“น่าเสียดาย ไม่ว่าจะมีความสามารถมากแค่ไหน เจ้าก็เป็นแค่ผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดเท่านั้น คงต้องมีพลังชีวิตยาวนานนับพันปีถึงจะต้านทานปราณมรณะทั้งหมดนี้ได้ หากเจ้าเป็นเหมือนข้าที่มีพลังชีวิตร้อยล้านปีหรือมากกว่านั้น ปราณมรณะทั้งหมดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องน่ากังวลเลย เพราะปราณมรณะเล็กน้อยเช่นนี้คงกลืนกินพลังชีวิตได้ไม่มากนัก” จ้าวมารสีชาดรำพึง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็พูดไม่ออกทันที
มีพลังชีวิตถึงร้อยล้านปีแต่ก็ยังถูกฆ่าตาย โชคยังดีที่เขายังเหลือเสี้ยววิญญาณอยู่! ไม่อย่างนั้นเขาก็คงต้องตายอยู่ดี แม้จะมีพลังชีวิตหลายร้อยล้านปีก็ตาม!
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมดูดซับปราณมรณะทั้งหมดเข้าไป? ในเมื่อเขาใช้บำเพ็ญเพียรได้ แล้วทำไมผมจะทำไม่ได้?” เฉินผิงถาม
เขานึกขึ้นได้ว่าจิตตวิสุทธิของเขาสามารถกลั่นทุกอย่างได้
ขนาดเจตจำนงสังหารฉันยังดูดกลืนได้เลย! แถมปราณมรณะยังคล้ายคลึงกับเจตจำนงสังหารด้วย!
“หมอนั่นคงใช้วิชาบำเพ็ญเพียรบางอย่างควบคุมปราณมรณะ กลับกันเจ้าไม่มีวิชาแบบนั้น ดังนั้นถ้าดูดกลืนปราณมรณะเข้าไปมีแต่จะทำให้เจ้าตายเร็วขึ้น!” จ้าวมารสีชาดตอบ
“ใครบอกว่าผมไม่มี?” เฉินผิงตอบทันทีพร้อมโคจรจิตตวิสุทธิ ปราณมรณะจำนวนมหาศาลรอบตัวเขาเริ่มไหลเข้ามา
“คุณเฉินกำลังทำอะไรอยู่? นั่นมันปราณมรณะ! เขาจะดูดกลืนมันได้ยังไง?”
เมื่อเห็นอย่างนั้น เจ้าสำนักเจียงก็หน้าซีดด้วยความตกใจทันที
คิ้วของเจ้าตำหนักขมวดเล็กน้อย สีหน้าของเธอดูกังวล
ส่วนต้าชีเซียงก็อดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นอย่างนั้น จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “นึกไม่ถึงเลยว่าแกจะกล้าดูดกลืนปราณมรณะของฉัน แกคงอยากตายมากสินะ!”
ขณะที่เฉินผิงดูดซับปราณมรณะเข้าไปในตัวเขาอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเขาก็เริ่มแก่ลงอย่างเห็นได้ชัด ทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองอาจตายได้ทุกเมื่อ
แต่ในขณะที่เจ้าสำนักเจียงและคนอื่นๆ กำลังวิตกกังวล ส่วนพวกตี้ฉงจิงกำลังยินดี เขาก็ดูดกลืนปราณมรณะที่แพร่กระจายไปทั่วเข้าไปในตัวเขา
เขายังไม่ตาย เพียงแต่ดูแก่ชราลงอย่างมากและไม่แสดงอาการอื่นใด
แต่ขณะที่เขายังคงโคจรจิตตวิสุทธิอย่างต่อเนื่อง แสงสีทองก็ฉายผ่านหน้าอกของเขา
“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้! ต้องมีปราณมรณะน้อยเกินไปแน่ๆ! ฉันไม่เชื่อว่าแกจะกลั่นมันได้!” ต้าชีเซียงคำราม
เขาถูกความบ้าคลั่งครอบงำ พร้อมดูดซับปราณมรณะจากผู้บำเพ็ญเพียรที่ตายไปแล้วอย่างตะกละ
อย่างไรก็ตาม มีผู้บำเพ็ญเพียรเพิ่งตายไปเพียงไม่กี่คน และปราณมรณะนั้นมีอยู่เฉพาะในตัวผู้ที่เพิ่งเสียชีวิตเท่านั้น ส่วนในกองกระดูกไม่มีปราณมรณะ มีเพียงเจตจำนงสังหารเท่านั้น
เมื่อต้าชีเซียงดูดซับปราณมรณะทั้งหมดจากผู้บำเพ็ญเพียรที่เสียชีวิต เขาก็หันไปมองตี้ฉงจิง
“จะ-จะให้ฉันช่วยอะไรเหรอ? ต้าชีเซียง” ตี้ฉงจิงถาม ความกลัวปรากฏชัดบนใบหน้าของเขา
“เพื่อกำจัดพวกมัน ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสังเวยแก”
ทันทีที่ต้าชีเซียงพูดจบ เขาก็พุ่งใส่ตี้ฉงจิงทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
กดอ่านไม่ได...
กดอ่านไม่ได้เลย...
ชอบกดปลดล็อคไม่ได้ แก้ไขที...
ปลดล็อคอ่านไม่ได้...
อ่านไม่ได้แอดมินช่วยดูที .... {code: 4, message: 'Cannot buy chapter, contact admin for the details.'}...
รออ่านไม่ได้เลย ปลดล็อคไม่ได้ แอดมินช่วยดูที่ {code: 4, message: "Cannot buy chapter, contact admin for the details."}...
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
ไม่สามารถปลดล็อคจ่ายเงินเพื่ออ่านได้เลยค่ะ เว๊ปมีปัญหาหรือป่าว...
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...