดหาวิธีจัดการเมื่อได้คุยกับถันหรงคุน

“ช่างขี้ขลาดจริงๆ ทั้งที่ถูกท้าทายแต่ไม่กล้าสู้กลับ กลัวว่าจะตายอีกรอบหรือไง?”

เมื่อเห็นว่าตี้ฉงจิงระมัดระวัง เฉินผิงจึงตัดสินใจไม่ซ่อนตัวอีกและก้าวออกมา

“ศิษย์น้อง ร่างกายของแกฟื้นตัวได้ค่อนข้างเร็วเลยนี่ ทั้งที่เฉียดตายแกก็ยังไม่สำนึก แกมันถลำลึกจนกู่ไม่กลับ เป็นความอัปยศของอาจารย์”

เจ้าสำนักเจียงมองตี้ฉงจิงด้วยท่าทางรังเกียจ

เมื่อตี้ฉงจิงเห็นเฉินผิงและเจ้าสำนักเจียง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เขาไม่นึกเลยว่าคนของตำหนักก่วงหานจะร่วมมือกับสำนักวิญญาณปีศาจ

“พวกแกนี่เอง มิน่าถึงพยายามยั่วยุให้ฉันลงมือ...”

หลังจากตี้ฉงจิงพูดจบ เขาก็หันหลังและวิ่งหนีไป โดยไม่สนใจศิษย์ที่มาด้วยกันเลย