หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4320

เฉินผิง สำนักวิญญาณปีศาจ และเหล่าธิดาเทพแห่งตำหนักก่วงหานรวมกันเกือบร้อยคน แต่ละคนแข็งแกร่งไม่ใช่น้อย

เจ้าตำหนักนั้นไปถึงขั้นมหายานแล้ว และแม้ว่าเฉินผิงจะเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด แต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่อาจปฏิเสธได้

เจ้าสำนักเจียงก็เป็นยอดฝีมือเช่นกัน พลังของเขาอยู่ที่ขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า

เมื่อเทียบกันแล้ว ความแข็งแกร่งของสำนักเซวี่ยกู่นั้นด้อยกว่า

ในตอนนั้นสำนักเซวี่ยกู่เหลือคนอยู่เพียงสามสิบกว่า ส่วนที่เหลือซึ่งตามตี้ฉงจิงไปไม่ได้กลับมาอีกเลย

เมื่อเห็นคนฝ่ายเฉินผิง ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่หลายคนเริ่มหน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด บางคนเริ่มเสียขวัญ

ถ้าถันหรงคุนและตี้ฉงจิงไม่อยู่ ศิษย์สำนักเซวี่ยกู่คงหนีไปนานแล้ว

“ศิษย์พี่ คุณติดตามต้าชีเซียงและลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับตี้ฉงจิงทำเรื่องเลวร้าย ก่อนตายท่านอาจารย์เตือนพวกเราไว้แล้ว เราจะต้องไม่ฝึกวิชามาร แต่คุณกลับเพิกเฉยต่อคำพูดของอาจารย์อย่างไม่ใยดี”

เจ้าสำนักเจียงโกรธมาก

“ศิษย์น้อง เลิกทำตัวสูงส่งเสียที เมื่อก่อนแกเป็นคนโปรดของอาจารย์ ทั้งพรสวรรค์และความแข็งแกร่งเหนือกว่าเราทุกคน แกไม่เคยยอมรับพวกเราด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้แกเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า แกเอาชนะตี้ฉงจิงไม่ได้ อย่าคิดว่าจะเทียบกับต้าชีเซียงและฉันได้ ต้าชีเซียงกำลังจะไปถึงขั้นมหายานระดับสาม เมื่อถึงเวลานั้น แค่ดีดนิ้วเพียงครั้งเดียวเขาก็จบชีวิตแกได้แล้ว ฉันขอแนะนำให้แกพาคนกลับไปดีกว่า พวกเราต่างอยู่ใครอยู่มันมาโดยตลอด ฉันไม่อยากเห็นการขัดแย้งระหว่างศิษย์ร่วมสำนัก”

ถันหรงคุนต้องการให้เจ้าสำนักเจียงพาคนของเขาออกไป

หากเกิดการต่อสู้ขึ้น สำนักเซวี่ยกู่จะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง และการเก็บตัวบำเพ็ญเพียรของต้าชีเซียงจะต้องหยุดชะงักและล้มเหลว

“ฮึ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น พวกแกทำลายชีวิตผู้บริสุทธิ์ไปมากมาย เป็นหน้าที่ของฉันที่ต้องกำจัดเพื่อให้อาจารย์ตายตาหลับ” เจ้าสำนักเจียงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและไม่ยอมกลับไป

“น่าขำที่แกคิดว่าจะฆ่าเราได้ ฝันไปเถอะถ้าคิดจะทำลายวงแหวนอาคมป้องกันสำนัก”

ถันหรงคุนรู้ว่าเมื่อมีวงแหวนอาคมป้องกันสำนัก การที่ฝ่ายเฉินผิงจะบุกเข้าไปในสำนักเซวี่ยกู่คงไม่ใช่เรื่องง่าย

เจ้าสำนักเจียงเงียบไป เพราะเขาเองก็เห็นเช่นกันว่าการทำลายอาคมป้องกันสำนักไม่ใช่เรื่องง่าย ตอนนี้พวกเขาถูกกั้นอยู่ภายนอก และการจะฆ่าพวกสำนักเซวี่ยกู่ดูเป็นไปไม่ได้เลย

เขาเองก็มีความรู้เรื่องอาคมงั้นหรือ?

“ศิษย์พี่ ทำยังไงดี?” ตี้ฉงจิงถาม

“จะทำอะไรได้อีกล่ะ? เราต้องสู้กับพวกมัน ยื้อเอาไว้ให้ได้ ตราบใดที่ต้าชีเซียงไปถึงขั้นมหายานระดับสาม พวกมันทุกคนก็ไม่มีทางรอด”

ดวงตาของถันหรงคุนดุร้ายอำมหิต เขากระโจนขึ้นไปทันที

ตี้ฉงจิงและคนอื่นๆ ก็รีบวิ่งไปข้างหน้าเช่นกัน

ถันหรงคุนโบกมือราวกับกำลังเต้นรำ หมอกสีแดงเลือดหนาปกคลุมไปทั่ว เจตจำนงสังหารไร้ที่สิ้นสุดจากกองกระดูกสีขาวน่าสะพรึงกลัวของสำนักเซวี่ยกู่รวมกันรอบตัวเขา

เจตจำนงสังหารกลายร่างเป็นสัตว์อสูรสี่ตัวในทันใด

สัตว์อสูรเหล่านี้มีขนาดมหึมา แต่ละตัวแผ่รัศมีอันบ้าคลั่ง