หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4348

เมื่อรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นยังคงทำตัวไร้เหตุผล เฉินผิงจึงตัดสินใจว่าไม่มีประโยชน์ที่จะเสียเวลาพูดอะไรกับเธออีก เขากระโดดขึ้นและเตรียมไปจากเกาะเล็กๆ แห่งนี้

เขาไม่มีทางมอบกระบี่พิฆาตมังกรให้เธอ

“คุณไปไม่ได้” ผู้หญิงคนนั้นก็กระโดดขึ้นไปเช่นกัน ตั้งใจจะไล่ตามเฉินผิง

ทันทีที่เธอกระโดด สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็มองไปยังข้างหลังเธอ แววตาของเธอฉายความกังวล

หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ลงมาบนเกาะ เธอรีบหยิบยาออกมาและกลืนลงไป

เฉินผิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้? ทำไมเธอถึงหยุดไล่ตามเขา?

ในขณะที่เฉินผิงยังคงสับสนอยู่ ทันใดนั้นก็มีรัศมีเคลื่อนเข้ามาอย่างรวดเร็วจากระยะไกล

“จูชิงซิ่ว ฉันอยากรู้นักว่าคราวนี้แกจะยังหนีรอดไปอีกได้ไหม”

“นางตัวแสบ! ที่แท้แกก็ซ่อนตัวอยู่บนเกาะร้างแห่งนี้มาตลอด มิน่าเราถึงหาตัวไม่พบทั้งที่ผ่านไปนานขนาดนี้ ส่งคัมภีร์ลับของสำนักหมื่นดาบมา เราอาจจะไว้ชีวิตแกก็ได้...”

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ

จากระยะทางที่ไกลออกไป ร่างหลายร่างเคลื่อนเข้ามาอย่างรวดเร็ว

คนพวกนี้ฝีมือไม่ธรรมดา มีทั้งหมดห้าคน โดยหนึ่งในนั้นไปถึงขั้นมหายานระดับหนึ่งแล้ว ส่วนอีกสี่คนที่เหลือเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า

คนทั้งห้ารีบวิ่งมาหาเธอพร้อมตะโกนเสียงดัง

ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกขณะที่เธอจ้องเฉินผิงอย่างโกรธเคือง “ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของคุณ” เธอกล่าวโทษ “ถ้าไม่ใช่เพราะการต่อสู้ของเราที่ทำให้ฉันต้องเผยรัศมี พวกมันก็คงหาฉันไม่เจอ...”

หลังจากมองเฉินผิงด้วยความเคียดแค้น ผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นเตรียมที่จะหลบหนี

เฉินผิงพูดไม่ถูกเลย เธอเป็นฝ่ายลงมือก่อนแท้ๆ กลับกลายเป็นว่าคนผิดคือเขา

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

เธอช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย

เมื่อทั้งห้าคนเห็นว่าหญิงสาวพยายามหลบหนี พวกเขาก็เร่งฝีเท้าเพื่อไล่ตาม ผ่านเฉินผิงไปอย่างโจ่งแจ้ง พวกเขาทำราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนและไม่สนใจใยดี

ตูม!

“เจ้าพวกผู้ใช้วิชามาร ฉันจะไม่มอบคัมภีร์ลับของสำนักหมื่นดาบให้พวกแกเด็ดขาด ต่อให้ต้องกระโดดลงไปในทะเลมรณะจนตัวฉันเหลือแต่กระดูก ฉันก็จะไม่มอบคัมภีร์ลับให้พวกแก”

จูชิงซิ่วดิ้นรนหลบหนี มุ่งตรงไปยังเกาะร้างที่เฉินผิงร่อนลงในตอนแรก

เฉินผิงรีบกระโดดตามไปทันที

ก่อนจะพิจารณาถึงความเชื่อมโยงระหว่างผู้หญิงคนนี้กับจูชิงเยวี่ย เฉินผิงรู้ว่าเขาต้องรู้ต้นตอของสถานการณ์เสียก่อน ต่อให้เธอเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรหญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลยและถูกผู้ใช้วิชามารหลายคนไล่ตาม เขาก็ไม่อาจเพิกเฉยเมื่อเห็นเธอเดือดร้อน

อีกอย่าง ผู้หญิงคนนี้มาจากสำนักหมื่นดาบ และสำนักหมื่นดาบมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสำนักหลอมเซียน

แม้ว่าท้ายที่สุดแล้วเป็นความผิดของเธอเองที่ถูกพบตัว แต่ถ้าเขาไม่ได้มาเก็บศิลาเพลิงเหล่านั้นแล้วปรากฏตัวบนเกาะร้างที่มีคนซ่อนตัวอยู่ เรื่องทั้งหมดนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

เฉินผิงเชื่ออย่างนั้น เมื่อคิดได้แล้ว เขาจึงเร่งฝีเท้าและตั้งใจที่จะไปช่วยจูชิงซิ่ว

หากจูชิงซิ่วมาจากตระกูลจูจริงๆ เขาก็ยิ่งจำเป็นต้องช่วยเธอ

ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลจูกำลังจะเกี่ยวดองกับแคว้นเซียวในไม่ช้า