หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4319

ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ต่างงุนงงสุดขีดเมื่อเห็นตี้ฉงจิงหันหลังวิ่งหนีโดยไม่สนใจพวกเขา

พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และตี้ฉงจิงก็หนีไปเสียอย่างนั้น

เมื่อศิษย์สำนักเซวี่ยกู่มีท่าทีว่าจะหลบหนี พวกเขาก็พบว่าสายเกินไป ศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจและคนของตำหนักก่วงหานล้อมพวกเขาไว้แล้วเรียบร้อย

เจ้าสำนักเจียงตะโกนใส่ตี้ฉงจิง “ศิษย์น้อง อย่าคิดว่าครั้งนี้แกจะหนีรอดได้”

เขาเกือบจะไล่ตามไป แต่เฉินผิงก็ห้ามไว้

“เจ้าสำนักเจียง ปล่อยเขาไปก่อนแล้วเราค่อยตามรอยเขา เขาจะพาเราตรงไปยังที่ซ่อนของพวกมัน จากนั้นทุกอย่างก็จะง่ายขึ้น ช่วยให้เราไม่ต้องควานหาเอง”

“ตกลง” เจ้าสำนักเจียงพยักหน้า จากนั้นจึงหันไปมองศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ “เราจะเอายังไงกับคนพวกนี้ดี?”

เฉินผิงเหลือบมองพวกเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฆ่าพวกมัน...”

คนของตำหนักก่วงหานและศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจลงมือในทันที

ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ขวัญหนีดีฝ่อ พวกเขาคร่ำครวญด้วยความสิ้นหวังโดยไม่เหลือแรงใจจะสู้

จำนวนของพวกเขาน้อยกว่าอยู่แล้ว และเมื่อหัวหน้าหนีไป พวกเขาจึงหมดกำลังใจ

ไม่นานศิษย์ของสำนักเซวี่ยกู่ก็ถูกสังหารสิ้น ความตายของพวกเขานั้นไม่มีทางหลบเลี่ยง

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ไล่ตามตี้ฉงจิงไป ขณะที่เขาใช้ท่าเท้าประกายไฟ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะกระโดดข้ามกาลเวลาและหายไปในพริบตา

เจ้าสำนักเจียงและคนอื่นๆ ตามร่องรอยที่เฉินผิงทิ้งไว้ไปติดๆ

หลังจากหนีมาได้ระยะหนึ่ง ตี้ฉงจิงก็เห็นว่าไม่มีใครตามมา เขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อย่างไรก็ตาม เขายังได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของเหล่าศิษย์สำนักเซวี่ยกู่ แต่ในขณะนั้นต่างคนต่างหนีเอาตัวรอด

ตี้ฉงจิงไม่อยากเผชิญกับความตายอีก เพราะโชคช่วยเขาถึงรอดมาได้ หากถูกจับได้อีกครั้ง คงไม่มีทางหนีรอดได้อีก

ขณะที่ตี้ฉงจิงถอนหายใจ เขาก็รู้สึกถึงรัศมีที่เข้ามาจากด้านหลังอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ศิษย์คนหนึ่งก็เปิดวงแหวนอาคมป้องกันสำนัก

ในขณะนั้นเอง เฉินผิงและคนของเขาได้มาถึงสำนักเซวี่ยกู่แล้ว ภาพกองกระดูกสีขาวที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นทำให้หลายคนสยดสยอง

ต้องฆ่าคนไปมากแค่ไหนถึงมีโครงกระดูกมากมายขนาดนี้

ศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจและตำหนักก่วงหานเดือดดาลด้วยความโกรธ พวกเขานึกอยากกำจัดพวกสำนักเซวี่ยกู่เสียเดี๋ยวนี้

“ไอ้สารเลวพวกนั้น ฉันต้องกำจัดพวกมันเพื่อไม่ให้ชื่อเสียงของอาจารย์มัวหมอง...”

เมื่อได้เห็นอย่างนั้น เจ้าสำนักเจียงก็เคียดแค้นจนกัดฟันด้วยความโกรธและพุ่งเข้าไปทันที

อย่างไรก็ตาม วงแหวนอาคมป้องกันสำนักทำงานแล้ว พวกเขาไม่มีทางเข้าไปได้ มีแต่ต้องทำลายวงแหวนอาคมก่อนจึงจะเข้าไปในสำนักเซวี่ยกู่ได้

ขณะนั้นถันหรงคุนพาศิษย์จำนวนหนึ่งเข้ามา พวกเขายืนเผชิญหน้ากัน มีวงแหวนอาคมป้องกันสำนักกั้นไว้