หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 437

ทั่วทั้งร่างของซุนซือเหมี่ยวแข็งทื่อ สีหน้าของเขาดูอึดอัดหลังจากที่มองตามสายตาของเฉินผิงไปที่โถงด้านหลัง

“คุณเป็นคนมีพรสวรรค์เฉินผิง เมื่อคุณมาอยู่ตำหนักยาแล้วมันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับคุณ” ไป๋จ่านถังบอกขณะที่เดินออกมาจากด้านหลัง

ซุนซือเหมี่ยวขยับเท้าแล้วก้าวถอยออกจากที่นั่ง เพื่อหลีกทางให้กับไป๋จ่านถัง “คุณไป๋” เขาทักทายด้วยความนอบน้อม

ไป๋จ่านถังนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเฉินผิง เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมขอแนะนำตัวเองก่อน ผมคือไป๋จ่านถังจากตระกูลไป๋แห่งเมืองจิงตูอาณาจักรต้าซย่า คุณทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับได้เจอเพื่อนเก่าทั้งๆ ที่เพิ่งได้พบคุณเป็นครั้งแรก”

มุมฝีปากของเฉินผิงเผยรอยยิ้ม “ถ้าคุณรู้สึกว่าผมเป็นเพื่อนเก่า คุณจะแอบไปหลบอยู่ด้านหลังแบบนั้นหรือครับ?”

นับตั้งแต่ที่เฉินผิงก้าวเข้ามายังห้องโถงเขาก็รู้สึกได้ว่ามีคนซ่อนตัวอยู่ทางด้านหลัง อาศัยการวิชาฝึกลมปราณของเขา เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงกำลังภายในระดับปรมาจารย์ที่ซ่อนอยู่

รอยยิ้มของไป๋จ่านถังดูขัดเขินที่พบว่าตัวเองถูกเฉินผิงจับได้ “เฉินผิงเหตุผลที่ผมไม่ได้เปิดเผยตัวนั่นเพราะ…” เฉินผิงโบกมือเพื่อบอกไป๋จ่านถังว่าไม่ต้องอธิบาย “คุณไม่ต้องอธิบายให้ผมฟังหรอกครับ ผมไม่สนใจว่าคุณจะมีเหตุผลอะไร ผมมาที่ตำหนักยาเพราะที่นี่มียาที่ผมต้องการ ผมเองก็ไม่คิดที่จะเข้ามาอยู่ที่นี่ แต่ผมสามารถเขียนเทียบยาเสี่ยวหวนตันให้ได้ ผมรู้ว่ายานี่จำเป็นจะต้องใช้เทียบยาถึงจะปรุงออกมาได้ ผมแค่ขอยาสมุนไพรบางอย่างเพื่อเป็นการตอบแทนเท่านั้น”

พอได้ยินคำพูดสุดท้ายของเฉินผิง ไป๋จ่านถังถึงกับขมวดคิ้ว เขาคิดว่าคนผู้นี้น่าจะอยากเข้าร่วมกับตำหนักยาหลังจากที่เขาเปิดเผยตัวตน ใครๆ ก็รู้จักตระกูลไป่แห่งจิงตู คนที่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลไป๋นั้นอนาคตถึงกับรุ่งโรจน์ทีเดียว แต่เฉินผิงผู้นี้ไม่สนใจเลยสักนิดเดียว

“เฉินผิง ผมรู้ว่าช่วงนี้คุณกำลังยุ่งยาก คุณอาจจะฆ่าเจี่ยงเจิ้งจงไปแล้ว แต่เขามีน้องชายเจี่ยงเจิ้งเต๋ออยู่ที่จิงตู ถึงแม้ว่าสองคนนั่นจะไม่สนิทกันแต่พวกเขาก็เป็นพี่น้องกัน เจี่ยงเจิ้งเต๋อจะต้องแก้แค้นเพื่อพี่ชายของเขาแน่ ผมยังได้ยินมาอีกว่าสี่ผู้เฒ่าแห่งหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ก็มุ่งหน้าไปยังเจียงเป่ยแล้ว ถ้าคุณเข้าร่วมกับตำหนักยาผมสามารถช่วยคุณเรื่องนี้ได้ คุณจะอยู่ภายใตการคุ้มครองของตระกูลไป๋” สายตาของไป๋จ่านถังหยุดอยู่ที่เฉินผิงในขณะที่พูดกับเขา

“ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง อย่างมากผมก็แค่ต้องฆ่าทุกคนที่เข้ามาหาผมเท่านั้นเอง” เฉินผงตอบกลับด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่สำหรับไป๋จ่านถังน้ำเสียงนั่นฟังแล้วดูหยิ่งยโสนัก ไป๋จ่านถังจึงพูดด้วยความเย้ยหยันว่า “คุณเคยได้ยินไหม ความเย่อหยิ่งมักจะนำพาความโชคร้ายมาให้?”