หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4354

เมื่อเห็นดังนั้น จูชิงซิ่วก็รีบกระโดดขึ้นไปและลอยอยู่กลางอากาศ เธอมองดูเกาะขนาดเล็กแห่งนั้นหายวับไปในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ด้วยความตกตะลึง

เนื่องจากไม่มีพื้นดินให้เหยียบ ผู้ใช้วิชามารทั้งสี่จึงเริ่มตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

หากตกลงไปในทะเลมรณะโดยบังเอิญ พวกเขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านทันที

เฉินผิงฉวยโอกาสฟันกระบี่ออกไป ผู้ใช้วิชามารคนหนึ่งหลบไม่ทันและถูกแทงเข้าที่หน้าอก พริบตานั้นเขาสูญเสียพลังวิญญาณทั้งหมดและตกลงไปในทะเลมรณะ

ท่ามกลางคลื่นโหมกระหน่ำ เพียงไม่กี่วินาทีผู้ใช้วิชามารคนนั้นก็กลายเป็นโครงกระดูกที่ลอยอยู่เหนือผิวน้ำ

“ถอย ถอยกันก่อน เราต้องหาพื้นดิน!”

ซิงยี่ที่เห็นอย่างนั้นตระหนักว่าการจะจับเฉินผิงคงเป็นไปไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจหนีไปกับพรรคพวกเสียก่อน

ซิงยี่พร้อมกับผู้ใช้วิชามารอีกสองคนรีบถอยหนีไปยังเกาะเล็กๆ ที่จูชิงซิ่วอาศัยอยู่ในตอนแรก

เฉินผิงคว้ามือของจูชิงซิ่วทันทีและไล่ตามพวกเขาไป

เมื่อเห็นเฉินผิงและจูชิงซิ่วตามมา ผู้ใช้วิชามารทั้งสามคนก็ตื่นตระหนก พวกเขาที่มาชิงคัมภีร์ลับกลับกลายเป็นเหยื่อไปเสียเอง

“ซิงยี่ รีบส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ ไม่งั้นพวกเราทุกคนจะตายที่นี่” ผู้ใช้วิชามารที่หวาดกลัวบอกซิงยี่

ซิงยี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ในที่สุดก็พยักหน้า จากนั้นเขาก็ปล่อยลำแสงสีแดงออกมา

แสงสีแดงเข้มพุ่งตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังกึกก้อง

“บ้าจริง พวกมันกำลังขอความช่วยเหลือ คงมีพรรคพวกของพวกมันอยู่แถวนี้!”

จูชิงซิ่วที่เห็นอย่างนั้นรีบบอกเฉินผิง

“ไม่ต้องกลัว” เขากล่าว “ไม่ว่าจะมากี่คน เราก็จะกำจัดพวกมันให้หมด จะไม่ปล่อยให้สุนัขรับใช้สมาพันธ์ผนึกมารรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”

เฉินผิงยังคงเคียดแค้นเหล่าผู้ใช้วิชามารโฉดชั่วแห่งสมาพันธ์ผนึกมาร

ผู้ใช้วิชามารทั้งสามมาถึงด้านบนเกาะขนาดเล็ก พวกเขาเกือบจะแตะพื้นเกาะก่อนจะกระโดดขึ้นไปอีกครั้งและหนีไปไกล

ทำไมต้นไม้ต้นนี้ถึงแผ่ปราณเซียนออกมา? หรือว่าจะมีซากของเซียนถูกฝังอยู่ใต้ต้นไม้? แต่ต้นไม้ต้นนี้เติบโตขึ้นมาจากรอยแยกในโขดหินตามหลักเหตุผลแล้วไม่น่าจะมีกระดูกเซียนอยู่ใต้ต้นไม้แล้วปราณเซียนมาจากไหนล่ะ?

เธอวางแผนที่จะถอนพฤกษาเซียนออกแล้วหาที่ปลูกใหม่ จากนั้นเธอก็จะใช้มันบำเพ็ญเพียรต่อไป

อย่างไรก็ตาม ขณะที่จูชิงซิ่วเข้าใกล้พฤกษาเซียน แสงสีเขียวเข้มก็ฉายออกมาจากต้นไม้ทันที

ลำแสงที่เปล่งประกายรวมกันเป็นดาบวิญญาณ มันเข้าโจมตีจูชิงซิ่วและขัดขวางไม่ให้เธอเข้าใกล้

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้จูชิงซิ่วตกใจ ร่างกายของเธอได้รับบาดแผลหลายแห่งจากการโจมตีของดาบวิญญาณ และเธอเกือบตกลงไปในทะเลมรณะ

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็รีบเข้าไปช่วยจูชิงซิ่วกลับมา

จูชิงซิ่วและเฉินผิงต่างก็ตกตะลึงขณะจ้องมองพฤกษาเซียนตรงหน้า พวกเขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้นไม้ธรรมดาถึงโจมตีได้

หรือว่าพฤกษาเซียนจะยังมีชีวิตอยู่?

เฉินผิงรีบใช้คาถาปิดผนึกพื้นที่โดยรอบ จากนั้นก็เอื้อมมือคว้าต้นไม้