หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4356

“ไม่ใช่แค่รู้จักกันเท่านั้น เราเป็นเพื่อนเก่ากันด้วยซ้ำ สำหรับฉัน เฉินผิงสำคัญกว่าบรรณาการร้อยปีอีก ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?” หนิงจื้อถาม

ซิงยี่ชี้ไปยังเกาะที่อยู่ไกลออกไปและพูดว่า “ใกล้เกาะเล็กๆ นั่น...”

ทันทีที่ซิงยี่พูดจบ หนิงจื้อก็กลายร่างเป็นลำแสงและพุ่งตรงไปยังเกาะนั้น

คนอื่นๆ ตามไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อหนิงจื้อมาถึงเกาะเขากลับไม่พบร่องรอยของเฉินผิง เขาประสานมือและแสงพลังวิญญาณนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้ามาที่ตำแหน่งของเขาอย่างรวดเร็ว

พลังชีวิตหมุนวนรอบมือเขาไม่หยุด จนในที่สุดมันก็รวมเข้ากับพลังวิญญาณรอบตัวเขา กลายเป็นใบหน้ามนุษย์ขนาดใหญ่

มันดูประหลาดมาก ปากของมันกินพื้นที่ไปครึ่งหน้า มีตาข้างเดียวบนหน้าผากของมันซึ่งทำให้ดูน่าขนลุก

ดวงตาบนหน้าผากของมันกระพริบอย่างต่อเนื่อง ตามมาด้วยลำแสงที่พุ่งไปในอากาศ

ท่ามกลางแสงที่ส่องประกาย ร่างของเฉินผิงและจูชิงซิ่วเริ่มปรากฏให้เห็น

ดวงตาของหนิงจื้อฉายแววตื่นเต้น และรอยยิ้มร้ายกาจปรากฏบนใบหน้าของเขาเมื่อเห็นเฉินผิง

“เฉินผิง ในที่สุดก็เจอแกแล้ว...”

ขณะที่เฉินผิงหนีไปกับจูชิงซิ่ว ร่างกายของเขาก็รู้สึกเกร็ง ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังจับตามองเขาอยู่

แม้แต่เรี่ยวแรงของเขาก็ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจนเขาเริ่มช้าลง

“เกิดอะไรขึ้น ผมรู้สึกเหมือนมีคนกำลังแอบดูเราอยู่!” เฉินผิงพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน สังหรณ์ใจไม่ดีเลย” จูชิงซิ่วพูด

“นั่นคือเนตรหน้ากากผี มีคนกำลังพยายามตามหาเจ้า พวมันน่าจะพบเจ้าในไม่ช้านี้!” จ้าวมารสีชาดพูดขึ้น

ทันทีที่พูดจบ หน้ากากผีก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันที่เหนือหัวพวกเขา ใบหน้าของมันสูงเท่าตัวคน มีตาข้างเดียวบนหน้าผากและกระพริบอยู่ตลอดเวลา