เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 436

“รีบๆ นับแล้วจ่ายเงินให้ผมสักที ผมอยากกลับไปพักแล้ว” เฉินผิงคร้านจะพูดให้เหล่าชิวเชื่อแล้วว่าเขาปรุงยาเองกับมือ

เมื่อพร้อมเฉินผิงจะไปหลังรับเงินแล้วเหล่าชิวก็เรียกเขาก่อน

“พ่อหนุ่ม พอจะมีเวลาไปที่ตำหนักยาไหม? ท่านเจ้าตำหนักคงจะอยากเจอเธอ”

เฉินผิงลังเลครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “แน่นอน!”

เขาตั้งใจจะไปหาเจ้าตำหนักอยู่แล้ว ถ้าเราผูกมิตรกันได้ ฉันอาจจะได้เข้าถึงวัตถุดิบชั้นเยี่ยมที่ตำหนักยา

เฉินผิงให้อู่ซีกลับคนเดียวแล้วเขาก็เดินตามเหล่าชิวไปที่ตำหนัก

อีกด้านหนึ่ง ซุนซือเหมี่ยวกำลังปลาบปลื้มเมื่อได้รู้ว่าลูกน้องของเขาหาคนที่ปรุงยาฟื้นกำลังเจอแล้ว คงจะดีไม่น้อยถ้าเราจ้างเขาให้มาเป็นพวกได้ หรือไม่ก็ได้รู้วิธีที่ใช้ปรุงยา

แต่เมื่อได้ซุนซือเหมี่ยวเจอเฉินผิงครั้งแรก เขากลับผิดหวัง เขาอายุแค่ยี่สิบ? คนอายุเท่าเขาปรุงยาฟื้นกำลังได้รึ? ควรจะเป็นผู้มากประสบการณ์ที่คลุกคลีกับยามาหลายสิบปีมากกว่า

“ท่านเจ้าตำหนัก เขามาถึงแล้วครับ” เหล่าชิวรายงานอย่างนอบน้อม

ซุนซือเหมี่ยวพยักหน้าพลางพินิจพิเคราะห์เฉินผิง “คุณคือคนที่ปรุงยาฟื้นกำลัง?”

น้ำเสียงของเขาแฝงความกังขา เขาอดสงสัยไม่ได้ ถึงยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีมิจฉาชีพกุเรื่องขึ้นมาเพราะหวังจะเข้าตำหนักยา

“ผมออกไปเลยก็ได้นะ ถ้าคุณไม่เชื่อผม” เฉินผิงพูดเสียงราบเรียบพร้อมหันหลังจะเดินออกไป

ท่าทีของเขาทำซุนซือเหมี่ยวแปลกใจ เขายั้งฝีเท้าของเฉินผิงเอาไว้โดยพลัน “ฉันก็แค่พล่ามไปเรื่อยน่ะพ่อหนุ่ม เพราะฉันไม่เคยเห็นนักปรุงยาที่อายุน้อยขนาดนี้ นั่งลงก่อนเถอะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร