หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4368

เฉินผิงจับมือจูชิงซิ่วเบาๆ และถ่ายทอดพลังวิญญาณของเขาเข้าสู่ร่างกายของเธอ หวังว่าจะช่วยให้เธอคืนสติได้

แม้เฉินผิงจะพยายามอย่างต่อเนื่อง แต่จูชิงซิ่วก็ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ

เฉินผิงจึงลองถ่ายทอดปราณเซียนและพลังมังกรเข้าสู่ร่างกายของจูชิงซิ่ว แต่ก็ยังไม่เป็นผล

สุดท้ายเฉินผิงก็หมดเรี่ยวแรง และอาการของจูชิงซิ่วก็ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย

“อย่าเปลืองพลังเลยจะดีกว่า ผู้หญิงคนนี้ใช้แก่นโลหิตของเธอไปจนเกือบหมด ไม่ว่าเจ้าจะให้พลังวิญญาณแก่เธอไปมากเพียงใดก็ไร้ประโยชน์ ข้าไม่คิดว่าเธอจะรอด ดังนั้น ในขณะที่เธอยังมีชีวิตอยู่และตัวยังอุ่น เจ้าอยากทำอะไรกับเธอก็ทำเถอะ...”

เสียงของจ้าวมารสีชาดดังขึ้นในหัวของเฉินผิง

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฉินผิงก็อ้ำอึ้งไป

“เวรเอ๊ย ช่วยพูดเฉพาะเรื่องที่มันจำเป็นจะได้ไหม ถ้าไม่มีก็หุบปากซะ คิดว่าผมเป็นคนแบบไหนกัน?”

เฉินผิงชักจะอารมณ์เสีย

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับจ้าวมารสีชาดด้วยน้ำเสียงแบบนี้

ที่จูชิงซิ่วเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอทำเพื่อเขา และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เฉินผิงก็มุ่งมั่นที่จะช่วยเธอ ในเวลาแบบนี้เขาไม่มีอารมณ์ทำอย่างอื่น

“เจ้านอนกับผู้หญิงไปกี่คนแล้ว? ยังจะแสร้งทำเป็นว่าตัวเองเป็นคนดีมีศีลธรรมอีกหรือ?”

จ้าวมารสีชาดกลอกตา

เฉินผิงพูดอะไรไม่ออกและตัดสินใจเมินเขา

เขาค้นในแหวนเก็บของและหยิบยาออกมาจำนวนมาก ในขณะนั้นเฉินผิงไม่สนใจว่ายาเหล่านี้จะหายากและมีค่าแค่ไหน เขาเอายาทั้งหมดให้จูชิงซิ่วกิน!

ตอนนี้ในหัวของเขามีความคิดเดียว เขาต้องช่วยให้จูชิงซิ่วมีชีวิตอยู่ต่อไป และจะไม่ปล่อยให้เธอตายเด็ดขาด

“เจ้าโง่ กิเลนเพลิงน่ะเป็นเทพอสูร ดังนั้นแม้แต่ปัสสาวะของมันก็ยังเป็นวารีวิญญาณที่พิเศษมาก! หากใช้ปัสสาวะของมันเป็นวัตถุดิบปรุงยาสำหรับฟื้นฟูและทำให้แก่นโลหิตผสานกัน หญิงสาวคนนี้ก็อาจรอดชีวิต เธออาจจะไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่อย่างน้อยเธอก็จะไม่ตาย...” จ้าวมารสีชาดอธิบาย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เฉินผิงก็ดีใจมาก เขารีบนำเตาหลอมเสินหนงออกมาโดยไม่ลังเล จากนั้นเขาก็โบกมือและมังกรไฟก็ปรากฏตัวขึ้น มันค่อยๆ สร้างโล่ป้องกันรอบตัวเขาและจูชิงซิ่วเพื่อให้พวกเขาปลอดภัย

เฉินผิงไม่มีเวลาวางวงแหวนอาคม ดังนั้นเขาจึงใช้จุติเพลิงสร้างโล่ป้องกันชั่วคราว

หลังจากนั้น เขาก็ใส่ส่วนผสมต่างๆ และฉี่ของกิเลนเพลิงลงในเตาหลอมเสินหนงอย่างรวดเร็ว

เขาใช้ปราณอัคคีจุดไฟใต้เตาหลอมเสินหนงและโยนหญ้าเซียนหลายชนิดลงไปโดยไม่รอช้า

ในไม่ช้า เฉินผิงก็ปรุงยาทีละเม็ดจนเสร็จและใส่เข้าไปในปากของจูชิงซิ่ว

ในช่วงเวลาสั้นๆ รัศมีของจูชิงซิ่วก็คงที่ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น!