หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4383

“หนิงจื้อ ไม่ว่าจะสู้ระยะประชิดหรือระยะไกล อย่างแกน่ะเทียบกับฉันไม่ได้หรอก”

เฉินผิงมองหนิงจื้อที่ได้รับบาดเจ็บ รอยยิ้มน้อยๆ ผุดขึ้นที่มุมปากของเขา

“จริงเหรอ? งั้นลองดูก็ได้...”

พอพูดจบ หนิงจื้อก็ถอยห่างจากเฉินผิง

เมื่อมีหม้อใบนั้น เขาจะสามารถเติมรัศมีได้ตามต้องการ เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเขาไม่สามารถทนได้นานกว่าเฉินผิง

หนิงจื้อกำมือแน่นเป็นท่าคว้าจับ และทันใดนั้นปราณความมืดที่แผ่กระจายก็จับตัวเป็นหอกยาว จากนั้นเขาก็พุ่งตรงไปที่เฉินผิงโดยไม่ลังเล

ในขณะที่หอกพุ่งเข้าหาเฉินผิง มันก็ระเบิดขึ้นกลางอากาศกะทันหัน

หลังจากนั้น ศรนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงอย่างรุนแรงราวกับฝนดาวตก

ปรากฏว่าหอกเป็นเพียงอุบายเพื่อหลอกเฉินผิงตั้งแต่แรก ทำให้เขาเชื่อว่ามีแค่หอกเล่มเดียวและไม่จำเป็นต้องหลบ

เฉินผิงจ้องมองศรที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เขาคว้าคัมภีร์ลับของสำนักหมื่นดาบอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เฉินผิงส่งปราณสัมผัสเข้าไปในคัมภีร์ลับ พริบตานั้นวิชาดาบนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา

“ชุมนุมหมื่นดาบ!”

หลังจากแสงสว่างวาบในตาของเฉินผิง ปราณดาบมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกร

เฉินผิงยกกระบี่ขึ้น และพลังวิญญาณก็พุ่งเข้าหาเขาจากทุกทิศทาง มาบรรจบกันที่คมกระบี่อย่างต่อเนื่อง

กระบี่พิฆาตมังกรสั่นไหวเล็กน้อย ลำแสงดาบนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากกระบี่

วงดาลเปล่งประกายฟันผ่านอากาศอย่างรวดเร็ว ข้ามผ่านมิติอันไร้ขอบเขต จากนั้นพวกมันก็ปะทะกับศรของหนิงจื้อ

“ชุมนุมหมื่นดาบ? นั่นมันวิชาขั้นสูงสุดของสำนักหมื่นดาบไม่ใช่เหรอ? แกรู้วิชาดาบของสำนักได้ยังไง?”

หนิงจื้อจ้องไปที่ภาพตรงหน้าเขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เขาไม่เข้าใจว่าเฉินผิงรู้วิชาขั้นสูงสุดของสำนักหมื่นดาบได้อย่างไร เพราะท้ายที่สุดแล้ว เฉินผิงไม่ใช่ศิษย์ของสำนักอย่างแน่นอน!

ถึงกระนั้นก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเฉินผิงรู้วิชาขั้นสูงสุดจริงๆ แม้ว่าพลังที่เขาแสดงออกมาจะยังไม่สมบูรณ์ แต่การเคลื่อนไหวของเขาทำเอาหนิงจื้อรับมือไม่ถูก

หลังจากกำจัดศรนับไม่ถ้วนของหนิงจื้อแล้ว ลำแสงดาบที่เหลือก็พุ่งตรงมาหาเขา

หนิงจื้อตกตะลึงเมื่อสัมผัสได้ว่าพลังของรัศมีดาบนี้ช่างน่าขนลุกและทรงพลัง

ชิ้ง ชิ้ง ชิ้ง...