หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4362

เมื่อเห็นว่าหนิงจื้อไม่ได้รับอันตรายผู้ใช้วิชามารทุกคนต่างก็ตกตะลึง

“คุณหนิงจื้อ...”

ซิงยี่มองหนิงจื้อด้วยความเหลือเชื่อ

“ทะเลมรณะนี้เป็นผลมาจากความร้อนของแกนโลก ทำให้มีอุณหภูมิสูงมาก ใครก็ตามที่สัมผัสน้ำทะเลจะเหลือแต่กระดูก แต่มันทำอะไรผู้ที่มีจุติเพลิงหรือฝึกฝนวิชาไฟไม่ได้จำไว้ว่าฉันคนนี้คือหนึ่งในผู้สืบทอดมารอเวจีและฉันใช้ปราณอัคคีได้อย่างชำนาญ” หนิงจื้อพูดพร้อมยิ้มเยาะ

ในขณะนั้น ผู้ใช้วิชามารทุกคนต่างนิ่งเงียบเมื่อได้เห็นความเก่งกาจของหนิงจื้อ

คนพวกนี้เป็นแค่สมุนของสมาพันธ์ผนึกมารแต่หนิงจื้อนั้นต่างออกไป เขาคือตัวแทนของผู้สืบทอดมารอเวจีที่ร่วมมือกับสมาพันธ์ผนึกมาร

เป็นเหตุผลที่หนิงจื้อแผ่รัศมีแห่งอำนาจ และเหล่าผู้ใช้วิชามารต่างเคารพยำเกรงเขา

“บ้าจริง พวกผู้ใช้วิชามารมาแล้ว...”

เฉินผิงเอียงคอไปด้านหลัง มองผ่านชั้นน้ำทะเลที่อยู่ด้านบน เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีของหนิงจื้อ

เฉินผิงปกปิดรัศมีของเขาด้วยวงแหวนอาคมทำให้หนิงจื้อและพรรคพวกค้นหาเขาได้ยาก ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้ว่าที่พวกเขามาที่นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

หนิงจื้อเพิ่งจะลงไปในทะเลมรณะแสดงให้เห็นว่าทะเลมรณะไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อเขาเลย

เมื่อได้ยินว่าพวกผู้ใช้วิชามารกำลังมา จูชิงซิ่วก็กระซิบว่า “ผู้ใช้วิชามารเหล่านั้นไม่น่าจะหาเราเจอใช่ไหม? เพราะเราอยู่ใต้ทะเล พวกมันน่าจะคาดไม่ถึง”

“พวกมันน่าจะรู้แล้ว เราต้องรีบไป”

เฉินผิงรู้ว่าหนิงจื้อคงสัมผัสได้แล้วว่าเขาซ่อนตัวอยู่ใต้ทะเล ไม่อย่างนั้นหนิงจื้อคงไม่กล้าลงไปทะเลมรณะ

ซึ่งทำให้เฉินผิงเข้าใจว่าหนิงจื้อคงได้รับปราณอัคคีจากเหล่ามาร ทำให้เขาไม่เกรงกลัวทะเลมรณะ

“ผู้ใช้วิชามารเหล่านั้นยังอยู่ข้างบน เราจะหนีไปได้ยังไง? ถ้าเคลื่อนไหวแม้แต่นิดเดียวย่อมเสี่ยงที่จะเปิดเผยรัศมีของเรา” จูชิงซิ่วกล่าว